این شهرک و صنعت پارچه‌اش زمانی طعمه‌ای برای ترکیه بود، آنها می‌خواستند حلب را بعد از سقوط بخشی از خاک خود کنند. این شهرک صنعتی به‌عنوان قطبی برای تولید پارچه و محصولات دیگر سوری در کشور شناخته می‌شد. حتی برخی از روایت‌ها می‌گوید شیخ‌نجار وقتی سقوط کرد خیلی از تجهیزات کارخانه‌های تولیدی‌اش توسط ترک‌ها ربوده و به ترکیه رفت. ترک‌ها که سال‌ها به شیخ‌نجار به‌عنوان یک رقیب برای محصولات ترک خود نگاه می‌کردند، توانسته بودند به بهانه جنگ این شهرک را از میان بردارند. بعد از چند کیلومتر به زندان حلب رسیدیم؛ زندانی که در زمان جنگ 6000‌نفر در آن اقامت داشتند و نزدیک به دو سال در محاصره مقاومت کردند. مواد غذایی و پشتیبانی در این مدت توسط هلی‌کوپترها به داخل زندان می‌رسید. جالب است که بدانید از این 6000‌نفر، 1500نفر نیروهای نظامی و به اصطلاح زندان‌بان و بقیه زندانی‌های دوره‌های مختلف کشور سوریه بودند. جاده مسیر با این‌که بازسازی شده باز هم دست‌انداز دارد؛ وقتی به کمربندی شمالی حلب وارد می‌شویم به یک دوراهی می‌رسیم؛ یک طرف‌ آن به سمت نبل‌و الزهرا و یک طرف دیگر آن به تَل‌جَبین می‌رسد. تل‌جبین دو مسجد به نام امیرالمومنین(ع) و ابوبکر صدیق بود. وقتی داعش به آن منطقه رسید مسجد امیرالمومنین(ع) را با خاک یکسان کرد و تنها مناره‌اش را باقی گذاشت؛ مناره مسجد به خاطر ارتفاعی که داشت به همه منطقه مشرف بود؛ برای همین همچنان پابرجا بود. اما مسجد ابوبکر صدیق همچنان سالم بود و...

سیدمجتبی مومنی

روزنامه‌نگار