به گزارش جهان به نقل از تسنیم، گرچه اشراف بر زبان دوم احتمالاً بی ارتباط با سلامت فیزیکی به نظر میرسد، اما ظاهراً این مهارت از مغز در برابر آسیبهای ویرانگر به عملکردهای مغزی محافظت میکند.
محققان دانشگاه ادینبورگ در جریان یک تحقیق متوجه شدند که 40 درصد از بیماران سکته مغزی که در سخن گفتن به زبان دوم مهارت داشتند، عملکرد عادی خود را بازیافتند اما در مورد سایر بیماران، این رقم 20 درصد بود.
این تیم پیشتر دریافته بودند که افراد مسلط به دو زبان چند سال دیرتر از یک زبانهها دچار دمانس (زوال عقل) میشوند، زیرا سخن گفتن به بیش از یک زبان عملاً موجب پرورش مغز میشود و همین امر احتمالاً عاملی است که به بهبود عوارض سکته مغزی کمک میکند.
در تازهترین مطالعه که در مجله Stroke منتشر شد، از دادههای مربوط به 608 بیمار سکته مغزی در زمینه مهارتهای تمرکز و توانایی آنها برای بازیابی و ساماندهی اطلاعات، استفاده کردند. این بیماران اهل حیدرآباد هند بودند. انتخاب این شهر به خاطر چند فرهنگی و تعدد زبانهای مورد استفاده ساکنان آن بود.
به گزارش معاونت فرهنگی، دانشجویی و امور مجلس وزارت بهداشت، در این مطالعه، بیماران مسلط به دستکم دو زبان حتی با داشتن فاکتورهایی همچون سیگار کشیدن، دیابت، پُرفشاری خون و سن، باز هم وضعیت بهتری در زمینه درمان عوارض سکته مغزی داشتند.
به گفته این محققین، مطالعات نشان میدهد که چالشهای مغزی ناشی از سخن گفتن به بیش از یک زبان میتواند ذخیره شناختی را افزایش دهد. ذخیره شناختی به یک توانایی ارتقا یافته مغز برای سازگاری با تاثیرات آسیبزا همچون سکته مغزی و یا دمانس اطلاق میشود.
براین اساس، فعالیتهای دیگری نیز همچون شرکت در کلاسهای شبانه، شطرنج، حل جدول و فراگیری نحوه کار با یک ابزار که قدرت مغز را افزایش میدهند، از زوال عقل جلوگیری میکنند.
تحقیق دیگری نیز که اخیراً منتشر شد، نشان میدهد بزرگسالانی که در دورههای دانشگاهی شرکت میکنند، ظرفیت شناختی خود را افزایش میدهند و خطر ابتلا به آلزایمر و سایر موارد دمانس در آنها کاهش مییابد. نتایج این تحقیق از این جهت جالب است که نشان میدهد برای اقدام در جهت افزایش توان شناختی مغز، هیچگاه دیر نیست.
∎
محققان دانشگاه ادینبورگ در جریان یک تحقیق متوجه شدند که 40 درصد از بیماران سکته مغزی که در سخن گفتن به زبان دوم مهارت داشتند، عملکرد عادی خود را بازیافتند اما در مورد سایر بیماران، این رقم 20 درصد بود.
این تیم پیشتر دریافته بودند که افراد مسلط به دو زبان چند سال دیرتر از یک زبانهها دچار دمانس (زوال عقل) میشوند، زیرا سخن گفتن به بیش از یک زبان عملاً موجب پرورش مغز میشود و همین امر احتمالاً عاملی است که به بهبود عوارض سکته مغزی کمک میکند.
در تازهترین مطالعه که در مجله Stroke منتشر شد، از دادههای مربوط به 608 بیمار سکته مغزی در زمینه مهارتهای تمرکز و توانایی آنها برای بازیابی و ساماندهی اطلاعات، استفاده کردند. این بیماران اهل حیدرآباد هند بودند. انتخاب این شهر به خاطر چند فرهنگی و تعدد زبانهای مورد استفاده ساکنان آن بود.
به گزارش معاونت فرهنگی، دانشجویی و امور مجلس وزارت بهداشت، در این مطالعه، بیماران مسلط به دستکم دو زبان حتی با داشتن فاکتورهایی همچون سیگار کشیدن، دیابت، پُرفشاری خون و سن، باز هم وضعیت بهتری در زمینه درمان عوارض سکته مغزی داشتند.
به گفته این محققین، مطالعات نشان میدهد که چالشهای مغزی ناشی از سخن گفتن به بیش از یک زبان میتواند ذخیره شناختی را افزایش دهد. ذخیره شناختی به یک توانایی ارتقا یافته مغز برای سازگاری با تاثیرات آسیبزا همچون سکته مغزی و یا دمانس اطلاق میشود.
براین اساس، فعالیتهای دیگری نیز همچون شرکت در کلاسهای شبانه، شطرنج، حل جدول و فراگیری نحوه کار با یک ابزار که قدرت مغز را افزایش میدهند، از زوال عقل جلوگیری میکنند.
تحقیق دیگری نیز که اخیراً منتشر شد، نشان میدهد بزرگسالانی که در دورههای دانشگاهی شرکت میکنند، ظرفیت شناختی خود را افزایش میدهند و خطر ابتلا به آلزایمر و سایر موارد دمانس در آنها کاهش مییابد. نتایج این تحقیق از این جهت جالب است که نشان میدهد برای اقدام در جهت افزایش توان شناختی مغز، هیچگاه دیر نیست.
نظر شما