حسن ظهیری، قائم مقام صدا و سیمای مرکز گیلان به خبرنگار خبرگزاری شبستان از رشت گفت: امروزه تبلیغات رسانه‌ای، فناوری ارتباطات و اطلاعات که کار اصلی آنها شکل بخشیدن به افکار، اندیشه، احساسات و خواسته‌های بشر است مهمترین و اساسی ترین ابزار قدرت شناخته می‌شوند.

وی خاطرنشان کرد: در رابطه با فرهنگ وقف، رسانه‌های ارتباط جمعی هم باید به عنوان بخشی از نهادهای مدنی و فرهنگی جامعه مجری باشند و هم اینکه سایر بخش‌ها و مردم را نسبت به جوانب مختلف این فرهنگ متمایل کنند.

قائم مقام صدا و سیمای مرکز گیلان افزود: هنر رسانه بیان اعمال خیر برای مردم به صورتی است که جذاب باشد.

وی اذعان داشت: اصحاب رسانه باید آنچه که از کارشناسان حوزه وقف دریافت می‌کنند را با قول لین(نرم و لطیف) برای مردم بیان کنند که اقبال پذیرش داشته باشد.

ظهیری اضافه کرد: رسانه‌های دیداری، شنیداری و مکتوب هر کدام به نحوی در تبلیغ فرهنگ وقف نقش دارند.

وی با بیان اینکه پیام رسانه در مقوله فرهنگ سازی وقف باید رسا و همه فهم باشد، گفت: افزایش سطح آگاهی مردم از جایگاه این فرهنگ در نظام هنجاری دینی و تاکید بر اهمیت آن در جامعه با استفاده از تحلیل‌های واقع بینانه‌ای همچون وقف و بخشش در راه خدا، اسراف زدایی، افزایش اخوت اسلامی و مبارزه با مصرف گرایی می‌تواند از زمینه‌های نقش آفرینی رسانه‌های جمعی درباره گسترش فرهنگ وقف باشد.

قائم مقام صدا و سیمای مرکز گیلان، اجتناب از تصورات قالبی و بیان‌های کلیشه‌ای، ایجاد فضا و بستر مناسب به لحاظ روانی برای تعامل مثبت مردم با این فرهنگ، ایجاد آمادگی برای عملیاتی کردن فرهنگ وقف توسط دولت و ملت با هدف استفاده از آثار مثبت آن را از دیگر زمینه‌های نقش آفرینی رسانه‌های جمعی درباره گسترش فرهنگ وقف برشمرد و گفت: در این رابطه می‌توان مردم را به سیره بزرگان دین بویژه ائمه( سلام الله علیها) توجه داد.

 وی نافذ بودن را از دیگر ویژگی‌های فعالیت‌های رسانه‌ای برای ترویج فرهنگ وقف دانست و گفت: برای نافذ بودن کلام، رسانه باید پیش از فرهنگ سازی، مخاطب شناسی داشته باشد.

ظهیری با بیان اینکه تبلیغ یک مفهوم برای هر قشر و سنی به مخطب شناسی خاص خود نیاز دارد، گفت: فرهنگ سازی در موضوع وقف باید در همه سطوح انجام شود و در این راستا مخاطب شناسی از نظر جنسیت، سطح سواد و محل سکونت اهمیت دارد.

قائم مقام صدا و سیمای مرکز گیلان اعلام کرد: تاکید بر نقش رسانه‌ها در ترویج این فرهنگ به معنی نادیده گرفتن و کم اهمیت تلقی کردن نقش سایر عوامل نیست.