همچنین در ادامه دکتر شهره پیرانی همسر شهید داریوش رضایی نژاد از شهدای هستهای کشور در جمع ورزشکاران حاضر در مراسم افتتاحیه گفت: دوست دارم کلام خود را با یاد شهدای جنگ ۱۲روزه آغاز کنم. شهدایی که در جریان حمله رژیم صهیونیستی به کشور، ناجوانمردانه و بیگناه جان خود را از دست دادند و شهید شدند که از جمله میتوان به شهید ایثار طباطبایی قمشه و همسرشان اشاره کرد.
همسر شهید رضایی نژاد گفت: مهم نیست که عقاید سیاسی و نگاه مان به اجتماع و سیاست خارجی چیست بلکه مهم این است که همه ما از بیرون، یک پیکره هستیم. پرچم هایی که دست شما ورزشکاران است نمادی از این پیکره است. سرود ملی ما نماد این پیکره است. بعد از جنگ ۱۲ روزه علیرغم غصهای که داشتم، خیلی مواقع وقتی میدیدم ورزشکاران ما در بهبوحه جنگ یا روزهای بعد از جنگ، هنگامی که سرود ملی کشور در میادین بین المللی نواخته می شد، به احترام سرود ملی، احترام نظامی میدادند و همین قضیه را در روز دانشجو در میان دانشجویان پرتکرار دیدم و این مایه افتخار است.
وی افزود: این پیکره و اصالت ایرانی به ما هویت میدهد و ما باید بابت این هویت پاسخگو باشیم و پاسخمان به وظیفه عمل کردن است. هر کدام از ما در هرجایگاهی و در هر جای دنیا که هستیم باید به هویت و اصالت مان احترام بگذاریم. شما دانشجویانی که در ایران مشغول به تحصیل هستید، امیدوارم در این کشور بمانید و برای آبادانی کشور تلاش کنید. حتی اگر زمانی هم به خارج از کشور رفتید، نگاهتان خدمت به ایران باشد. شهید رضایی نژاد و دیگر نخبگان هستهای که شهید شدند افرادی بودند که به دلیل شاگرد اولی برای یک پروژه انتخاب شده بودند و همه آنها موقعیت رفتن از ایران را داشنتد، اما انتخاب شان این بود که در ایران بمانند و برای سربلندی کشور تلاش کنند و همه ما به این هویت و ماندن در کشور و در کنار هم بودن نیازداریم.
عضو هیات علمی دانشگاه شاهد اظهار کرد: من فکر میکنم یکی از وظایف ما در این رویداد ورزشی تکریم و گرامیداشت ۱۱۰۰ شهید جنگ ۱۲ روزه است که ناجوانمردانه جان خود را از دست دادند وما خیلی از این شهدا را نمیشناسیم.
گفتنی است شهید رضایی نژاد یکی از نخبگان و صاحب نظران در حوزه تحقیقات و فنآوری هسته ای و از دانش آموختگان دانشگاه های صنعتی مالک اشتر و خواجه نصیرالدین طوسی تهران و از جمله محققان برجسته کشور بود که با تکیه بر هوش بالا و ذکاوت سرشار خود در کوتاه ترین زمان ممکن مراحل رشد و تعالی روحی و پژوهشی را طی کرد.
در آخر وی در یک حادثه تروریستی در اول مرداد سال ۱۳۹۰ در تهران در مقابل دیدگان همسرش (شهره پیرانی) و فرزند خردسالش (آرمیتا) توسط تروریستهای رژیم صهیونیستی به ضرب گلوله به شهادت رسید. مزار این شهید در گلزار شهدای شهرستان آبدانان استان ایلام قرار دارد.