صاحب‌خبر - اکرم انتصاری- جام جهانی 2018 شروع شد. در روز دوم مسابقات نوبت به تیم ملی ایران و مراکش رسید. صدای هوادارها بلند بود اما نه آن قدر که صدای سرودهای رسمی تیم ها قبل از پخش سرود تیم ملی شان به گوش نرسد. قطعه ای برای تیم مراکش پخش شد و قطعه ای برای ایران؛ سرودی جز سرود رسمی ایران برای جام جهانی یعنی «یازده ستاره» . هیاهوی زیاد و برد شیرین یک بر صفر تیم کشورمان حواس خیلی ها را از اتفاق قبل از مراسم پرت کرد. به هر حال ایران بعد از 20 سال طعم برد در جام جهانی را چشیده بود. اتفاق کوچکی نبود. نکته قابل توجه این بود که بعد از بازی سرود «یازده ستاره» از شبکه سه سیما که مخاطبان زیادی دارد، پخش نشد. آن هم سرودی که هزینه زیادی روی دوش فدراسیون گذاشت و از لحظه انتخاب خواننده و آهنگ ساز و ترانه سرا تا بعد از ساخت و انتشارش با تنش و حساسیت همراه بود. ساخت سرودی با این اوصاف برای پخش در ورزشگاه هایی که قانون مشخصی برای انتخاب آهنگ ندارند یا مناسب پخش در لحظه برد تیم ملی نیست و شاید هیچ وقت زمزمه زیر لب مردم در زمان خاطره بازی شان نشود ضروری است؟ ماجرا از سن پترزبورگ شروع شد، از «ای جاویدان ایران» بازی های جام جهانی روال مشخصی دارند. هنوز به ساعت رسمی برگزاری بازی، زمان باقی است. خبرنگارها میکروفون شان را آماده می کنند و عکاس ها به دنبال کاشتن دوربین شان در یک موقعیت مناسب هستند تا شکارچی عکس های طلایی مسابقه باشند. هوادارهای هر دو تیم وارد ورزشگاه می شوند و خودشان را برای تشویق آماده می کنند و بیم و امیدهایی که تا پایان مسابقه همراهشان است. بلندگوی ورزشگاه قطعه آهنگی را که به طور معمول باید سرود رسمی تیم برای جام جهانی باشد پخش می کند. کمک داورها با طی کردن عرض 60 تا 70 متری زمین، تور دروازه را چک می کنند. دوربین فیلم برداری، رختکن ورزشگاه و تونل ورود به زمین را نشان می دهد. بازیکن ها وارد می شوند و بعد هم صف می کشند برای شنیدن سرود تیم ملی شان. بعد از آن پرتاب سکه داور مشخص می کند توپ مال کیست و انتخاب زمین برای کدام شان. همه این اتفاق ها در بازی ایران و مراکش درست اتفاق افتاد به جز پخش سرود جام جهانی ایران در ورزشگاه سن پترزبورگ. قطعه«یازده ستاره» پخش نشد و به جای آن «ای جاویدان ایران» گروه آریان در ورزشگاه طنین انداز شد. آهنگی ریتمیک به اضافه هیجان های اضافه و تشویق های پشت سر هم فوتبالی. با این مطلع که «باز اسم وطن اومد به میون/ بازم عاشقا جمعند همشون» . هوادارها هم از این اتفاق بدشان نیامد و همراه با متن آهنگ روی اسکوربورد خواندند و تیم را تشویق کردند. یازده ستاره هیچ- سایر آهنگ ها یک نود و چهار دقیقه نگران بودیم. ترسیدیم. هیجان داشتیم و دقیقه نود و پنج بود که با گل به خودی تیم مراکش از شوق مان بالا پریدیم و زمین را سبک کردیم. فریاد زدیم پشت فریاد. درست است که پای هیچ کدام از بچه ها به آن توپ نخورده بود اما آن توپ سهم ما بود، انگار 82 میلیون نفری به آن ضربه سر زدیم و فرستادیمش کنج تور دروازه حریف. دو دقیقه بعد بازی تمام شد. عادل فردوسی پور روی آنتن شبکه سه هنوز گرمِ «جونم ایران» گفتن بود که نماهنگ «بچه های ایران» با دکلمه عبدا... روا و خوانندگی حامد محضرنیا، مهدی شکوهی و حامد طاها پخش شد. یک نماهنگ حماسی، با صداهای متنوع و البته پاپ با مضمون هایی از این قبیل که «قهرمان ایرانی رقیباشو به زانو درمیاره» . در میان آن همه هیجان شیرین باز هم پخش نشدن «یازده ستاره» به چشم نیامد. شاید هم مسئول پخش، آن قطعه را مناسب هیجان بازی برد ندیده بود و می خواهد برای روز مبادا از آن استفاده کند؛ برای یک بازی به احتمال زیاد تلخ. از آن دسته بازی هایی که هیچ وقت از ارزش های تیم ملی کم نمی کند. البته بازیکن ها هم متوجه این قضیه شده بودند. آن ها در ویدئوی کوتاهی که رضا قوچان نژاد از شادی بعد از مسابقه در رختکن تیم ملی در صفحه اینستاگرامش، به اشتراک گذاشت مشغول شادی و هم خوانی با آهنگ طرب انگیزی از آرش، خواننده ایرانی خارج از کشور بودند. «اومدیم روسیه»، «هوادار» و دیگران! مردم ممکن است در بحث های سیاسی و اقتصادی سخت به تفاهم برسند اما فوتبال آن هم در سطح ملی زبان مشترک خیلی هاست. همین زبان مشترک است که به آن ها دستور می دهد بعد از برد ایران به خیابان ها بروند و خوشحالی شان را بروز دهند. حتی اگر به قیمت تمام شدن باک بنزین شان در ترافیکی این چنین نشاط انگیز باشد. این ترافیک ها معمولا آغشته به فریادهایی از سر شادی و بوق و البته آهنگ هایی است که با صدای بلند از سیستم پخش خودرو ها به گوش می رسد. ترافیک جمعه شب بعد از برد در بیشتر شهرهای کشور با هر آهنگی همراه بود جز «یازده ستاره» . از آهنگ های بی ربط به فوتبال مثل آهنگ های بهنام بانی و حمید هیراد تا آهنگ های خط و ربط داری به فوتبال مثل دروازه های دنیای احسان خواجه امیری، هوادار رستاک حلاج و آهنگ های حماسی دیگری که به نام ایران آراسته بودند. جالب این جاست که قطعه«اومدیم روسیه» محمد بحرانی و رفقایش و البته صدای نی انبان و جناب خان هم از آهنگ هایی بود که در این کاروان فوتبال کِشان جای خودش را باز کرده بود. بعد از پخش نشدن سرود «یازده ستاره» از شبکه سه، با روابط عمومی و بخش های مختلف گروه ورزش این شبکه تماس گرفتیم. قسمت پخش شبکه سه سیما در یک گفت و گوی تلفنی با خراسان اظهار کرد که پخش سرودها بعد از بازی به انتخاب مسئول پخش و همچنین به مقدار زمانی که در کنداکتور برنامه ها موجود است، بستگی دارد.∎​