شناسهٔ خبر: 76357369 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: شفقنا | لینک خبر

محمدحسن صافی گلپایگانی: آیت الله العظمی صافی معتقد بود حوزه باید به علومی بپردازد که ثمره اجتماعی دارد

صاحب‌خبر -

شفقنا- استاد حوزه علمیه قم گفت: آیت‌الله العظمی صافی معتقد بودند حوزه باید به علومی بپردازد که ثمره اجتماعی دارد و توجه به مسائل اعتقادی و کلامی را از دروس اصلی حوزه می‌دانستند.

به گزارش شفقنا، در آستانه چهارمین سالگرد ارتحال آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی، جمعی از وعاظ و خطبای شهر مقدس قم در بیت آیت‌الله العظمی حائری گرد هم آمدند و از مقام علمی، مجاهدت‌های تبلیغی و خدمات ماندگار آن مرجع فقید تجلیل کردند.

حجت الاسلام والمسلمین محمدحسن صافی گلپایگانی در آغاز سخنان خود با تقدیر از برگزارکنندگان این جلسه گفت: شخصیت آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی دارای زوایای گوناگون علمی، عملی و اجتماعی است که پرداختن به همه آن‌ها در یک جلسه ممکن نیست، اما به تناسب این محفل که مبلغین و وعاظ حضور دارند، به برخی از این ابعاد اشاره می‌کنم.

وی با اشاره به نگاه ویژه آن مرجع فقید به امر تبلیغ افزود: آیت‌الله العظمی صافی همواره تأکید داشتند که رکن اساسی وظایف حوزه علمیه، تبلیغ اسلام، تشیع و پاسداری از مبانی آن است و خود از ابتدای تحصیل، زندگی خویش را وقف این مسیر کرده بودند.

وی ادامه داد: مرحوم آیت الله العظمی والد قبل از سن ۲۰ سالگی در گلپایگان انجمن جوانان تأسیس کردند و با برگزاری جلسات علمی، به تبیین معارف دینی و پاسخ به شبهات می‌پرداختند و در برابر جریان‌های انحرافی، سدی محکم ایجاد کرده بودند.

وی افزود: آیت‌الله العظمی صافی به شبهات مطرح‌شده در برخی نشریات نیز پاسخ‌های مستدل می‌دادند که از جمله آن‌ها، پاسخ جامع به نشریه‌ای به نام «همایون» است که نسخه آن هم‌اکنون در کتابخانه مجلس شورای اسلامی موجود است.

صافی گلپایگانی با اشاره به یکی از مهم‌ترین آثار مرحوم آیت الله العظمی والدشان گفت: در زمانی که شبهات جدی نسبت به واقعه عاشورا و علم امام علیه السلام مطرح شد، ایشان با احساس وظیفه شرعی کتاب «شهید آگاه» را تألیف کردند که نقش مهمی در روشنگری جامعه، به‌ویژه جوانان، ایفا کرد.

وی تصریح کرد: حتی مؤلف کتاب شبهه‌برانگیز نیز اذعان کرده بود که «شهید آگاه» از بهترین پاسخ‌ها به آن شبهات است و برخی بزرگان حوزه توصیه کرده‌اند وعاظ پیش از ایام محرم این کتاب را به‌ خوبی مطالعه کنند.

وی افزود: کتاب «مع‌الخطیب» نیز در پاسخ به شبهات محب‌الدین خطیب نگاشته شد که نام این اثر به پیشنهاد امام موسی صدر انتخاب گردید و نمونه‌ای از پاسخ‌گویی عالمانه آن مرجع فقید است.

استاد درس خارج حوزه علمیه با اشاره به روحیه خستگی‌ناپذیر آیت‌الله العظمی صافی گفت: ایشان در سنین بالای ۹۰ سالگی، به درخواست جمعی از علما، شخصاً به حدود ۱۸۰ شبهه وهابی پاسخ دادند که مجموعه آن در قالب کتاب «صراط مستقیم» منتشر شد.

محمدحسن صافی گلپایگانی تأکید کرد: آیت الله والد مکرم ما در کنار فقاهت و شاگردی خاص آیت‌الله العظمی بروجردی، یک متکلم برجسته نیز بودند و همواره بر ضرورت ورود حوزه‌های علمیه به مباحث اعتقادی و مسائل روز جامعه تأکید داشتند.

وی افزود: آیت‌الله العظمی صافی معتقد بودند حوزه باید به علومی بپردازد که ثمره اجتماعی دارد و توجه به مسائل اعتقادی و کلامی را از دروس اصلی حوزه می‌دانستند.

وی با اشاره به دیگر آثار علمی آن مرجع فقید گفت: کتاب «الهیات در نهج‌البلاغه» و «به سوی آفریدگار» از جمله آثاری است که در آن به شبهات توحیدی معاصر، حتی دیدگاه‌های آتئیستی، با استناد به مباحث علمی و فیزیکی پاسخ داده شده است.

استاد حوزه علمیه خاطرنشان کرد: آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی قدس سره تا آخرین روزهای عمر شریف خود از مطالعه و تحقیق غافل نبودند و حتی در شب پایانی عمر نیز مشغول مطالعه بودند.

صافی گلپایگانی افزود: کتاب گران‌سنگ «منتخب‌الاثر» که حدود هفتادسال پیش با زحمات فراوان علمی نگاشته شد، از آثار کم‌نظیر در حوزه مهدویت است و امروز این کتاب از ۵ کتاب مرجع در حوزه مباحث مهدوی است و خود ایشان می‌فرمودند برای یافتن یک روایت، گاه یک دوره کامل از کتاب‌های چندجلدی را مطالعه می‌کردند.

وی در ادامه به توصیه‌های آن مرجع فقید به اهل منبر اشاره کرد و گفت: از مهم‌ترین سفارش‌های ایشان، یاد و نام امام زمان(عج) در منبرها بود؛ توصیه‌ای که خود از استادشان آیت‌الله العظمی بروجردی نقل می‌کردند. و می فرمودند کاری کنید که که مردم با نام حضرت مأنوس باشند .

آیت الله العظمی صافی گلپایگانی تأکید داشتند منبر جای نقل روایت و معارف اصیل است و باید از بیان خواب‌ها، رؤیاها و مطالب ضعیف پرهیز شود.

وی در پایان با اشاره به روحیه شجاعانه آن مرجع فقید گفت: آیت‌الله العظمی صافی در انجام وظیفه الهی، هیچ‌گاه به خوشایند یا ناخوشایند دیگران توجه نمی‌کردند و تنها انجام تکلیف را مدنظر داشتند. وجود آن مرجع فقید برای مردم، مذهب و حوزه‌های علمیه بسیار نافع بود و برگزاری چنین جلساتی، نقش مهمی در آشنایی نسل جدید با سیره و روش علمای ربانی دارد.