صاحب‌خبر - آقای میرسلیم به تبعات بین‌المللی اظهارات ‌تان فکر کرده‌اید؟ مصطفی میرسلیم، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، در پاسخ به اظهارات برخی مبنی بر فاصله کوتاه دستگیری تا اعدام عاملان ناآرامی‌ها تصریح کرد: خیر به این صورت نیست. به نظر بنده فاصله بین دستگیری عوامل ناآرامی‌ها تا اعدام آن ها بسیار زیاد است و باید در فاصله ۵ یا ۱۰ روز بعد از دستگیری اعدام شوند، منتها قوه قضاییه روال خودش را دارد. اظهاراتی که با واکنش بسیاری در فضای مجازی روبه رو شد.چند ثانیه نوشت:اظهارات ناپخته این چنینی، دستاویزی است برای جریان‌های ایران‌ ستیز در خارج از ایران که در قالب نهادهای مردم‌نهاد حقوق بشری، زمینه‌سازی افزایش تحریم، محاصره اقتصادی و هزینه حیثیتی برای کشور را فراهم می‌کنند و به عبارتی تخصص شان در پرونده‌سازی است. لازم است تبعات بین‌المللی اظهارات این چنینی برای امثال میرسلیم تبیین و تشریح شود، بلکه هر کلامی را بی‌موقع و از روی هیجان بیان نکنند. از ایشان باید سوال کرد که دستگاه قضا مگر قانون، قاضی و رئیس ندارد که شما تصمیم بگیرید چه کسی باید اعدام شود و چه کسی در چه زمانی اعدام نشود! فرارو نیز مدعی شد:مردی که همین چند وقت قبل (تیر ماه) با چهره‌ای پریشان ماجرای بازداشت و زندانی شدن فرزندش را به جرم مسائل امنیتی (همکاری با گروهک منافقین) برای رسانه‌ها نقل می‌کرد و بسیار عاجزانه از مشکل جسمی و روحی و البته گول خورده بودن فرزندش سخن می‌گفت، امروز از فاصله بسیار زیاد بین دستگیری عوامل ناآرامی‌ها تا اعدام آن‌ها سخن می‌گوید. گویا وزیر ارشاد دولت دوم هاشمی رفسنجانی و نامزد رسمی حزب مؤتلفه در انتخابات ریاست جمهوری ۹۶، فراموش کرده یک سوزن به خود بزند و یک جوالدوز به دیگران! قوه قضاییه : طبق قانون، شرط تحقق محاربه قتل یا جرح نیست روابط عمومی قوه قضاییه در خصوص شرایط جرم محاربه بیانیه ای صادر کرد.دربخشی از این بیانیه آمده است:« شرایط، عناصر، مجازات و شقوق مختلف جرم محاربه در ماده ۲۷۹ به بعد قانون مجازات اسلامی پیش‌ بینی شده است». این ماده می‌گوید «محاربه عبارت از کشیدن سلاح به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آن‌هاست به نحوی که موجب ناامنی در محیط گردد. هرگاه کسی با انگیزه شخصی به سوی یک یا چند شخص خاص سلاح بکشد و عمل او جنبه عمومی نداشته باشد و نیز کسی که به روی مردم سلاح بکشد، ولی در اثر ناتوانی موجب سلب امنیت نشود، محارب محسوب نمی‌شود». « رکن مادی جرم محاربه، کشیدن سلاح یعنی آشکار کردن اسلحه است؛ مشروط به آن که اولاً کشیدن سلاح به قصد جان یا مال یا ناموس مردم یا ارعاب و ترساندن مردم باشد. ثانیاً موجب ناامنی در محیط گردد و به موجب ماده ۲۷۹، فعلیت یافتن جرح یا قتل، شرط تحقق محاربه نمی‌باشد.بنابراین طبق ماده مذکور، اگر فردی بی‌آن که قصد جان، مال یا ناموس مردم یا بدون قصد ارعاب آن‌ها اسلحه بکشد ،مشمول محاربه نخواهد بود و همچنین اگر با مقاصد مذکور اسلحه بکشد، اما موجب ناامنی محیط نشود، محاربه صدق نمی‌کند، قسمت دوم ماده ۲۷۹ به روشنی این معنا را بیان می‌کند. از منظر رکن روانی جرم، برای تحقق محاربه سوء نیت عام یعنی همان عمد در کشیدن اسلحه و قصد او در ارتکاب رفتار مجرمانه ضروری است. / میزان∎​