حجم زائد و غيرضروري امور نمادين و تشريفاتي در سازمان‌ها

بايد پذيرفت در بخشهاي مختلف، كارهاي تشريفاتي و نمادين، بخش مهمي از كار را تشكيل مي‌دهند. به همين دليل است كه در بسياري از سازمانها، ما بيش از آن كه شاهد نتايج و دستاوردهايي باشيم كه در اثر برنامه‌ريزي‌ها و تصميمات همه‌جانبه به دست آمده‌اند، با حجم زائد و غيرضروري از امور نمادين مواجهيم كه بيش از آن كه اثر و نتيجه عملي درخشاني براي بخشهاي زيرمجموعه به همراه داشته باشند، صرفا به اتلاف هزينه و وقت منجر مي‌شوند. متاسفانه دامنه اين نوع امور به قدري گسترده است كه مي‌توان در بسياري از سازمانها، دهها و صدها نمونه آن را به عنوان شاهد مثال ذكر كرد.

همايشها، جشنواره‌ها و فعاليتهايي كه در ظاهر، براي تحقيق و كندوكاو درراستاي يك مسأله، معضل و... برپا شده‌اند، اما در عمل، هيچ كمكي به حل آن مسأله نمي‌نمايند. به نظر مي‌رسد براي جلوگيري از هدررفت هر چه بيشتر هزينه‌ها، اين موضوع كه درواقع، يكي از بيماري‌هاي نظام‌هاي سازماني ماست، نيازمند رسيدگي و تجديدنظر باشد.