ملایی چند روز پیش در مسابقات گرندپری هلند که آخرین مرحله این رقابت‌ها در سال 2017 بود، روی تاتامی رفت و مدال برنز گرفت. او با این مدال، فقط یک گام دیگر تا رسیدن به صدر رنکینگ جهانی وزن 81- کیلوگرم فاصله دارد و در صورتی که در این رده بایستد، در جودوی ایران تاریخ‌ساز می‌شود.

ملایی درباره مسابقه‌های هلند گفت: این مدال را با وجود آسیب‌دیدگی گرفتم. مسابقه‌ها برای من مهم، اما سخت بود، چون به دو نفر از رقبایم که در میان پنج جودوکار برتر جهان هستند، برخورد کرده بودم.

ملایی درباره تورنمنت‌هایی که در دنیا برگزار می‌شود، گفت: بیشتر تورنمنت‌ها به نسبت رقابت‌های جهانی سطح پایین‌تری دارند، اما گرنداسلم و گرندپری هم مسابقات معتبری به شمار می‌روند. برای این که سهمیه المپیک بگیرم، باید در این رقابت‌ها شرکت کنم و امتیاز بگیرم.

ملی‌پوش جودو درباره برنامه بعدی‌اش گفت: باید در گرنداسلم ژاپن شرکت کنم. تاریخ این رقابت‌ها و برنامه آن به دستم رسیده است و تا چند روز دیگر راهی ژاپن می‌شوم و امیدوارم تا آن موقع، آسیب‌دیدگی‌ام برطرف شود.

اگر ملایی در رقابت‌های گرندپری هلند فینالیست می‌شد،‌ آن وقت به عنوان نفر اول رنکینگ دنیا پاداش می‌گرفت. او درباره این اتفاق ادامه داد: اگر این اتفاق می‌افتاد، می‌توانستم جایزه ده هزار دلاری از فدراسیون جهانی بگیرم و اولین جودوکار ایرانی باشم که در صدر جودوکاران وزن خود می‌ایستد. امیدوارم در گرنداسلم ژاپن به این موفقیت برسم. اختلافم با رقیب هلندی در صدر قبلا 250 امتیاز بود، اما الان به 100 امتیاز رسیده است.

ملایی مانند بسیاری از ورزشکاران موفق از بی‌اعتنایی‌ها گلایه‌مند است. او گفت: وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک کاری برای من نکردند. من بیکارم، اما هنوز هیچ اقدامی از سوی مسئولان در این زمینه انجام نشده است تا آینده شغلی خودم را تامین کنم. از صندوق قهرمانان هم حقوقی ندارم. درآمدم حقوق مختصری است که از فدراسیون جودو می‌گیرم.