شفقنا- پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله سبحانی در یادداشتی که در کانال این دفتر قرار داده، آورده است: «روزی مردی مسیحی را که با زنی مسلمان زنا کرده بود، نزد متوکل عباسی آوردند. متوکل قصد داشت حد شرعی را دربارهٔ او اجرا کند، اما مرد مسیحی برای فرار از اجرای حدّ در همان هنگام اسلام آورد!
در اینجا اختلاف نظر میان فقها بهوجود آمد. «یحیی بن اکثم»، قاضیالقضات، گفت: چون او مسلمان شده، کفر و گناه گذشتهاش از بین رفته و نباید حد بر او جاری شود. برخی دیگر از فقها گفتند باید چند بار حد بر او اجرا شود و هر گروه فتوای جداگانهای داد.
بهدلیل این اختلافها، متوکل تصمیم گرفت نظر امام هادی علیهالسلام را بپرسد. مسئله را در حضور امام مطرح کردند. امام فتوا دادند که حد زنا بر کافر جاری شود
این فتوا با مخالفت شدید یحیی بن اکثم و دیگر فقها روبهرو شد. آنان گفتند چنین حکمی نه در قرآن آمده و نه در روایات، و از متوکل خواستند از امام دلیل این فتوا را بپرسد.
متوکل نامهای به امام نوشت و دلیل حکم را جویا شد. امام در پاسخ، پس از «بسمالله»، آیه از قرآن را نوشتند:
«وقتی عذاب ما را دیدند گفتند به خدای یگانه ایمان آوردیم، اما این ایمان، هنگام دیدن عذاب، سودی به حالشان نداشت. این سنت همیشگی خداوند دربارهٔ بندگانش است.»سورۀ غافر: 84-85.
امام با این آیه روشن ساختند که همانگونه که ایمان مشرکان هنگام دیدن عذاب الهی پذیرفته نشد، اسلام آوردن این مرد مسیحی نیز که برای فرار از مجازات بود، نمیتواند حد شرعی را از او بردارد.
متوکل با دیدن استدلال قرآنی امام، آن را پذیرفت و دستور داد حد زنا طبق فتوای امام هادی علیهالسلام اجرا شود.»