اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، رضا نصیری، یکی از دانشجویان انقلابی گلدشت، پیش از خطبه های نماز جمعه این شهر گفت: از جریانات کوی دانشگاه گرفته تا فتنه‌ ۸۸ اینها برای ما یک زنگ خطر بوده و است؛ یک زنگ بیدارباش و معیاری برای سنجش میزان وفاداری ما به نظام و انقلاب.

خدا را شاکرم و بسیار خرسند و خوشحالم که در محضر شما مردم انقلابی اجازه پیدا کردم چند کلامی سخن بگویم. اگر برخی مسئولین علاقه زیادی به شنیدن مطالبات و دغدغه های دانشجویان نشان نمی دهند، مردم مهربانی هستند که به فرزندان خود توجه دارند و سخنان آنان را می شنود.

این روزها مسائلی را می بینیم که سخت قلب ما را رنجور کرده است،‌ خودباختگی و دلسپردگی برخی مسئولین به ایادی استکبار و سیاست برد برد لیبرالیستی موجب شده است که از نیرو و توان داخلی غفلت شود و به جای سرمایه گذاری های زیربنایی و استفاده از پتانسیل های موجود داخلی چشم به الطاف به ظاهر دوستانه دشمنان قسم خورده نظام و انقلاب بدوزیم.

به تعبیر رهبر معظم انقلاب چند سالی است که یک جنگ تمام عیار اقتصادی بر ملت ما تحمیل شده است. 

این تحریم ها عامل بوجود آورنده مشکلاتی است که با ایجاد فشارهای مضاعف و ظالمانه در حوزه اقتصاد در پی «جدا کردن مردم از نظام اسلامی» و در نهایت نابودی آرمان ها و اهداف والای حرکت مقدس سال ۵۷ هستند.

در این چند سال مذاکره هم بدیهیات امر برای برخی که قائل به آن نبودند، ملموس شد. 

دو نکته در این سال های مذاکره آشکار گشت: نخست آنکه آمریکا همان شیطان بزرگ غیر قابل اعتماد است که صرفا با سواستفاده و بدعهدی در پی سلطه بر کشورهاست و دوم آنکه نه همه تحریم ها برداشتنی هستند و نه اگر برداشته شوند مشکلات اقتصادی کشور حل شده و به یک مدینه فاضله صد روزه می رسیم.

آیا مسئولین حقیقتا نمی دانند فارغ از مسئله تحریم ها و مشکلاتی که در سالیان گذشته به وجود آمده است، اقتصاد ایران با مشکلاتی دست و پنجه نرم می کند که هیچ ربطی به تحریم ها ندارد؟

ضعف مدیریتی دولت مردان در مدیریت هزینه کرد بودجه ها، وابستگی بودجه دولت به درآمدهای حاصل از فروش نفت، عدم شفافیت اقتصادی، اختلاس های کلان یا به تعبیر خودشان همان وام های معوق، بی توجهی به ظرفیت های عظیم داخلی و فرارهای مالیاتی کلان سرمایه داران به خاطر ضعف در سیستم مالیاتی کشور و کذا وکذا است که موجب شکسته شدن کمر اقتصاد کشور شده است.

آقایان مسئول و مدیران بدانید شفافیت با مردم و حمایت و پشتیانی از جوانان و اندیشمندان متعهد است می تواند در پیشبرد این موضوع تاثیرگذار باشد.

تدبیر دولت در مدیریت حوزه اقتصادی کشور چه بود که سه سال و اندی به انتظار نتایج مذاکرات نشستند؟

آیا تدبیر جز برنامه ریزی در مورد مقاوم کردن اقتصاد در برابر هجمه های اقتصادی دول خصم است؟ که این مسئله نیز با ورود مقام معظم رهبری و هدایت ها و تاکیدات مکرر ایشان پیگیری شد که متاسفانه هنوز هم به صورت کامل اجرایی نشده است.

 اقتصاد مقاومتی به معنی مصرف به میزان نیاز است.

ریشه کن کردن اسراف و تثبیت الگوی مصرف اسلامی است.

کاهش وابستگی بودجه کشور به نفت و افزایش صادرات غیر نفتی است.

اقتصاد مقاومتی کاهش خام فروشی و حرکت کردن کشور به سمت گسترش صنایع میان دستی و پایین دستی است که در نهایت موجب افزایش ارزش افزوده شد.

اقتصاد مقاومتی که رهبری معظم انقلاب، اصول آن را طی حکمی به مسئولین اجرایی کشور ابلاغ کردند با رانت خواری آقازاده ها و اختلاس های کلان از اموال بیت المال یا حقوق های نجومی و دیپلماسی برد برد محقق نمی شود.

اقتصاد مقاومتی مدنظر معظم له صرفا با اتکا به توان داخلی، روحیه انقلابی و مدیریت جهادی مسئولین به منصه ظهور گذاشته خواهد شد.

روی خوش نشان دادن دشمن به عوامل نفوذ و خودباخته داخلی، صرفا جهت از بین بردن روحیه انقلابی و مدیریت جهادی و منفعل کردن انقلاب اسلامی و رقم زدن اسلام آمریکایی است.

آقایان مگر ملت را نمی بینید؟ مگر نمی بینید هر کجا تهدیدمان کردند، ملت فهیم و انقلابیمان، با حضور به موقع و موثرشان چشم طمع دشمنان این انقلاب را کور کردند؟

مقاومت و زیرسلطه طاغوت نرفتن، از اصول و ارزش های لایتغیر این انقلاب است که هیچگاه نمی توان آن را با مذاکرات برد برد و دیپلماسی لبخند در مقابل دشمنان، کمرنگ و نابود کرد.

جمهوری اسلامی ایران و تمام موفقیت هایش از انرژی هسته ای و علمداری بیداری اسلامی گرفته تا تبدیل شدن به قدرت بلامنازع منطقه ای، همه برآمده از تلاش، مقاومت و مدیریت جهادی علما و نخبگان ایرانی است که با پاسداری و ادامه دادن راه آنان پیروزی های بعدی را حاصل می کند.

تحریف خط امام نه تنها در حوزه سیاسی و فرهنگی؛ بلکه امروز در حوزه اقتصادی نیز مشاهده می شود.

ما گرچه توفیق نداشتیم در زمان حیات امام (ره) تنفس کنیم. اما امروز او را خیلی روشن و واضح می شناسیم. آن امامی که ما شناختیم، امام ساده زیستی، امام محرومان و امام سطله ستیزی بود. آن امام در یک کلام،«امام ما می توانیم» بود.

 
مگر امام(ره) در وصف ملت ما نفرمودند: این ملت از امت صدر اسلام هم بهتر است؟

امروز هواخواهان لیبرالیسم و عدول کردگان از اندیشه های امام راحل با تحریف اندیشه ها و اصول و مکتب امام (ره) می خواهند در عرض ریل معتبر و اصلی انقلاب، ریل‌گذاری جدیدی بر مبنای سلایق شخصی خود ایجاد کنند. این آقایان در حوزه اقتصاد به دنبای القایِ گفتمان «ما نمی توانیم» بوده و به دنبال ایجاد یک «استعمار پنهان» به گونه ای که استقلال و خودکفایی را نیز بی معنی می خواند، هستند.

سوال مهم این است، تا چه زمان، افرادی که با گفتمان اصیل انقلاب اسلامی در حوزه اقتصاد نسبت درستی ندارند، باید مسئولیت های اجرایی و مناسب تصمیم گیری را بر عهده گیرند؟

مگر ما در یک جنگ اقتصادی تمام عیار نیستیم؟ آیا ما در جنگ نظامی کسانی که معتقد به جنگ نبودند را، به عنوان فرمانده لشکر انتخاب می کردیم؟ با این نگاه ها و این افراد چگونه می توان به پیروزی در جنگ اقتصادی امیدوار بود؟ 

علاوه بر موارد بالا

امروز ما شاهدیم که یک «جریان فرهنگی معاند با انقلاب» زیر چترِ سیاست تساهل و تسامح آقایان، بصورت خزنده در عرصه های مختلف فرهنگی در حال نفوذ در جامعه و بویژه در دانشگاه ها است. متاسفانه برخی مدیران دانشگاه ها نیز، زمینه را برای این ساختارشکنان در دانشگاه فراهم کرده اند.

ما متاسفیم که به عرض برسانیم درحالی که شتاب رشد علمی کشور در حال تنازل است و با سرمایه های علمی کشور برخوردهای سلیقه ای و ناعادلانه می شود،

این روزها دغدغه آقایان ترویج موسیقی و کنسرت است. 

آخر ما نمی دانیم دانشگاه جای کنسرت و موسیقی و رقص و آواز است یا محل تربیت نخبه متعهد به انقلاب اسلامی!؟ 

آقایان باید کنسرت ها را رها کرده به کرسنت ها بپردازند. شهیدان هسته ای که سند مظلومیت ایران اسلامی هستند مثل شهریاری ها و علیمحمدی ها که فرزندان خلف دانشگاه بودند و تا آخرین نفس جان خود برای تحقق اهداف و آرمان های ارزشمند انقلاب فدا کردند و قدرت های جهان را به زانو درآورند، از مدل تربیتی انقلابی ظهور کردند یا از کنسرت ها و اردوهای مختلط؟ 

آیا دانشگاه های ما امروز نباید مرکز مهم تربیت احمدی روشن ها برای اسلام باشد؟

عرضم تمام و نکته آخر اینکه مردم انقلابی و سرافراز ایران به همه مستضعفان جهان نشان دادند که دیوار ستم، شکستنی است؛ حواسمان را جمع کنیم که: «من نام، لم ینم عنه»؛ اگر ما خوابمان برود، جبهه‌ دشمن بیدار است و از هیچ توطئه ای علیه ما فروگذار نخواهد کرد.  

از جریانات کوی دانشگاه گرفته تا فتنه‌ ۸۸ 

اینها برای ما یک زنگ خطر بوده و است؛ یک زنگ بیدارباش و معیاری برای سنجش میزان وفاداری ما به نظام و انقلاب 

مستکبران عالم و عمال داخلی آنها بدانند جوانان و دانشجویان ایرانی خود را برای همه توطئه ها، فشارهای سیاسی، اقتصادی و تمام نقشه هایی که شما سال ها برای نابودی ایمان و اراده ما کشیده اید آماده کرده اند. همه حرف ما دانشجویان انقلابی به دشمنان این نظام همین است، 

این ملت ایستاده است… ما ایستاده ایم… ما بدریون این انقلابیم که تا آخرین نفس در راه پاسداری از ارزش های انقلابی که پدرانمان در بهمن ۵۷ رقم زدند، ایستاده ایم…