علی لطیفی ر با اشاره به سیاستهای این سازمان در حوزه بازنگری کتابهای درسی، گفت: تغییرات کتابهای درسی را میتوان در چند سطح دستهبندی کرد؛ بخشی از این تغییرات، اصلاحات ضروری و معمول است که بر اساس بازخورد معلمان و جامعه آموزشی انجام میشود و یک فرآیند طبیعی و همیشگی در سازمان به شمار میرود.
لطیفی با اشاره به اجرای «طرحواره تحول در برنامه درسی» ادامه داد: این طرح از پایه اول ابتدایی آغاز شده و در سال تحصیلی جاری بهصورت اجرای آزمایشی محدود دنبال شده است. بر اساس برنامهریزیهای انجامشده، اجرای آزمایشی این طرح از سال آینده وارد مرحله گستردهتری خواهد شد و در حال حاضر، طراحی و برنامهریزی آن در دست انجام است.
وی به تغییرات انجامشده در برخی کتابهای درسی طی سالهای اخیر اشاره و مطرح کرد: کتابهایی از جمله نگارش، کار و فناوری، «از من تا خدا» و آموزش خط تحریری از جمله آثار مهمی هستند که فرآیند بازنگری و بهروزرسانی آنها در سالهای اخیر دنبال شده و این مسیر ادامه دارد.
رئیس سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی با اشاره به تحول در شاخه فنیوحرفهای نیز گفت: تغییرات این حوزه مبتنی بر تحولات فناوری و نیازهای بازار کار طراحی شده است و در سال تحصیلی جاری، کتابهای پایه دهم رشتههای فنیوحرفهای دستخوش بازنگری اساسی شدند، بهطوری که حدود ۷۰ عنوان کتاب یا بهطور کامل تغییر کرده یا از ابتدا نگارش جدید شدهاند.
لطیفی ادامه داد: بر اساس برنامهریزیهای انجامشده، در سال تحصیلی آینده نیز کتابهای پایه یازدهم و بخشی از پایه دوازدهم رشتههای فنیوحرفهای با همین رویکرد اصلاح و اجرا خواهند شد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با تأکید بر رویکرد پژوهشمحور و کاوشگرانه در برنامههای درسی اظهار کرد: جستوجوگری، کاوشگری و اکتشاف از رویکردهای جدی برنامههای درسی فعلی کشور است و کتابهای درسی، بهویژه در حوزههایی مانند علوم و مطالعات اجتماعی، بر این اساس تألیف شدهاند، اما تحقق کامل این رویکرد نیازمند زمان و امکانات بیشتری است.
رئیس سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی با اشاره به محدودیت امکانات آموزشی در بسیاری از مدارس کشور گفت: کمبود کتابخانه، امکانات آزمایشگاهی و فضای مناسب یادگیری فعال در مدارس، اجرای آموزش مبتنی بر پژوهش و کشف را با چالش مواجه کرده است.
لطیفی با بیان اینکه این مسائل صرفاً به یک مدیر یا یک دوره خاص محدود نمیشود، تصریح کرد: این موارد چالشهای ساختاری و ملی نظام آموزشوپرورش است و تا زمانی که اصلاح جدی در زیرساختهای فیزیکی مدارس، نیروی انسانی و زمان آموزش صورت نگیرد، دستیابی به آموزش کیفی امکانپذیر نخواهد بود.