به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، مسابقات جهانی ربوکاپ ۲۰۱۸ کانادا در بخش دانشجویی برگزار شد و تیم‌هایی از بهترین دانشگاه‌های دنیا با یکدیگر رقابت‌ها کردند که تیم دانشگاه آزاد اسلامی قزوین نیز به عنوان پرافتخارترین تیم ایرانی در این مسابقات جهانی حضور یافت.

 

بر همین اساس تیم MRL دانشگاه آزاد اسلامی قزوین با کسب ۹ مقام، عنوان پرافتخارترین تیم مسابقات را به دست آورد. در بخش دانشجویی این مسابقات و در لیگ ربات شبیه ساز امداد تیم MRL دانشگاه آزاد اسلامی قزوین، به مقام اول رسید و قهرمان شد. در لیگ ربات انسان نما سایز نوجوان هم تیم MRL دانشگاه آزاد اسلامی قزوین در بخش رقابت فنی دراپ به مقام نخست رسید و در رقابت بخش اصلی نایب قهرمان شد. در لیگ ربات انسان نما سایز کودک هم تیم MRL دانشگاه آزاد اسلامی قزوین نایب قهرمان شد. این تیم همچنین دو مقام هم در بخش رقابت فنی کسب کرد.

برهمین اساس میزگردی با حضور اعضای تیم‌های رباتیک دانشگاه آزاد قزوین در خبرگزاری دانشجو برگزار شد.

 

دانشجو: وضعیت اشتغال شما در ایران چگونه است؟

پرهام ساقریچی‌ها، دانشجویی فوق لیسانس دانشگاه آزاد قزوین و عضو تیم رباتیک گفت: در ایران وضعیت کاری بچه‌های رباتیک خوب نیست. به خیلی از شرکت‌های معتبر سر زده ایم به محصولات در قسمت آرندی نیاز ندارند؛ البته به نظر من دوست ندارند نیاز داشته باشند.

ساقرچی‌ها در ادامه افزود: چندین بار به جا‌های مختلف رفتیم ربات هایمان را دپو کردیم. آن‌ها هم خوششان آمده گفتند باید استفاده کنیم، اما در نهایت استفاده‌ای نشد با این شرایط دانشجویان کم کم از مجموعه کم می‌شوند.

 

وی گفت: تیم ربات‌های امدادگرمان سه سال پیش در مجموعه آتش نشانی قزوین مانور برگزار کردند. این ربات توانستند محیط خراب را بالا بروند؛ اما متاسفانه آتش نشانی نمی‌توانست ربات‌های ما را بخرد تجهیزات آتش نشانی کم داشتند.

 

این دانشجوی دانشگاه آزاد قزوین خاطرنشان کرد: در دانشگاه شریف ربات انسان نما ساخته شده بود که به منظور درمان بیماران اوتیسم استفاده کردند، بیماران اوتیسم بیماران خودگرا و درون گرایی هستند و مشکلای که دارند نمی‌توانند با انسان دیگر در ارتباط باشند.

 

ساقرچی‌ها در ادامه تاکید کرد: ظاهر این ربات زیباست و کودکان اوتیسم می‌تواند ارتباط برقرار کنند و در بهبود بیماران اوتیسم گام بردارند.

دانشجو: آیا با وجود ربات ها در صنعت از نیروی کار انسانی کم می شود؟

پویا منصورنیا، عضو تیم ربات‌های صنعتی دانشگاه آزاد قزوین گفت: با ورود ربات در چرخه صنعت نیروی کار کم نمی‌شود؛ بلکه کیفیت و سرعت را بالا می‌رود وقتی جنس بیشتری تولید شود، نیاز‌های کشور را تامین می‌شود و صادرات رونق می گیرد.

 

وی مطرح کرد: خیلی‌ها نگران هستند وقتی که رباتی وارد صنعت شوند، نیروی کارگر اخراج شود؛ در صورتی که این طور نیست ربات هم به متخصص نیاز دارد آن‌ها را کنترل کنند. زمانی که کارگر‌ها در استراحت هستند، ربات‌ها هم چنان کار می‌کند، ربات‌ها کار را با دقت و کیفیت بالاتری انجام می‌دهد.

 

منصورنیا خاطرنشان کرد: ایران در جهان از لحاظ فارغ التحصیلی تقریبا جزو رتبه‌های اول است. قلب تپینده هر شرکت آرندی است. در شرکتی آرندی نباشد آینده‌ای ندارد.

 

وی گفت: زمانی که رباتیک در ایران رونق پیدا کند، فارغ التحصیلان وارد آرندی شرکت می‌شوند. درست است که ممکن است تاثیراتی در نیروی کارگری داشته باشد؛ چرا که به جای ۴ نفر یک نفر پشت دستگاه است آن هم به عنوان اپراتور که یک سری شاخص‌ها را تنظیم کند؛ اما به جای آن چند نفر بیکار می‌شوند صد نفر دیگر در قسمت ارندی مشغول می‌شوند.

دانشجو: روزانه چند ساعت  در مرکز تحقیقات mrl  وقت صرف می کنید؟

محمدرضا احدی، عضو تیم ربات‌های امدادگر گفت: ساعت کاری خاصی نداریم؛ تمام مرکز تحقیقات mrl در شبانه روز است فعال هستند. هر موقع دانشجویان بخواهند می آیند و کار را انجام می‌دهند. در این مرکز همه امکانات داریم، زمانی که نزدیک به مسابقات است، ۲۴ ساعت مخشغول کار هستیم.

 

دانشجو: چه توصیه ای به علاقه مندان این رشته دارید؟

وی  افزود: در تیم رباتیک از رشته‌های مختلف وجود دارد و بحث کار ما با رشته تحصیلی ارتباطی ندارد. فقط باید نسبت به این کار علاقه داشته باشند. کسی که معماری می‌خواند، رباتیک هم کار می‌کند و مهندس خاصی خواهد شد؛ چرا که یک درسی خوانده و تکنولوژی یاد گرفته و ترکیب این دو با هم می‌تواند یک ایده خاصی باشد.

 

دانشجو: مراحل ساخت ربات ها چگونه است؟

عضو تیم ربات‌های امدادگر گفت: ما سعی می‌کنیم ظاهر ربات‌ها را قشنگ بسازیم برای رنگ کردن آن‌ها از رنگ‌های کوره‌ای خاصی استفاده می شود. ربات‌های ما امسال رنگی بود که باعث جذابیت شرکت‌های آلمانی شد؛ اما اولویت مان ما ظاهر زیبا ربات‌ها نیست؛ بلکه مقام آوردن و مطرح شدن در دنیاست.

 

وی گفت: برای ساخت این ربات‌ها در مسابقه از اول سال شروع به ساخت و طراحی شده است؛ مثلا نزدیک مسابقات یک هفته مانده تازه ربات بسته می‌شود و دانشجو‌ها تست می‌گیرند.

 ربات‌ها از سال ۲۰۰۳ به ما ارث رسیده است

وی افزود: دلایل موفقیت دانشگاه آزاد قزوین ارث داشتن ربات‌هاست. این ربات‌ها از سال ۲۰۰۳ به ما ارث رسیده است. کسانی که از ما بالاتر بودند ربات را ساختند و ما بعد آمدیم اطلاعات را خواندیم و چیز‌هایی جدیدی اضافه کردیم و این روند ادامه دارد ما می‌رویم دانشجوی جدیدی می آید و ربات‌ها را ارتقا می‌دهد.

 

دانشجو: در مورد مرکز تحقیقات mrl  توضیح دهید

پویا منصورنیا گفت: مرکز تحقیقات mrl قزوین در خاورمیانه تک است در کشور ترکیه چیزی به نام مرکز تحقیقات وجود ندارد و این بزرگترین ضعفی است که اطراف کشور‌ها ما دارند و خوشبختانه ما از این مزیت استفاده می‌کنیم مرکز تحقیقات ما بین المللی است. در این مرکز از دانشجویان افغانستان هم هستند.

 

دانشجو: انگیز شما از اهدای کاپ به آستان قدس رزوی چه بود؟

وی ادامه داد: برای پیروزی مسابقات جهانی ربوکاپ ۲۰۱۸ کانادا به امام رضا (ع) توکل کرد بودیم؛ و خدارو شکر با کمک و خداوند و مددی که از امام رضا گرفته بودیم، توانستیم مقام بیاوریم و با اهدا کردن کاپ به آستان قدس رضوی می‌خواستیم دین مان را ادا کنیم.

ننذر به نیت 5 تن برای قهرمانی ربات‌ها

محمد رضا احدی گفت: تیم دانشگاه آزاد قزوین تا سال ۲۰۰۵ مقامی کسب نکرده بود؛ ریاست دانشگاه نذر می‌کند به نیت ۵ تن به امام رضا هر سال که مقام آوردند کاپ‌ها را تقدیم کنند که از آن سال خوشبختانه دانشگاه ما مقام می‌آورد.

 

پرهام ساقریچی‌ها هم گفت: اگر تلاش دکتر موسوی خانی، رئیس دانشگاه آزاد قزوین نبود ما نمی‌توانستیم این مقام را بیاوریم.

 

دانشجو: وضعیت صنعت در ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟

پرهام ساقریچی‌ها گفت: ما در صنعت خیلی قوی نیستیم؛ در صورتی که ما دانشجویانی داریم بحث نانو ذرات وهر زمینه‌ای دیگر فعالیت می‌کنند؛ اما فقط بستر در رباتیک ایجاد شده و بچه‌ها پیشرفت دارند.

 

دانشجو: مهمترین مشکل دانشجویان نخبه چیست؟

محمد رضا احدی در این رابطه تصریح کرد: یکی از مشکلات اصلی ما دانشجویان، بخش سنوات سربازی است که دانشجویان درگیر آن هستند و این باعث شده خیلی‌ها بروند و دانشگاه دیگری انتخاب کنند.

 

وی گفت: البته دانش بنیان جهش خوبی در کشور به وجود آورد. شرکت دانش بنیان باعث رشد کشور شد؛ چون افرادی مثل ما توانستند دانش خود را به صورت یک شرکت به وجود بیاورند که محصولی ساخته شود.

پرهام ساقریچی‌ها مطرح کرد: دانشجویان نخبه دوست دارند خدمت سربازی را به صورت علمی انجام بدهند؛ نه اینکه به مناطق دورافتاده بروند.

 

پویا منصورنیا هم یادآور شد: خیلی‌ها از دانشجویان به خاطر اینکه به سربازی نروند، در خارج کشور تحصیل می‌کنند و این باعث می‌شود دیگر به ایران برنگردند.