صاحب‌خبر - عامل ناکامی بیرانوند چه کسی بوده است؟ ضعف آشکار در روابط بین‌الملل وصال روحانی در‌مورد این‌که چرا علیرضا بیرانوند به حق مسلم خویش که کاندیدا شدن برای عنوان مرد سال فوتبال آسیا و حتی کسب این عنوان است، نرسیده اظهارنظرهای فراوانی شده است اما تمیز دادن سره از ناسره در این ماجرا آن‌قدرها هم فرآیند سخت و پیچیده‌ای نیست. اگر اظهانظر چند مقام و خبرنگار عرب طی روزهای اخیر مبنی بر این‌که یکی از شروط جدی ای‌اف‌سی برای کسب این عنوان وجود عوامل «فوتبال پاک» پیرامون کاندیداها است صحت داشته باشد، حذف نام سنگربان شاخص پرسپولیس و تیم ملی نباید اسباب تعجب شود. نه این‌که خود او در سال جاری تخلفی کرده باشد اما افشای ماجراهای مهدی طارمی و تبعات آن زمانی روی داد که اینک مبنای نگرش و انتخاب ای‌اف‌سی برای سال رو به پایان 2018 قرار گرفته است. وقتی تیم باشگاهی بیرانوند گرفتار ماجرای خلف وعده طارمی با طرف ترکیه‌ای خود و سپس محرومیت از خرید نفرات تازه توسط فیفا به مدت یک سال می‌شود، نمی‌توان کاندیدایی فردی از چنان تیمی را در جمع بهترین‌ها بدون خدشه تصور کرد و حتی اگر بیرانوند از سه کاندیدای اعلام شده برتر بوده باشد (که اینچنین نیز هست) کدهای اخلاقی مورد بحث راه او را برای نامزدی می‌بندد و در این صورت کاری خلاف عرف و ناقض عدالت روی نداده بخصوص که فوتبال یک بازی گروهی است و از تک انسان‌ها شکل نمی‌گیرد و این گروه‌ها و دسته‌ها هستند که با اتحاد و حرکات و برنامه‌های جمعی به مقصود می‌رسند و یا برعکس به سبب ضعف در تدوین این امور تن به ناکامی می‌دهند. دلیل دیگری که برای ناکامی و به واقع حذف سنگربان اسبق نفت تهران در انتخابات امسال ای‌اف‌سی بیان شده، ضعف فدراسیون فوتبال در لابی‌ها و کمپین‌هایی است که سال‌ها است هیچ انتخابی از این دست از وجود یا عدم وجود آن بی‌تأثیر نمانده است. پیروان این فرضیه می‌گویند حتی وقتی شیخ سلمان با پای خود به ایران می‌آید تا ناظر فینال لیگ قهرمانان آسیا باشد، ما از همنشینی‌های مذکور در حد کمال و در کانال و جهتی سود نمی‌گیریم که وقتی بحث انتخاب‌های سالانه پیش می‌آید، عوامل زیردست رییس بحرینی ای‌اف‌سی اگر هوای ما را ندارند، لا‌اقل بر‌خلاف ما نیز اقدام نکنند. این همان عامل ضعف در امور راهبردی و لغزش در کارهای لجستیکی ورزش و البته چوب خوردن بابت سستی در روابط بین‌الملل است. انتخاب‌های ای‌اف‌سی در مناقشه دیرپای فوتبال ما با عربستان به وضوح نشان داده که این نهاد با ما سر سازگاری ندارد و به دلایل مشخص و قابل فهم طرف سعودی را ارجح می‌دارد و با این‌که در حرف و کلام از تلاش برای تغییر اوضاع جاری می‌گوید اما عزمی در این زمینه وجود ندارد. آنچه این عزم را به وجود می‌آورد، تقویت تشکیلات فوتبال ما و قوی‌تر عمل کردن مکانیسم‌هایی است که ما تاکنون در امور بین‌الملل فوتبال برای خود تعریف و ترسیم کرده‌ایم. اینگونه امور شاید باعث انتخاب بیرانوند به‌عنوان کاندیدای عنوان مرد سال آسیا و پیروزی وی در گزینش نهایی نشود اما ما را بر اثر لابی‌های مؤثر و اتخاذ موضع‌های عقلایی بیش از پیش در مسیر کسب اهدافی قرار می‌دهد که در سلسله روابط بین‌الملل و داد و ستدهای عمده ورزشی به آنها نیاز مبرم وجود دارد. «فدراسیون مهدی تاج» در سال‌های اخیر بسیار کوشیده است با طرف‌های عربی خود به نقطه واحدی برسد که نیل به آن مانع تضییع حق ما در سطح آسیا شود اما توفیق بزرگی در این زمینه نداشته است و ایراد بزرگ قضیه در این است که ضعف و کاستی در این زمینه فقط حذف بیرانوند و بیرانوندها را در بر ندارد بلکه کل ریشه فوتبال ما را در سلسله ارتباط‌هایی که ما سهم اندکی در آن داریم سست‌تر و محوشدنی‌تر از همیشه خواهد کرد.∎​