فرزان عاشورزاده در دومین روز از رقابت‌های گرندپری مراکش درحالی یک مدال برنز برای تیم تکواندو به دست آورد که این مدال می‌تواند دوباره نوید بخش روزهای خوب برای قهرمان جهان باشد.

عاشورزاده را باید کشف بزرگ بیژن مقانلو در تکواندوی ایران نامید. تکواندوکاری که در رده نوجوانان توفیقی در کسب مدال نداشت، اما در رقابت‌های انتخابی تیم ملی خوب عمل کرد و با تیم ملی به مسابقات قهرمانی آسیا در قزاقستان رفت و به نشان طلا رسید.

این تکواندوکار تنکابنی قبل از المپیک آن قدر خوب مبارزه کرد و مدال گرفت که به سونامی تکواندو معروف شد. میدانی نبود که فرزان برود و دست خالی به ایران برگردد. طلای بازی‌های آسیایی 2014، طلای قهرمانی جهان 2015، سه طلا، دو نقره و یک برنز رقابت‌های گرندپری مهم‌ترین مدال‌های عاشورزاده قبل از ریو 2016 بود که او را به امید اول ایران برای کسب مدال طلا معرفی کرد.

اما کسی نمی‌داند قبل از ریو 2016 چه اتفاقی افتاد که نه تنها فرزان، بلکه خدابخش و مردانی هم عملکرد ضعیفی داشتند تا تکواندو بعد از المپیک 2000 که وارد المپیک شد، مدالی در بخش مردان برای ایرانی‌ها نداشته باشد.

اما تبعات این شکست، نه برای فدراسیون که برای ملی پوشان این رشته سنگین بود. فرزان عاشورزاده که یک تکواندوکار فنی و باهوش بود، یکباره به تکواندوکاری معمولی تبدیل شد. غیبت در مسابقات لیگ و تورنمنت ها، او را از شرایط روز دور کرد و در مسابقات جهانی هم توفیقی نداشت. عاشورزاده بعد از مدتی استراحت به اردوی‌های تیم ملی بازگشت و راهی گرندپری مراکش شد.

این تکواندوکار ملی‌پوش، سه بار روی شیاپ چانگ رفت و حریفان خود را شکست داد. فرزان در نیمه نهایی و در یک رقابت نزدیک، 8 بر 7 نتیجه را به کارلوس ناواروی مکزیکی واگذار کرد و به نشان برنز دست یافت. این چهارمین مبارزه عاشورزاده و ناوارو بود. فرزان در سه مبارزه قبلی در رقابت‌های گرندپری 2014 منچستر، قهرمانی جهان 2015 چلیابینسک و گرندپری مسکو 2015، رقیب خود را شکست داده بود، اما این اولین پیروزی ناوارو بود.

عاشورزاده آخرین بار خرداد 95 و در مسابقات بین‌المللی یونان طلا گرفت. بعد از آن تا مسابقه‌های مراکش مدالی کسب نکرده بود. در واقع فرزان عاشورزاده بعد از 454 روز ثبات ذهنی خود را در رقابت‌های تکواندو به دست آورد و موفق به کسب مدال شد. اما فراتر از این مدال، مبارزاتی بود که فرزان در مراکش به نمایش گذاشت. او نشان داد از شوک المپیک خارج شده است و می‌تواند به روزهای خوب گذشته برگردد.

هر چند هنوز برخی مشکلات فنی بخصوص در زمان عقب افتادن امتیاز و سردرگمی و نداشتن تاکتیک مناسب برای جبران در مبارزات او مشهود است و وظیفه بی‌باک سرمربی تیم ملی است که برای رفع آن تلاش کند؛ اما در مجموع این مدال برنز را باید به فال نیک گرفت و امیدوار بود این تکواندوکار 21 ساله بازهم برای تکواندوی ایران در میدان‌های مختلف بخوبی مبارزه کند و مدال‌های خوشرنگ بگیرد.