به گزارش روابط عمومی دانشگاه جامع انقلاب اسلامی، دکتر رضوینژاد عنوان کرد: آنچه امروز از دانشگاه انتظار میرود، صرفاً انجام فعالیتهای آموزشی یا پژوهشهای کاربردی محدود نیست، بلکه تمرکز باید بر تولید علم نافع و مسئلهمحور باشد؛ علمی که بتواند نیازهای امروز و آینده جامعه را پاسخ دهد و انسان را به سمت تعالی سوق دهد.
رئیس دانشگاه جامع انقلاب اسلامی گفت: دانشگاه نباید تنها به تحقیقات کاربردی محدود شود، بلکه باید به کشف حقایق بنیادین و شکلگیری نظریههای جدید نیز پرداخته شود، ما مأمور به کشف حقایق ناشناخته و توسعه مرزهای دانش و مرزشکنی علمی هستیم .
این استاد دانشگاه با بیان اینکه مسئلهمحوری به معنای سطحیسازی دانشگاه نیست، خاطرنشان کرد: دانشگاه در کنار پاسخ به نیازهای فوری جامعه، باید برای آینده نیز برنامهریزی داشته باشد.
وی تأکید کرد: هر نیاز، صاحب مسئله و کارفرمای خاص خود را دارد و پاسخ به این نیازها، مستلزم ساماندهی ظرفیتهای علمی در قالب حکمرانی مؤثر علم و فناوری است؛ امری که با یک پروژه یا یک تیم محدود محقق نخواهد شد.
دکتر رضوینژاد تشکیل بسترهای لازم برای رصد ملی در دانشگاهها را ضروری دانست و گفت: هرچند ورود به حوزههای فناوریهای نوین مانند هوش مصنوعی و فناوریهای کوانتومی اقدامی مثبت محسوب میشود، اما بدون نگاه کلان و حکمرانی یکپارچه، نمیتوان انتظار اثرگذاری راهبردی داشت.
وی تصریح کرد: توسعه تحقیقات بنیادی باید بهعنوان یکی از عرصههای تحقیقاتی کلیدی اصلی نظام علم و فناوری در دانشگاهها پیگیری شود.
دکتررضوینژاد با اشاره به تجربههای بینالمللی اظهار کرد: مطالعات انجامشده، نشان میدهد با وجود افزایش تعداد پژوهشگران، سهم تحقیقات بنیادی در حال کاهش است.
به گفته دکتر رضوینژاد، به همین دلیل سیاستگذاران علمی در حال تدوین راهکارهایی برای افزایش این سهم هستند، چراکه تحقیقات بنیادی همان عرصهای است که کشورها میتوانند در آن حرف اول را بزنند و به نقش پیشرو و پرچمدار دست یابند.
این استاد دانشگاه تأکید کرد: ما نباید صرفاً به لوکوموتیو پیشرفتهای تبدیل شویم که به دنبال دیگران حرکت میکند، بلکه قرار است واگن اول باشیم و دیگران ما را دنبال کنند و این الزامات متفاوتی را میطلبد.
به گفته وی، در این چارچوب، سه عرصه تحقیقات بنیادی، پایه و کاربردی باید بهصورت همزمان و مکمل، با رویکرد مسئلهمحوری و پاسخ به نیازهای واقعی حال و آینده جامعه توسعه یابد.
دکتر رضوینژاد در پایان، با تأکید بر سه کارکرد اصلی دانشگاه شامل تولید علم، تربیت عالم و جهت درست آنها، به تجربه تاریخی مکانیک کوانتوم اشاره کرد و گفت: مشاهدات تجربی به همراه سایر مبادی تاثیر گذار با هم به نظریهها در علوم طبیعی منجر میشوند و نظریهها محدود به مشاهدات تجربی نیستند. در این راستا عرصه تحقیقات بنیادی در بستر جهان بینی اسلامی نقش کلیدی در دانشگاهها دارد.