آرمن ساروخانیان
دوران تبلیغ برای دربی به سر رسیده. تیترهای جنجالی و کرکری‌ها نخ‌نما شده و خریداری ندارد. ورزشگاه آزادی دیگر برای جنگ قرمز و آبی پر نمی‌شود. حتی عشق به دربی جایش را به بیزاری داده. هواداران از مساوی‌های خسته‌کننده و بی‌کیفیت کلافه شده‌اند. با وجود این بر خلاف روند سال‌های گذشته، بازی جمعه می‌تواند یک بازی جذاب باشد.
این نوشته بازارگرمی برای دربی نیست و قرار نیست کسی را به خریدن بلیت و رفتن به ورزشگاه تشویق کند. فقط اشاره به نشانه‌هایی است که در بازی‌های قبلی، بخصوص بازی آخرشان دیده شد و می‌تواند تماشاگران را به دیدن یک بازی خوب خوشبین کند.
نسل جدید: استقلال و پرسپولیس در شروع فصل خانه‌تکانی کردند، هرچند که درصدی از آن ناخواسته بود. در ترکیب دو تیم اکثرا بازیکنان جدید و جوان بازی می‌کنند و از بازیکنان قدیمی و کاراکترهای جنجالی خیلی خبری نیست. نتیجه اینکه احتمال جنجال و جرقه زدن بازیکنان با هم در زمین کمتر است، خوشبختانه.
فوتبال سریع: در فصل جدید هر دو تیم فوتبال متفاوتی بازی می‌کنند. اگر استقلال قلعه‌نویی پر از بازیکنان قدرتی بود و اساس بازی توپ‌های بلند بود، تیم مظلومی پر از بازیکنان ریزنقش است که فوتبال را روی زمین و سریع بازی می‌کنند. بازی با سپاهان بهترین بازی این فصل استقلال بود و باید امیدوار باشیم مظلومی همین بازی را مبنای ادامه کارش قرار بدهد. بازگشت کرار به ترکیب، بازگشت به عقب و حرکتی ناامیدکننده خواهد بود. برانکو هم در پرسپولیس ایده مشخصی دارد و تیمش را بر همان اساس بسته است. دو برد متوالی نشان داد که پرسپولیس برانکو هم به تدریج شکل می‌گیرد. در بازی جمعه هر دو تیم بیشتر به دنبال فضاهای خالی خواهند بود تا تنه به تنه شدن در کانال میانی و شکستن قلم‌بندها.
فرم: دو بازی قبلی نشان داد که هر دو تیم در شرایط خوبی هستند. بردهای پرگل روزهای گذشته به استقلال و پرسپولیس کمک می‌کند که با روحیه بالایی وارد زمین بشوند و بیشتر از آنکه به نباختن فکر کند، امیدوار به برد باشند.
حساسیت جدول: دو تیم در جدول موقعیت خوبی دارند. با برد سپاهان خیال استقلال از صدرنشینی راحت شد و جز همنام خوزستانی‌اش تعقیب‌کننده جدی‌ ندارد. نوسان تیم‌ها در این فصل به قدری زیاد است که پرسپولیس هم با دو برد توانست تا رده هفتم بالا بیاید و از بحران فاصله بگیرد. هنوز به روزهای حساس فصل نرسیده‌ایم و ناکامی برای هرکدام از دو تیم قابل جبران است. در این شرایط اضطراب مربیان و بازیکنان کمتر خواهد بود و دو تیم با جسارت بیشتری بازی می‌کنند.
وسواس رکورد: معمولا مربیان قرمز و آبی روی رکوردهای شخصی وسواس زیادی داشتند، ولی مردانی که جمعه روی نیمکت می‌نشینند خیلی روی این موضوع تمرکز ندارند. مظلومی در آخرین تجربه‌اش از دربی، شکست مقابل رقیب سنتی را تجربه کرد و دیگر دغدغه شکست‌ناپذیری ندارد. برانکو هم بیشتر از آنکه به فکر رکورد دربی باشد به برنامه بلندمدتش در پرسپولیس فکر می‌کند. البته او خوب می‌داند که نتیجه دربی تاثیر زیادی روی سرنوشت مربیان قرمز و آبی دارد، ولی بحران‌های اول فصل نشان داد که هیات‌مدیره پرسپولیس شرایط اخراج مربی را ندارند.