شناسهٔ خبر: 76396008 - سرویس استانی
نسخه قابل چاپ منبع: ایرنا | لینک خبر

توصیه کارشناس مرکز بهداشت: شب یلدا تا حد امکان دیده‌بوسی نکنید

گنبدکاووس- ایرنا- کارشناس مرکز بهداشت گلستان با اشاره به افزایش شمار مبتلایان به بیماری آنفلوآنزا دراین استان شمالی، برلزوم رعایت هرچه بیشتر توصیه‌های بهداشتی و مراقبتی بویژه در دورهمی‌های بلندترین شب سال تاکید و توصیه کرد: در شب یلدا تا حد امکان دیده‌بوسی نکنید چرا که خطر ابتلا به این بیماری دوچندان می‌شود.

صاحب‌خبر -

عبدالرحیم پالیده روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: رعایت توصیه‌های بهداشتی برای پیشگیری از آنفلوآنزا در شب یلدا با توجه به افزایش شمار مبتلایان و نیز قطع زنجیره انتقال این بیماری، بسیار ضروری است.

وی اضافه کرد: نخستین توصیه این است که اگر افرادی علائم بیماری آنفلوآنزا را دارند در مهمانی و دورهمی شب یلدا شرکت نکنند و درصورت شرکت حتما از ماسک استفاده کرده و فاصله فیزیکی ۲ متری با دیگران را رعایت کنند.

دکتر پالیده بابیان اینکه در مهمانی و دورهمی‌های شب یلدا باید به‌طور مرتب هوای اتاق‌ها را تهویه کرد، گفت: شست و شوی مرتب دست‌ها با آب و صابون و پرهیز از دست دادن و روبوسی کردن هم در پیشگیری از انتقال ویروس آنفلوآنزا و قطع زنجیره آن موثر است.

توصیه کارشناس مرکز بهداشت: شب یلدا تا حد امکان دیده‌بوسی نکنید

رئیس مرکز بهداشت گنبدکاووس ادامه داد: یکی از سنت‌های اقوام ایرانی در شب یلدا، روبوسی کردن با بزرگترها (سالمندان) است که تاکید داریم امسال از انجام این سنت بویژه با سالمندانی که بیماری زمینه‌ای دارند، پرهیز کنند.

وی گفت: خطر مرگ و میر افراد بویژه سالمندان که بیماری زمینه‌ای نیز دارند براثر آنفلوآنزا وجود دارد بنابراین توصیه جدی در شب یلدا و دیگر دورهمی‌ها و شب نشینی‌ها، پرهیز از روبوسی کردن و دست دادن است.

به گزارش ایرنا، شب یلدا که در فرهنگ‌های مختلف ایران زمین به شب چلّه، چله نشینی، شب چراغ، شو چله و شب چره هم معروف بوده، یکی از کهن‌ترین جشن‌های ایرانی است که به بین غروب آفتاب از ۳۰ آذر (آخرین روز پاییز) تا طلوع آفتاب در اول دی (نخستین روز زمستان) گفته می‌شود.

این آیین باستانی در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید و این میراث نیاکان این سرزمین کهن به‌عنوان نوزدهمین عنصر میراث‌ فرهنگی ناملموس ایران در هفدهمین نشست کمیته بین‌الدولی پاسداری از میراث‌ فرهنگی ناملموس یونسکو در پرونده‌ای مشترک میان ایران و افغانستان ثبت جهانی شد.