به گزارش خبرنگار دفاعپرس از البرز، «ندا رسولی» نویسنده و داستاننویس برجسته کشور و دبیر علمی و داور چهاردهمین جایزه ادبی یوسف، از اوایل دهه ۹۰ به شکل جدی به داستاننویسی پرداخت. رمان «هیچ کس این زن را نمیشناسد»، مستند داستانی «این پسر من است» رمان «نورا» و مجموعه داستان «پرنده بازِ تهران» از آثار این نویسنده است.
در این سالها نام وی در بسیاری از جوایز ادبی برای داستانهای کوتاهش درخشیده است. همچنین رمان «هیچ کس این زن را نمیشناسد» از این نویسنده توانست برگزیده کتاب سال البرز و نامزد جایزه ادبی بوشهر شود؛ و مجموعه داستان «پرنده بازِ تهران» در هفدهمین جایزه ادبی جلال آل احمد و کتاب سال ۱۴۰۳ به عنوان اثر شایسته تقدیر معرفی شد. این نویسنده همچنین در زمینه فیلمنامهنویسی نیز فعالیت دارد. آنچه از جستوجو در آثار ندا رسولی برمیآید این است که توانسته است به روایت انسان و عواطف انسانی در موقعیتهای مختلف و زندگی امروز با ردپایی از جنگ بپردازد و آثار تاثیرگذاری خلق کند.
ندا رسولی به عنوان دبیر علمی و داور چهاردهمین جایزه ادبی یوسف در گفتوگو با خبرنگار دفاعپرس در استان البرز، درباره تاثیر جوایز ادبی برای نویسندگان اظهار داشت: هر نویسندهای دوست دارد که اثرش دیده و خوانده شود و در این زمانه که فضای مجازی و عوامل دیگر مخاطبین را قدری دور کرده است از مطالعه، نویسنده تولید کنندهای تنهاست که نیاز به حمایت و توجه دارد. جوایز ادبی اگر کمک کنند به دیده شدنِ بهتر آثار و این مسیر را هموار کنند، اتفاق خوبی را برای نویسندگانِ این آثار رقم زدهاند.
نویسندهی کتاب پرنده بازِ تهران ادامه داد: معتقدم که جنگ تنها به یک دوره تاریخی محدود نمیشود و تبعات آن میتواند نسلهای بعد را نیز تحت تاثیر قرار دهد. به همین جهت است که بعد از گذشت سالها از جنگ هنوز میشود دربارهاش نوشت، زیرا که هنوز هم در جریان زندگیِ بسیاری از آدمهایی که امروزه دور و برمان میبینیم ادامه دارد.
دبیر علمی جایزه چهاردهمین جایزه ادبی یوسف ادامه داد: یک زمانی جنگی به ما تحمیل شد و ما ایستادیم و از خاکمان دفاع کردیم. این در همه جای دنیا ارزشمند و مقدس است. اما در هر صورت نمیتوان عمق وقایع و پیامدهای جنگ را نادیده گرفت و از اینها ننوشت.
رسولی ادامه داد: فکر میکنم نگاه انسانی نویسندگان در جنگ مهم است و با همین نگاه انسانی میشود به تولید آثاری پرداخت که هم برای مخاطب ایرانی و هم مخاطب جهانی مفهوم باشد، آثاری که در عین حال میتوانند نمایانگر مقاومت، هویت و تجربهی زیستهی ملت ایران هم باشند.
این نویسنده در پایان افزود: جنگ بخشی از تاریخ ماست و بسیاری از سرنوشتها تحت تاثیرش قرار گرفته است. فراموش نشده، چون تبعاتش هنوز در زندگی بسیاری از آدمها ادامه دارد، پس میشود دربارهاش نوشت. جایزه ادبی یوسف هم میتواند فرصتی باشد برای نشان دادن موقعیتهایی از زندگیِ انسانِ ایرانی که در مواجهه با جنگ قرار گرفته است؛ به شکل مستقیم یا غیر مستقیم. ضمن اینکه این جایزه هر سال برگزار میشود و این رویداد میتواند فرصتی برای شناسایی و حمایت استعدادهای ادبی و دیده شدنِ آثارشان باشد.
انتهای پیام/
∎