سیدسجاد ایزدهی؛ ‌مدیر گروه سیاسی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه

نکته بسیار مهم  این است که جنگ بین ما و آمریکا، ناتو یا اسرائیل دعوای بین 2کشور نیست، حتی مسئله انرژی هسته‌ای و قدرت موشکی هم اصل تنش بین این دو جبهه نیست، بلکه بحث 2منطق حاکم در جهان است. 
از یک سو منطق ظلم و استکبار و نابرابری و ظلم است و سوی دیگر منطق برابری و کرامت و آزادگی انسان. یک طرف قضیه قدرت‌های برتر و مسلط جهان قرار دارند، یک طرف دیگر هم کشورهای مستضعف و مظلوم و عدالت‌طلب.
 طبعا آن کشورهای ظالم هدفشان توسعه قدرت خود ولو به مدد جنگ و تحریم دیگران است. حال در این وضعیت جبهه آزادی‌خواه که کرامت انسانی را دنبال می‌کند، چاره‌ای جز مواجهه با نظام سلطه ندارد، زیرا اگر بخواهد مقابله  نکند و تسلیم شود، رهاوردی جز ذلت و پذیرش نظم ناعادلانه موجود ندارد.
در برون‌رفت از این وضعیت آنچه  می‌تواند چاره کار باشد، منطق عدالت‌خواهی، منطق عزت و منطق کرامت است و این منطق فطری است که در باطن همه مردم‌جهان و عدالت‌طلبان جهان وجود دارد. اما نکته دوم و مهمی که رهبری نیز به آن اشاره داشت و جوانان و دانشگاهیان و اندیشمندان را نسبت به آن مخاطب خود قرار داد، این است که منطق مقابله با دشمن علم‌بنیان و مبتنی بر دانش است. به‌عبارت روشن‌تر ما هرقدر هم عدالت‌خواه باشیم اما نتوانیم به روش علم‌بنیان و با اتکا بر دانش و فناوری، خود را در وضعیت هماوردطلبی قرار دهیم غرض و نیت مثبت و صحیح ما نیز راه به جایی نخواهد‌برد.
غرب نیز اساس و بنیاد ظلم و تعدی خود به دیگر ملت‌ها را بر این موضوع قرار داده است. به‌طور مثال، در حوزه علوم‌انسانی، فرهنگ و هنر را درگیر می‌سازد‌ یا در علوم و فناوری‌های دیگر سعی دارد آن را ابزاری برای تعدی و زیاده‌خواهی‌های خود قرار دهد. در روایت‌هم آمده است: «العلم سلطان من وجده، صال به و من لم یجده، صیل علیه» یعنی علم، قدرت است؛ هر کس بدان دست‌یافت، به آن یورش برد و هر کس آن را نیافت، علیه‌اش یورش برده شود. نگاه رهبری هم دقیقا مبتنی بر این دیدگاه است که اشاره دارد باید به سمت علم‌بنیادی حرکت کنیم و بتوانیم با کسب علم و دانش از آن استفاده لازم را داشته باشیم.