چرا انسانهای خوب مرتکب کار بد میشوند!
معمولا انسانهای خوب کار خوب و انسانهای بد کار بد میکنند، اما دین سبب میشود برخی انسانهای خوب مرتکب کار بد شوند! دقت در معنای این جمله نشان میدهد که افراد در عمق وجودشان باور دارند که دین داری با کارهای خوب نوعی تلازم دارد و همیشه دین را مساوی نیکی و خوبی میدانند.
صاحبخبر - ما خوب یا بد بودن افراد را از اعمال و کارهای آنها تشخیص میدهیم و الا انسانها از نظر ذاتی همه شبیه هم هستند و اگر لباس پوشیدن و مدل آرایش و ... متفاوت است، آن نیز جزئی از رفتار انسان هاست؛ بنابراین خوب یا بد بودن فارغ از اعمال و رفتار انسانها معنایی ندارد؛ و تا رفتار کسی را در نظر نگیریم، نمیتوانیم تشخیص دهیم او انسان خوب یا انسان بدی است؛ و اینکه انسانهای خوب کار خوب میکنند، مثل این است که گفته شود، انسان قد بلند همانهایی هستند که قد بلندی دارند؟! اما اینکه دیده شود انسانی دین دار است و مرتکب کار بدی شده است، تعجب برانگیز میشود و همگان در درون خود میگویند این شخص به دلیل دینداری نباید مرتکب کار بد شود پس چرا چنین کرد؟! و برای حل این مساله میتوان چند وجه را بیان نمود. اول آنکه دین و دینداری این شخص، صحیح نیست. یعنی دینی آمیخته با خرافات را قبول کرده یا آنکه نسبت به اصل و اساس دین خود جاهل است و به همین دلیل مرتکب کارهای خلاف میشود. مثلا مقابله با علم و فرار کردن از حقایق علمی، نمیتواند برخواسته از دین حق باشد و اگر دینی این گزارهها را داشته باشد، حتما دستخوش تحریف شده چرا که میدانیم خدای خالق هستی، شناخت صحیح مخلوق خویش را نهی نمیکند. یا مثلا کسی که ادعای مسلمانی میکند، اما نسبت به یک انسان بی گناه ظلم میکند، معلوم است که اسلام را درست نشناخته و الا با این همه تاکید اسلام بر حق الناس و لزوم عدل ذرهای به خود حق ارتکاب ظلم را نمیداد. دلیل دومی که ممکن است سبب ارتکاب زشتی از یک مدعی دینداری شود، این است که او تنها ادعایی منافقانه دارد و حقیقتا ایمان ندارد. کما اینکه انسانهای زشت کردار، معمولا تلاش میکنند، پشت الفاظ و گفتارهای زیبا مخفی شوند و بدیهای خود را توجیه کنند. مثلا کسی دزدی میکند و در مقابل سرزنش دیگران ادعا میکند حق خودم را از اموالش برداشتم؟! در حالی که خود او نیز میداند حقیقت دزدی عمل زشتی است، اما برای فرار از سرزنش دیگران به این توجیهات روی میآورد. خلاصه آنکه اگر دینداری واقعی و حقیقی باشد، از دین دارانی که دین حق را پذیرفته اند، تنها میتوان خوبی را انتظار داشت؛ و از همین رو میتوان گفت: کسانی که با دین حق مقابله و دشمنی میکنند، در واقع گسترش دهنده زشت کرداریها و دشمن خوبی هستند؛ و الا به جای آنکه با اصل دین ستیزه کنند، دین حق را تبیین میکردند و گسترش میدادند تا اولا کسی نسبت به آن جاهل باقی نماند.
منبع: تبیان ثانیا کسی نتواند با مخفی شدن در پشت زیباییهای دین، دیگران را فریب دهد.∎
نظر شما