شفقنا – تحقیقات جدید پژوهشگران دانشگاه «کورنل» نشان میدهد که استفاده از مدلهای زبانی بزرگ (مثل چتجیپیتی) باعث جهش بیسابقه در تعداد مقالات منتشر شده، شده است اما همزمان کار را برای تشخیص «علم واقعی» از «محتوای توخالی» سخت کرده است.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، از زمان عمومی شدن هوش مصنوعی در اواخر سال ۲۰۲۲، ویراستاران مجلات علمی با موجی از مقالات روبرو شدهاند که ظاهر بسیار آراستهای دارند اما محتوای علمی آنها ناچیز است. دانشمندان کورنل با بررسی بیش از ۲ میلیون مقاله علمی، الگوهای عجیبی را کشف کردهاند.
جهش در بهرهوری:
دانشمندانی که از هوش مصنوعی استفاده میکنند، حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد بیشتر از قبل مقاله تولید کردهاند.
کمک به غیرانگلیسیزبانان:
بیشترین سود را دانشمندانی بردهاند که زبان اول آنها انگلیسی نیست (مثل محققان آسیایی). برای این افراد، هوش مصنوعی سد زبانی را شکسته و تولید مقالات آنها را تا ۸۹ درصد افزایش داده است.
دسترسی به دانش متنوع:
ابزارهای هوش مصنوعی در پیدا کردن منابع جدید و کتابهای مرتبط، بسیار بهتر از جستجوگرهای سنتی عمل میکنند که این امر میتواند به خلاقیت بیشتر کمک کند.
چالش بزرگ:
«فاضلاب هوش مصنوعی» است، مشکل اصلی اینجاست که هوش مصنوعی باعث شده معیارهای قدیمی برای سنجش کیفیت مقاله از کار بیفتد. به عنوان مثال قبلاً جملات پیچیده و کلمات سنگین نشانهی سطح بالای علمی بود. اما حالا هوش مصنوعی میتواند جملاتی بسیار زیبا بنویسد بدون اینکه واقعاً کشف علمی مهمی پشت آن باشد.
آمارهای این تحقیق نشان داد مقالاتی که نمره «پیچیدگی نگارشی» بالایی داشتند اما با هوش مصنوعی نوشته شده بودند، شانس کمتری برای پذیرش در مجلات معتبر داشتند. داوران متوجه شدهاند که پشت این ظاهر فریبنده، ارزش علمی واقعی وجود ندارد.
نهادهای مالی و دانشگاهها دیگر نمیتوانند دانشمندان را صرفاً بر اساس «تعداد مقالات» قضاوت کنند، چون تولید مقاله حالا بسیار آسان شده است.
نکته پایانی این که، محققان هشدار میدهند که اکنون سوال این نیست که «آیا از هوش مصنوعی استفاده کردهاید؟»، بلکه سوال این است که «دقیقاً چطور از آن استفاده کردهاید و آیا این کار به پیشرفت علم کمک کرده یا فقط به حجم کاغذهای بیارزش افزوده است؟
این خبر را اینجا ببینید.