هر چه تولید یک رسانه به نیازهای واقعی مخاطبان نزدیک باشد به همان اندازه هم آن شبکه می‌تواند به جذب مخاطب بیشتر امیدوار باشد. اساسا یکی از ویژگی‌های شبکه‌های پرمخاطب همین «نیازسنجی» و «برنامه‌سازی» براساس همین نیاز سنجی است. اگر شبکه‌ای مثل نسیم توانسته مخاطبان پروپاقرص خود را پیدا کند، به دلیل این است که تلاش می‌کند برنامه‌های مفرح و شادی را روانه آنتن کند که مخاطب با دیدن آنها برای لحظاتی احساس خوشایندی پیدا کند.
این ویژگی را باید در سایر شبکه‌ها هم دنبال کرد. با تغییر فضای رسانه‌ای به نظر می‌رسد می‌توان تعریف تازه‌ای از تولیدات رسانه‌ای داشت. شبکه چهار سیما مدتی است که تلاش می‌کند روند تازه‌ای در برنامه‌سازی را دنبال کند و در همین مدت هم توانسته با ساخت برنامه‌های گفت‌وگومحور و چالشی در موضوعات مختلف، نگاه‌ها را به خود جلب کند.
این گفت‌وگوهای چالشی و صریح که اغلب با رویکرد «شفاف‌سازی» تولید شده‌اند، در بین مخاطبان خود بسیار با اقبال روبه‌رو شده‌اند. برنامه‌هایی همچون شوکران و این‌جا، از شاخص‌ترین برنامه‌هایی است که با این رویکرد در این شبکه روی آنتن رفته و البته چنان که توقع می‌رفت نیز با استقبال روبه‌رو شده‌اند. جذابیت عمده این برنامهها شاید به این دلیل باشد که جای خالی آنها در شبکه‌های تلویزیونی بشدت احساس می‌شد، صراحت و بی‌رودربایستی بودن این برنامهها که غالبا رویکردی فرهنگی و اندیشه‌محور دارند، در زمانه فعلی یک غنیمت بزرگ است که باید قدر آن را دانست.
بزرگ‌ترین ویژگی این برنامهها و برنامه‌های دیگری که در این شبکه تولید می‌شوند به نوعی پاسخ به نیازهای فکری و فرهنگی جامعه است که به نظر می‌رسد روند رو به رشدی هم دارد.
ساخت برنامه‌هایی از این نوع که می‌کوشد مباحث عقلی و نظری را در حوزه‌های مختلف بازتاب دهد آن هم به شکل برنامه‌های مستمر یک‌تدبیر هوشمندانه از سوی مسئولان این شبکه است. به نظر می‌رسد، شبکه چهار سیما برای آینده آثار بیشتری در این حوزه خواهد داشت.
نظر شما