ژانر ملودرام نیز همدلی‌برانگیز است و قهرمانان داستان هم سطح مردم هستند، اما مخاطب به قهرمان کمدی از بالا به پایین نگاه می‌کند چرا که شخصیت‌های کمدی به نوعی حماقت دارند و مخاطب نمی‌تواند با آنها همدلی کند.

ترانه دگرگون‌کننده

رضا رشیدپور گفت‌وگویش با کامران تفتی در برنامه «حالا خورشید» را با تعریف و تمجید از صدای این بازیگر آغاز کرد. حتی بهانه‌ای شد تا رشیدپور از کامران تفتی که خوانندگی را هم تجربه کرده درخواست خواندن داشته باشد که با پذیرش تفتی نیز همراه شد. سوال به موضوع بهترین ترانه شنیده شده عمر هم کشیده شد. پاسخ تفتی یکی از ترانه‌های آثار علیرضا عصار بود که در وصف آن گفت حال عجیبی با شنیدن این ترانه پیدا می‌کند، چنان‌که تمام آدم‌های زندگی و نقش‌هایی که بازی‌شان کرده از جلوی چشمانش رد می‌شود. طبعا صحبت به سمت اجرای برنامه در حال پخش «وقتشه» هم رفت که این‌بار تفتی بود که از رشیدپور و تجربه سال‌های طولانی او تعریف کرد و گفت سعی می‌کند از افراد توانمندی مثل او یاد بگیرد.

اهمیت نقش اول

سعید راد با توجه به صراحت در گفتار از جمله افرادی است که حضورش در یک گفت‌وگوی تلویزیونی به طرح مضامین متفاوت و قابل توجهی منجر می‌شود. نمونه‌اش برنامه «من و شما» که در آن برنامه گفت نقش اصلی یک فیلم برای او خیلی اهمیت دارد و ادامه داد مثل فیلم «چ» که یکی از قهرمانانش بود و ملاک سنجش برایش نه دقایق حضور که میزان تاثیرگذاری بود. وی در ادامه افزود که شرایط اسمی و اول بودن نامش در تیتراژ خیلی مهم است و غیر از این را نمی‌پذیرد. نمونه دیگر از نکات قابل توجه در میان صحبت‌هایش مربوط به سال‌های دوری‌اش از ایران بود. راد گفت، بوده روزهایی که 16 ساعت در روز کار کرده و در کنار بازیگری پیک موتوری را در آنجا تجربه کرده و حتی گاهی با ایرانیانی مواجه شده که با شناختن او فکر می‌کردند مقابل دوربین مخفی هستند.

نقدی بر وضعیت سیاست‌زده جامعه

علیرضا بذر‌افشان، کارگردان سریال «گسل» درباره ویژگی‌های این سریال به فارس گفته است: در این سریال ما تیپی از یک سیاستمدار طرح کردیم که می‌تواند هر کسی و از هر جناحی باشد و تقریبا هم هیچ نشانه‌ای نگذاشتیم که نشان دهد وابسته به کدام جناح است و اصولا با این‌که تا الان خیلی‌ها گفتند اعتبار شبیه به فلانی است، اما من معادل سازی‌های سخیف این شکلی را دوست ندارم و معتقدم سطح کار پایین می‌آید. در این سریال هیچ عنصر جناحی نداریم و هنوز هم بجز نزدیکانم ‌کسی نمی‌داند که گرایش سیاسی‌ام چیست و اصلا هم علاقه‌ای ندارم از گرایش شخصی خودم در کارم استفاده کنم. در حقیقت این سریال نقدی از درون به جامعه سیاسی ما و وضعیت سیاست‌زده جامعه‌مان است و خوشحالم که توانستیم یکسری مرزها را جا‌به‌جا کنیم.