لیلا مقیمی در سایت اصفهان زیبا نوشت: «کافی است این روزها پایتان را از خانه بیرون بگذارید و به جاهای مختلف شهر بروید تا با جمعیتی که زیر سایه درختان توت پناه گرفته‌اند و دستشان به سمت شاخه‌ها دراز است یا یک نفر را بالای درخت فرستاده‌اند تا برایشان توت بتکاند، مواجه شوید.
بهار که می‌رسد، بوی شیرین توت می‌پیچد به گرمی هوا و خیابان‌ها و پارک‌ها را پر می‌کند. طرف‌دارهای این میوه ریزه‌میزه یکی‌دو تا نیست؛ طرف‌دارهایی که همیشه منتظر آخرین روزهای بهاری و گرم‌شدن آن می‌مانند تا دلی از عزا دربیاورند و یک دل سیر توت بخورند.
اصفهان همیشه از دیرباز تاکنون با درختان توتش شهره بوده است و قدیمی‌ها می‌گویند پیش از این و قبل از آنکه ساخت‌وسازهای شهری سر به فلک بکشند و چهره شهر را عبوس و خشن کنند، توتستان‌های اصفهان از شهرت زیادی برخوردار بوده‌اند؛ به طوری که توتستان علویجه در نجف‌آباد یکی از بزرگ‌ترین توتستان‌های کشور است و هرساله در این موقع از سال، افراد زیادی برای چیدن توت به آن سفر و در جشنواره توت شرکت می‌کنند.
این میوه کوچک که قدوقواره‌اش به‌اندازه یک بندانگشت هم نمی‌رسد، همیشه و این موقع سال دردسرهای بزرگی را در سطح شهر به وجود می‌آورد.
تلخی یک شیرینی
اگر آمار و ارقامی که ناشی از افتادن آدم‌ها از درختان توت و شکستگی دست‌وپاهایشان را فاکتور بگیریم، باید بگوییم که فقط کافی است یک باد کم‌جان در این روزها بوزد تا حجم زیادی از توت‌ها به زمین بریزند و فضای شهر را کثیف کنند؛ توت‌هایی که ممکن است عابران پیاده نیز به‌طور ناخودآگاه بر روی آن پای بگذارند و به پخش‌شدن و جمع‌شدن انواع و اقسام حشره دور آن کمک کنند.
توت‌ها اما بازهم دردسرساز هستند؛ برای آن‌هایی که تا چشمشان به این میوه کوچک خوش‌رنگ و لعاب می‌افتد، دل از دست می‌دهند و دستشان را دراز می‌کنند تا آن را بچینند؛ فارغ از اینکه این درختان که زیر آسمان قد علم کرده‌اند، انواع آلودگی‌ها را در خود گنجانده‌اند یا اینکه سم‌پاشی شده‌اند.
شواهد حاکی از این است که در برخی از مواقع که باد و باران شدت می‌گیرد و توت‌ها به سمت زمین هجوم می‌آورند، باعث لغزنده‌ترشدن خیابان می‌شوند و حتی حادثه نیز رقم می‌زنند؛ موضوعی که نشان می‌دهد قبل از کاشت درخت توت در معابر شهری و حواشی جاده‌ها باید کمی درنگ کرد.
این مسئله را مجتبی حق‌شناس، مدیرعامل سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهرداری اصفهان، نیز در گفت‌وگو با «ایمنا» گفته است: «سیاست این سازمان کاشت درخت توت زینتی است؛ درختی که میوه نمی‌دهد و زیبایی و مقاومت خوبی نسبت به شرایط خشکی دارد؛ همچنین سایه‌اندازی برای معابر را انجام می‌دهد.
میان توت‌های زینتی درخت‌های مثمری که تعداد آن‌ها بسیار کم است کاشته می‌شود؛علاوه بر این تعدادی درخت سال‌ها قبل به‌صورت موردی کاشته شده است. برخی شهروندان و کارشناسان توصیه می‌کنند درختان مثمر در شهر کاشته شود؛اما به‌لحاظ کارشناسی به‌دلیل اینکه ریزش توت‌ها سبب ایجاد چسبندگی می‌شود، محیط‌های نازیبایی را در شهر ایجاد می‌کند و آلاینده‌ها روی آن‌ها می‌نشیند و ممکن است ازلحاظ آبیاری شرایط درستی نداشته باشد، نباید درختان توت در سطح شهر کاشته شوند.
طبق برنامه‌ریزی، این درختان باید در مکان‌های خاص همچون توتستان‌ها یا پارک‌ها کاشته شوند.» به گفته او، با توجه به ایجاد مناظر نازیبا و ایجاد مشکلات بهداشتی برای شهروندان، درختان توت در رفیوژها، چهارراه‌ها و خیابان‌ها، درختـان جوان جابـه‌جا شدند و میوه‌دهی درختان مسن را از طریق هرس پلارد به تأخیر انداختیم.
با ابلاغ دستورالعمل هرس پلارد به مناطق پانزده‌گانه شهرداری اصفهان، حدود ۸۰درصد از این درختان شناسایی شد؛ اما به دلیل شباهت زیاد درختان مثمر و زینتی که شناسایی آن‌ها در زمان‌های غیرمیوه‌دهی بسیار سخت است، برخی از آن‌ها از دید کارشناسان پنهان ماند.
وجود آلاینده‌ها بر میوه توت درختان، سلامت شهروندان را به خطر می‌اندازد؛ به‌جز توت درختانی که در مکان‌هایی همچون بوستان‌ها و دور از خیابان است؛ هرچند آن‌ها را نیز باید پس از شست‌وشو مصرف کرد.
تبعات توت‌های خیابانی!
آلودگی توت‌هایی که در حاشیه خیابان‌ها شاخه گسترانده‌اند، بر کسی پوشیده نیست و به گفته کارشناسان، خوردن آن‌ها می‌تواند بیماری‌هایی را به وجود آورد.
فرهاد وحید، دکتری تغذیه و رژیم‌درمانی دراین‌باره به «اقتصاد آنلاین» گفته است: «درختان توتی که در کنار خیابان‌ها یا در اماکنی که آلودگی صنعتی زیاد است رشد می‌کنند، در معرض انواع آلودگی‌ها قرار دارند؛ بنابراین این آلودگی‌ها در میوه‌هایی مانند توت و توت‌فرنگی نفوذ می‌کنند.
به دلیل اینکه شست و شوی توت به‌خوبی انجام نمی‌شود، آلودگی‌های این میوه به‌طور کامل از بین نمی‌رود؛ همچنین برداشت توت غیراصولی صورت می‌گیرد؛ زیرا بسیاری از مواقع این میوه از روی زمین جمع‌آوری می‌شود. در توت‌های کنار خیابان آلودگی انواع فلزات سنگین از قبیل سرب وجود دارد؛ کودکانی که کمتر از شش سال هستند و از آن‌ها مصرف می‌کنند به مسمومیت غذایی دچار می‌شوند؛ همچنین استفاده از این توت‌ها عوارضی مانند کم‌خونی، توقف رشد و کوتاهی قد در کودکان را به همراه دارد.»
وحید با بیان اینکه سرب به‌تدریج در بدن تجمع پیدا می‌کند و در طولانی‌مدت عوارض آن آشکار می‌شود، می‌افزاید: «سرب به بافت‌های کبد و کلیه آسیب رسانده و باعث اختلال در مغز و سیستم عصبی افراد می‌شود. توت‌های کنار خیابان علاوه بر سرب، به آلودگی با سایر فلزات مانند کادمیوم و انواع باکتری‌ها نیز دچار هستند. از باکتری‌هایی که در برداشت غیراصولی توت به داخل آن وارد می‌شوند می‌توان به اشریشیا کلی (ایکلای)، استافیلوکوکوس اورئوس، سالمونلا، باسیلوس سرئوس و شیگلا اشاره کرد. اسهال خونی، استفراغ و تهوع از عوارض کوتاه مدت این باکتری‌ها هستند.»
انتهای پیام
نظر شما