شهرام وزیری - فوتبال ملی، صرفاً یک رشته ورزشی نیست؛ بلکه نمادی فراگیر از وحدت، همبستگی و هویت یک ملت است.

 نمادی که بقای آن به انسجام همه ارکان، پایه‌ها و اصول فوتبال کشور وابسته است. هر زمان که نام «ایران» و «ایرانی» بر زبان می‌آید، آنچه معنا می‌یابد، عِرق ملی و وحدتی است که همه اجزای این سرزمین را در کنار یکدیگر قرار می‌دهد؛ وحدتی که شرط نخست دستیابی به پیروزی و موفقیت‌های پایدار است.

جامعه ایرانی، جامعه‌ای متکثر و رنگارنگ است؛ مجموعه‌ای از اقوام گوناگون از کرد و لر گرفته تا ترک، بلوچ و عرب. آنچه این تنوع ارزشمند را به قدرت تبدیل می‌کند، وحدتی است که در سایه احترام متقابل و پذیرش یکدیگر شکل می‌گیرد.

فوتبال ملی می‌تواند و باید آیینه تمام‌نمای این همبستگی باشد؛ عاملی برای انسجام اجتماعی و تقویت روح جمعی، به‌ویژه در بزنگاه‌های حساس و شرایط بحرانی. بدون تردید، هرگونه تفرقه و دوگانگی، این رنگ ملی را کمرنگ کرده و در روزهای دشوار، زمینه‌ساز شکست خواهد شد.

 فوتبال، بیش از هر زمان دیگر، نیازمند وحدت ملی است؛ وحدتی که همه ارکان آن را با باور قلبی بپذیرند. در این چارچوب، هیچ قومیتی بر قومیت دیگر برتری ندارد؛ همه اجزای یک پیکر واحد هستند، پیکری به نام ایران.

منبع: روزنامه فدراسیون فوتبال