گروه بین الملل: در روزی که ارتش فدرال عراق سایه حاکمیت سیاسی خود را بر مناطق مورد منازعه در شمال عراق گستراند نیروهای سوریه دمکراتیک در یک کنفرانس مطبوعاتی پیروزی بر داعش در رقه و آزادسازی این شهر را که پایتخت خودخوانده گروه تروریستی و تکفیری داعش بود را اعلام کردند.

به گزارش بولتن نیوز، نیروهای سوریه دموکراتیک که عمدتا متشکل از شبه‌نظامیان کرد است، در این کنفرانس مطبوعاتی اعلام کردند: قرار است مردم شهر و استان رقه در چهارچوب یک سوریه دموکراتیک فدرالی و تمرکززدایی شده آینده خود را تعیین کنند.

در بیانیه‌ای که از جانب سخنگوی نیروهای سوریه دموکراتیک در مرکز شهر رقه قرائت شد، آمده است: پاسداری از شهر و استان همچنان بر عهده نیروهای سوریه دموکراتیک خواهد بود و ما متعهد می‌شویم که از مرزهای این استان در مقابل همه تهدیدهای خارجی محافظت کنیم. شهر رقه روز سه‌شنبه گذشته بعد از ماه‌ها درگیری در نهایت به تصرف نیروهای سوریه دموکراتیک درآمد.

کردهای سوریه در بخش‌های شمالی این کشور نیز از طرح‌هایشان برای ایجاد نظام فدرالی در مناطقی که در کنترل دارند، خبر داده‌اند. آنها ماه گذشته میلادی یک طرح سه مرحله‌ای انتخابات در مناطق کردنشین سوریه را کلید زدند. این طرح ایجاد مناطق خودمختار در شمال سوریه با مخالفت آمریکا، ترکیه و دولت سوریه مواجه شده است.

نیروهای سوریه دموکراتیک که عمدتا متشکل از شبه نظامیان کرد یگان‌های مدافع خلق است، گفته که قصد دارد کنترل شهر رقه را تحویل یک شورای غیرنظامی و یک نیروی پلیس که با حمایت ائتلاف تحت رهبری آمریکا تحت نظارت این گروه تشکیل می‌شود، بدهد. نیروهای سوریه دموکراتیک در بیانیه‌ی رسمی خود اعلام کردند: ما موفق شدیم به طور کامل کنترل شهر رقه را به دست بگیریم. 450 هزار غیر نظامی از رقه خارج شدند. آنها همچنین از سازمان‌ ملل و جامعه جهانی خواستند که در بازسازی شهر رقه کمک کنند و تاکید کردند که آینده رقه به دست اهالی آن رقم می‌خورد.

نیروهای سوریه دمکراتیک عمدتا از کردهای سوریه تشکیل شده و بخشی از آنها را نیروهای عرب سنی تشکیل می دهند. این نیروها بعد از اینکه آمریکاییها از داشتن هم پیمانی مطمئن که بتواند مبارزه کند در میان اعراب سنی سوریه و سیاستهای عربستان و امارات ناامید شدند و بخصوص بعد از اینکه مبارزات کوبانی را از نزدیک رصد کردند به این جمع بندی رسیدند که از این نیروها حمایت کنند.

اولین حمایتها در شهر کوبانی اتفاق افتاد و بدنبال آن و همراهی بی قید و شرط کردهای سوریه با آمریکا این کشور سرمایه گذاری خود را دستکم در مقطع کنونی بر روی آنها متمرکز کرد. این تمرکز یعنی حمایت هوایی و لجستیک از آنها سبب شده است که نیروهای سوریه دمکراتیک بتوانند بخش عمده ای از مناطق شمالی را به کنترل خود در بیاورند.

بعد از این موفقیتها سوال اصلی این است که اصولا آمریکاییها تا کی از آنها حمایت خواهند کرد و آیا این حمایت ادامه دار خواهد بود یا اینکه آمریکا بسان پیشینه خود برای مبارزه از آنها استفاده و این نیروها را تنها خواهد گذاشت؟

سیاست آمریکا در یک قرن گذشته در قبال کردها همواره بهره برداری مقطعی از آنها و در صورت تامین منافع تنها گذاشتن آنها بوده است. واقعیت این بوده است که کردها همواره بازیگرانی فروملی بوده که بازیگران فراملی از آنها استفاده کرده اند.

البته نباید از یاد برد که فرق زیادی بین کردهای سوریه و عراق وجود دارد. کردهای سوری با درک ژئوپولتیک سیاسی و جغرافیایی تاکید می کنند که بنایی برای تجزیه خاک سوریه نداشته و علیرغم همراهی با آمریکا از پیشنهاد اخیر سوریه برای مذاکره استقبال کرده اند که پیش بینی می شود این امر با وساطت روسیه اتفاق بیافتد که قرار است تا کمتر از یک ماه دیگر این مذاکرات آغاز شود.

نیروهای کرد سوری تاکنون نیروهای ارتش سوریه را در بسیاری از شهرها نگه داشته و نوعی ارتباط غیرمستقیم با همدیگر دارند. از کارت آمریکا در شرایط کنونی هم قصد دارند برای گرفتن امتیاز از دمشق بهره بگیرند ولی آنها خوب می دانند که ترکها هم عامل فشاری قوی برای به نتیجه نرسیدن مذاکرات با سوریه هستند.

درک صحیح از واقعیت سیاسی و جغرافیایی سوریه و تحولات اقلیم کردستان عراق که نشان داد زدن ساز جدا می تواند دستاوردهای کردها را در معرض خطر قرار دهد باید عامل فشاری بر کردهای سوریه باشد که در قالب یک توافق منطقی و عقلانی در صحنه سیاسی سوریه باقی بمانند. سوریه و دمشق نیز تمایل دارند که کردها از ابزاری در دستان آمریکاییها به ابزاری برای رسیدن به توافق ملی تبدیل شوند و قطعا این برای خود کردها و آینده سوریه سرنوشت ساز و حیاتی خواهد بود.

عمر روابط آمریکاییها با کردها در تمامی بخش های کردنشین کوتاه مدت و برای یک دوره خاص بوده است و قطعا این دوره برای کردهای سوریه نیز تکرار خواهد شد اما عقلانیت سیاسی می تواند مانع از تکرار آن گردد