جبار رحمانی، انسانشناس، در کانال تلگرامی خود نوشت: «انجمن انسانشناسی ایران با نهایت تأسف و تأثر، درگذشت استاد عزیزمان دکتر جواد صفینژاد، از چهرههای برجسته و تأثیرگذار انسانشناسی و استاد بازنشسته گروه انسانشناسی دانشگاه تهران را به خانواده محترم ایشان، شاگردان، همکاران و جامعه علوم اجتماعی ایران، بهویژه انسانشناسان، تسلیت عرض میکند.
استاد صفینژاد از نسل پژوهشگرانی است که دانش را با رنج میدان، مشاهده مستقیم و زیستِ مشترک با مردم به دست میآورند، کسانی که انسانشناسی برای آنها صرفاً نه یک عنوان دانشگاهی بلکه شیوهای از فهم فرهنگ، احترام به تجربه تاریخی و خردهای بومی، و تعهدی اخلاقی نسبت به ثبت و حفظ میراث فرهنگی ایران است. استاد صفینژاد سالها در میان ایلات و عشایر ایران زیست، دید، شنید و با صبر و دقت علمیای مثالزدنی، آنچه را در حال فراموشی بود ثبت و ماندگار کرد.
پژوهشهای او درباره ایلات و عشایر ایران، ساختارهای اجتماعی و نظامهای معیشتی سنتی، سنتهای کشاورزی و نظام بُنه نمونههای شاخص از انسانشناسی عمیق و مسئولانه است، انسانشناسیای که فرهنگ را در پیوند زنده انسان با طبیعت و تاریخ فهم میکند و نشان میدهد که چگونه توجه به جزئیات زندگی روزمره و بررسی الگوهای بهظاهر ساده که حامل دانش تاریخی، سازمان اجتماعی و منطق فرهنگی در جوامع مختلفاند میتواند کلید فهم یک ملت باشند و این همان روح انسانشناسی است که صفینژاد به آن وفادار بود؛ یعنی فهم کل از مسیر جزء.
در همین راستا، نگاه او به قناتها و مطالعه این فناوری فرهنگی به مثابه دانشی بومی، نهادی اجتماعی و تجلی همکاری جمعی و تاریخی ایرانیان در مواجهه با طبیعت تبلور نگاه انسانشناختی به داشتههای فرهنگی و تاریخی مان است، داشتههایی که در مواجهه غیرانتقادی با منطق جهان مدرن به محاق رفتند و بحرانهای امروزه بیش از هر زمان دیگر، ما را دعوت میکنند تا نگاهی موشکافهتر و تحلیلیتر به این خردهای بومشناختی برای فهم زیستجهان ایرانیمان داشته باشیم.
انجمن انسانشناسی ایران با ادای احترام به این پژوهشگر فرهیخته، یاد و نام استاد جواد صفینژاد را گرامی میدارد و درگذشت او را ضایعهای بزرگ برای انسانشناسی و فرهنگ ایران میداند. نام و راه او، بهعنوان یکی از حاملان حافظه علمی و فرهنگی این سرزمین، بهویژه برای نسلهای جوان انسانشناسی، یادآور این حقیقت است که این رشته با میدان، فروتنی، دقت علمی و تعهد به فرهنگ ایران معنا پیدا میکند.
یاد و نام این پژوهشگر بزرگ فرهنگ ایران گرامی باد و آثار و اندیشههایش الهامبخش نسلهای آینده بماند.»
انتهای پیام