گنجي که کنار دست برانکو «هيچ» مي‌شود

برانکو يک مربي ذاتا دفاعي است و بيش از اين که به امور تهاجمي و گل زدن علاقه داشته باشد، دوست دارد مقابل دروازه‌اش را ساماندهي کند تا گل نخورد.
او از جمله مربياني است که مي‌گويد ابتدا نبايد گل خورد و سپس در يک موقعيت مناسب گل زد و پيروز ميدان شد.
برانکو در سال‌هايي که سرمربي تيم‌ملي بود به رغم در اختيار داشتن بازيکنان خلاقي چون مهدي مهدوي‌کيا، علي کريمي و حتي نيکبخت‌واحدي بيشتر از همه روي علي دايي حساب مي‌کرد.
البته او در مقاطعي و برحسب اجبار از بازيکناني چون خداداد عزيزي، وحيد هاشميان و رضا عنايتي استفاده مي‌کرد اما در مجموع علاقه‌اي به آنها نداشت و ترجيح مي‌داد تحت هر شرايطي و هر بازي‌اي، علي دايي گزينه اولش براي خط حمله باشد.
او در بازگشت دوباره به فوتبال ايران و البته اين بار به پرسپوليس همان فلسفه را در پيش گرفته و به رغم گل‌هاي حساس و تاثيرگذاري که علي عليپور، جري بنگستون و سايرين به ثمر مي‌‌رسانند ولي تمام اميدش را در ساق‌هاي مهدي طارمي جستجو مي‌کند و به رغم اين که سعي دارد غيبت او در بازي با ملوان را به مسائل انضباطي ربط دهد ولي کيست که نداند برانکو تنها و تنها به دليل جلوگيري از سه اخطاره شدن مهاجم اول تيمش در بازي با استقلال، نام طارمي را مقابل ملوان حتي در فهرست 18 نفره قرار نداد تا احيانا مجبور به استفاده از او نشود.
در واقع او حاضر به قرباني کردن سه امتياز بازي با ملوان بود اما راضي نبود مقابل استقلال طارمي را در اختيار نداشته باشد.
در خوشبينانه‌ترين حالت ممکن است برانکو در بازي فردا از زوج مهدي طارمي و جري بنگستون در پيشاني خط حمله تيمش استفاده کند و اگر شرايط بازي باب ميل سرمربي پرسپوليس نباشد عليپور به عنوان جانشين به جاي بنگستون و در احتمالي ضعيف در کنار دو مهاجم تيمش به خدمت گرفته مي‌شود.
استقلال به رغم اينکه زهردارترين خط حمله ليگ برتر را در اختيار دارد ولي از خط دفاعي مستحکمي برخوردار نيست و در طول 10 هفته گذشته فقط در سه بازي دروازه خود را بسته نگه داشته و در 7 بازي ديگر 10 گل دريافت کرده که آمار قابل قبولي محسوب نمي‌شود. اين در حالي است که استقلال با 18 گل زده تنها برابر ذوب‌آهن گل نزده است.
همه اين موارد نشان مي‌دهد برانکو نبايد به حمله‌وران استقلال اجازه دهد روي دروازه تيمش خيمه بزنند چرا که اگر اين اتفاق بيفتد مدافعان و دروازه‌بان پرسپوليس بعيد است قدرت ايستادگي مقابل مهاجمان استقلال را داشته باشند.
تنها راه مقابله با اين عامل مي‌تواند ريسک‌پذيري برانکو باشد. او اگر مي‌خواهد تيمش بازنده نباشد بايد استقلال را از جلوي دروازه خودش، نه دروازه پرسپوليس، مهار کند و اين مهم انجام نمي‌شود مگر اين که دست به ريسک زده و با قرار دادن سه مهاجم از ضعف دفاعي آبي‌ها استفاده کرده و اجازه نفوذ همه جانبه به آنها ندهد. در نگاه اول طبيعي است که برانکو با استفاده از زوج طارمي – بنگستون به دنبال خسته کردن خط دفاعي استقلال باشد و سپس با اضافه کردن عليپور ضربه نهايي را وارد کند ولي اگر در اين دقايق آبي‌ها با هر حربه‌اي به گل برسند آن‌گاه مي‌توانند از جلو کشيدن پرسپوليس براي فرار از شکست، نهايت بهره را برده و در ضد حملات کار حريف را يکسره کنند درست مانند کاري که سه، چهار روز پيش با سپاهان در ديار زاينده‌رود کردند.