صاحب‌خبر - هادی محمدی – حاشیه های انتخابات یازدهم اسفند ماه همچنان ادامه دارد و به ویژه در حوزه مجلس شورای اسلامی با گمانه زنی های داغ رسانه ای همراه است. حالا مهم ترین سوژه برای رسانه ای ها هم ریاست بر پارلمان است . پارلمانی که کمتر پیش آمده رئیسش دوباره انتخاب نشود ( به جز حداد عادل ) و امروز برای تکرار ریاست محمد باقر قالیباف که برخلاف دوره گذشته که رای اول پایتخت را داشت حالا سه منتخب دیگر را بالای خود می بیند سخت تر از همیشه است. اگر 7 خرداد سال 1399 همه مطمئن بودند رئیس مجلس پس از علی لاریجانی، قالیباف خواهد بود ، امروز و برای 7 خرداد 1403 تردیدها بسیار بیشتر شده است و چندین کاندیدای محتمل و تا حدی قوی برای کرسی ریاست به چشم می خورد . علاوه بر قالیباف از گزینه های دیگری همچون آقاتهرانی رئیس شورای مرکزی جبهه پایداری، منوچهر متکی وزیر امورخارجه دولت احمدی نژاد ، حمیدرضا حاجی بابایی نماینده همدان و وزیر آموزش و پرورش دولت احمدی نژاد ، علی نیکزاد نماینده اردبیل و وزیر راه و شهرسازی دولت احمدی نژاد ، سید محمود نبویان از اعضای قدیمی جبهه پایداری و نفر اول منتخبین این دوره تهران ، مجتبی ذوالنوری نماینده قم و نایب رئیس فعلی مجلس و حتی حمید رسایی پرحاشیه به عنوان گزینه های ریاست یاد می شود .درواقع سه جریان اصلی در این آوردگاه سیاسی نقش آفرین خواهند بود:طیف نخست؛ حامیان رئیس فعلی مجلس هستند که تعدادشان از دور کنونی مجلس کمتر است و در عین حال چهره سیاسی قالیباف نیز به طور قابل ملاحظه ای مخدوش شده است. با این حال، او هنوز جزو مدعیان ریاست مجلس است.برخی نیز بر این باورند که اگر قالیباف قبل از تشکیل مجلس به این نتیجه برسد که رئیس آن نخواهد شد، از نمایندگی مجلس استعفا می دهد. گزاره ای که هر چند جدی به نظر می رسد ولی هنوز زود است بدان بیش از این پرداخته شود.جریان دوم، جبهه پایداری و اصولگرایان تندرو هستند که به نظر می رسد در این دوره، قدرت بیشتری در مجلس دارند ولی آن ها نیز به رغم این که بیشترین تعداد کرسی های پایتخت را به خود اختصاص داده اند،در کل آن قدر پرتعداد نیستند که بتوانند به تنهایی تکلیف ریاست مجلس را مشخص کنند.جریان بعدی، اصولگرایان معتدل هستند که این بار تحت عنوان شورای وحدت و با حمایت جریان های سنتی اصولگرایی وارد مجلس شده اند. هر چند از فهرست تهران آن ها تنها منوچهر متکی رای آورد ولی در شهرهای دیگر، سهم خوبی از کرسی ها را به دست آورده اند. ضمن این که ارتباطات خوبی هم با طیف های دیگر اصولگرا دارند.اما برای آینده بالاترین کرسی سبز بهارستان چند سناریو قابل گمانه زنی است . ریاست غیر سیاسی اما همه چیز در مجلس سیاسی نیست و سناریویی می تواند اجماع نمایندگان ترک زبان یا نمایندگان غرب نشین و حتی گروه های شغلی مثل فرهنگیان باشد به این معنی که این اجماع به سمتی برود که افرادی همچون حاجی بابایی یا نیکزاد بتوانند شانسی برای رئیس شدن پیدا کنند . این گزینه اگرچه مقبولیت و احتمال زیادی ندارد اما بدون شانس هم نیست چراکه بخش بزرگی از جامعه یا نسبت به موضوعات و دعواهای سیاسی بی تفاوت شده اند یا خسته و ناراحت و انتخاب یک رئیس غیرسیاسی اگر بتواند تعادل و توازن را در همه مجلس با گرایشات قومی متنوع ایجاد کند، گزینه بدی به شمار نرود. قالیباف یا متکی در ائتلاف با میانه روها و مستقلین سناریویی دوم که می توان از آن به عنوان محتمل ترین گزینه هم یاد کرد ، به دنبال ریاست افراد میانه رو و معتدل نسبت به دسته اول در مجلس است تا ویترین پارلمان در ایران با توجه به خطرات منطقه ای و احتمالات برای تغییر رئیس جمهور در آمریکا و چالش سال دهم برجام ، از تعادل خارج نشود . چنین تفکری به دنبال ریاست قالیباف یا حداکثر منوچهر متکی است . برای اجرای این سناریو که شاید در مجلس دوازدهم عملی کردنش سخت تر از مجلس یازدهم باشد ، یک راه حل می تواند ابتکار علی لاریجانی در مجلس دهم باشد . علی لاریجانی پس از دو دوره ریاست بر مجلس در شرایطی قدم به مجلس دهم گذاشت که حداقل 100 نماینده اصلاح طلب به دنبال ریاست عارف بودند اما او با تشکیل یک فراکسیون اقلیت قوی و معامله گر که اتفاقا بیشتر آن ها از فهرست امید اصلاح طلبان به مجلس دهم آمده بودند توانست در روابط لابی گرایانه مجلس نظر مثبت فراکسیون اصولگرایان را نیز جلب کرده و برای چهار سال دیگر رئیس بهارستان بماند . برخی چنین الگویی را برای قالیباف پیشنهاد می کنند و حتی می گویند رایزنی ها برای تشکیل چنین فراکسیونی که فعلا نامش را فراکسیون قالیباف می گذاریم آغاز شده است . پایداری ها در شرایط حساس منطقه اما شاید بخش های تندرو مجلس آینده با همکاری اعضای جبهه پایداری که توان لابی گری و رسانه ای بالایی هم دارند بر سر یک گزینه اجماع کرده و قالیباف را پس از 4 سال بالانشینی به همکف انتقال دهند . برای این گروه گزینه هایی همچون ذوالنوری ، آقاتهرانی ، نبویان و رسایی گزینه مطلوب هستند . به نظر می رسد در این میان ذوالنوری و آقاتهرانی شانس بیشتری داشته باشند هر چند می تواند چالش ها و تنش های هفته های اخیر را به مجلس سرایت داده و حتی صحنه هایی بدتر از یک شنبه سیاه مجلس نهم بیافریند .در همین راستا رضا نصری یک تحلیل گر روابط بین الملل در این خصوص نوشته حقیقت این است که در این شرایط بحرانی در منطقه و جهان که ایران در کانون توجهات است، صلاح نیست فردی بلندگوی یکی از سه قوای کشور را در دست داشته باشد که مواضع تند و حساسیت‌برانگیزش هر روز تیتر رسانه‌های جهان شود! به بیان دیگر، هرچه تصویر کشور مخدوش‌تر و نامتعارف‌تر جلوه داده شود، نیروهای رقیب راحت‌تر از اهرم‌ها و ابزارهای موجود برای اِعمال فشار استفاده خواهند کرد و بالطبع منافع ملی هم به همان نسبت آسیب‌پذیرتر خواهد بود! طبیعتاً، این موضوع درباره مجلس جدید هم صدق می‌کند و لازم است تدبیری اندیشیده شود که سخنگوی مجلس فردی باشد که او را در داخل کشور به تندروی و اتخاذ مواضع حساسیت‌برانگیز و نامتعارف در حوزه سیاست خارجی نمی‌شناسند! آغاز رایزنی ها با قالیباف با این حال، یکی از منتخبان مجلس دوازدهم خبر داد که ملاقات‌های قالیباف با برخی از منتخبان مجلس دوازدهم آغاز شده است. مجید نصیرپور، منتخب مجلس دوازدهم با بیان این که قالیباف جدی‌ترین گزینه ریاست مجلس است، گفته که حتما قالیباف با چالش‌هایی نیز مواجه خواهد بود چون یک رقابت داخلی میان جریان اصولگرایی شکل می‌گیرد. یعنی رقابت میان نبویان و جریانی که از ایشان حمایت می‌کنند و قالیباف و جریانی که از ایشان حمایت می‌کنند.او ادامه داد: البته جریانی که به لحاظ عددی ضعیف است یعنی دوستانی که در قالب تشکل مستقلین مجلس آینده فعالیت خواهند کرد نیز وجود دارد که در این میان می‌تواند نقش‌آفرین باشد. قاعدتا در این روزها مذاکراتی برای ریاست مجلس هم میان دو طیف جریان اصولگرایی و هم مستقلین مجلس انجام شده است.نصیرپور در خصوص این که آیا قالیباف با مستقلین جلساتی را برگزار کرده است، گفت: ‌آقای قالیباف در حال حاضر رئیس مجلس هستند و طبیعتا دوستانی که رای آوردند برای آشنایی با فضای مجلس و برنامه‌های آتی مجلس با آقای قالیباف ملاقات‌هایی داشتند و خواهند داشت و در این ملاقات‌ها درباره آینده مجلس حتما بحث خواهند داشت. عیددیدنی هایی با رنگ و بوی سیاسی تقریبا دو ماه و نیم تا آغاز رسمی مجلس دوازدهم باقی مانده و علاوه بر این که هنوز مشخص نیست چه فراکسیون هایی با چه تعداد عضو در مجلس شکل می گیرد ، مرحله دوم انتخابات هم که 45 کرسی را تعیین تکلیف می کند می تواند کفه ترازو را جابه جا کند. بر همین اساس می توان گفت آغاز سال جدید و گعده های عیدانه و افطارهای رمضانی امسال بیش از 4 سال گذشته رنگ و بوی سیاسی به خود خواهد گرفت و شاید از میان همین گعده ها شانس اول ریاست بر مجلس یا گزینه های محتمل تر هم معرفی شوند تا خرداد ماه امسال همای سعادت ریاست مجلس روی دوش او بنشیند .∎​