طرفداری | عدنان بن عبدوالکریم احمد القیسی الفرث یا عدنان القیسی (Adnan Al-Kaissie)، زاده یک مارس 1939 در شهر بغداد عراق است. عدنان فرزند یک امام جماعت بود و در خانواده متشخص و متدینی رشد کرد. او در دوران دبیرستان، سرآمد ورزشهای فوتبال آمریکایی و کشتی بود و توانست تا با پیشرفت محسوس خود در این ورزشها، مورد توجه استعدادیابهای مختلفی از بریتانیا و آمریکا قرار گیرد. عدنان در دوران دبیرستان با صدام حسین که بعدها به ریاست جمهوری عراق نیز رسید، همکلاسی بود. گرفتن بورسیه دانشگاه هیوستون آمریکا برای حضور در تیم فوتبال، باعث شد تا عدنان کشورش را ترک کرده و راهی ینگه دنیا شود. با این وجود، عدنان تصمیم گرفت تا به جای فوتبال، در رشته ورزشی کشتی، فعالیت داشته باشد و برای رسیدن به المپیک تلاش کند. از آنجایی که القیسی، شهروندی کشور آمریکا را نداشت، نتوانست تا در مسابقات کشتی المپیک شرکت کند و بار دیگر، مجبور به تغییر مسیر شد.
عدنان القیسی در کاراکتر «بیلی وایت وولف»
ناکامی در کشتی آماتور باعث شد تا این پسر عراقی، تصمیم به حضور در کشتی حرفهای بگیرد. او در سال 1959، نخستین کشتی خود را با نام اصلی خودش برابر موریس واچون، با شکست پشتسر گذاشت. در ادامه، او به دو تساوی برابر دوک کائوموکا و فرانک والوا و دو پیروزی برابر جو کریستی و توش توگو رسید. او در ادامه، یکی از شرکتکنندگان بتل رویال هشت مرد سال 1960 شد. در نخستین روزهای دهه 60 میلادی بود که او تصمیم گرفت با کاراکتر سرخپوست «بیلی وایت وولف» در رینگ حاضر شود و با رقبایش، مبارزه کند. پس از انتخاب نام آمریکایی و در ادامه آن، ازدواج با یک دختر از این کشور، دریافت شهروندی ایالات متحده، کاری آسان برای عدنان بود. او پس از دریافت شهروندی این کشور، عملکرد بهتری را در رینگ داشت و برابر بزرگان کشتی حرفهای، قد علم کرد. دهه 60، شامل کشتیهای القیسی در هاوایی و شمال غربی اقیانوس آرام میشد و این کشتیگیر در رویدادهای اصلی و مهم بسیاری از انجمنهای آمریکایی، حضور داشت.
صدام حسین که در دهه 70 میلادی، نامی بزرگ در کشور عراق شده بود، آوازه همشاگردی سابق خود را در ینگه دنیا شنیده بود زیرا القیسی در کشورهای مختلف از جمله فیلیپین، کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی، کشتی میگرفت. صدام با فرستادن یک ون به سوی منزل القیسی، او را تشویق به بازگشت به عراق کرد و از او خواست تا کشتی حرفهای را در این سرزمین، محبوبتر کند. در نتیجه این امر، القیسی به جمله معروف جان افکندی فقید یعنی «مهم آن است که تو چه کاری برای کشورت انجام میدهی»، عمل کرد و عازم کشور زادگاهش شد. القیسی در عراق بسیار محبوب شد و با امتیازاتی همچون داشتن یک مرسدس بنز و زندگی در کاخهای مجلل، خود را مهیای مبارزاتی مهیج در کنار هموطنانش کرد. صدام با اهدای ناوگانی از اتومبیلهای گرانقیمت، همشاگردی سابقش را تا بالاترین حد ممکن، راضی کرد. بمب خبری کشتی حرفهای عراق، مبارزه آندره دجاینت با القیسی بود که توجه بسیاری از مردم را به خود جلب کرد. ترافیک باورنکردنی این کشور در بدو ورود غول معروف آمریکایی، نشانگر رسیدن صدام به هدفش یعنی پیشرفت کشتی حرفهای در این کشور بود. از آنجایی که شکست عدنان در مسابقه با جاینت، ممکن بود به مشکلات امنیتی منتهی شود، تصمیم نهایی برگزارکنندگان، شکست غول آمریکایی بود. در نهایت، پیروزی القیسی برابر جاینت در استادیوم الشعب، در حضور بیش از 100 هزار تماشاگر به وقوع پیوست. در ادامه، کشتیگیران بزرگ دیگری همچون جورج گوردینکو، یان کمپل و باب روپ نیز به عراق سفر کردند تا در برابر کشتیگیر محبوب این کشور، شکست را تحمل کنند. گفته میشود صدام که از ماهیت کشتی حرفهای بیاطلاع بوده، پیش از هر مبارزه، از عدنان خواستار مبارزه جدی و تلاش زیاد برای پیروزی بوده است.
ترس صدام از محبوبیت بیشتر عدنان باعث شد تا دوران خوش این کشتیگیر در کشورش، عمری بیش از یک دهه نداشته باشد و او در سال 1980، عراق را برای همیشه ترک کند. عدنان پس از شنیدن مکالمات برادرزادههایش در گارد جمهوری، این تصمیم خود را عملی کرد و به آمریکا بازگشت. از دیگر تجربیات القیسی در دهه 70 میلادی، حضورش در کشتی حرفهای جدید ژاپن (NJPW)، با نام «شیخ بغداد» بود. او به همراه نیکولای وولکوف، در مسابقات تگ تیم آمریکای شمالی NWA، شرکت کرد و در ادامه، موفق به قهرمانی در «Best Two Out Of Three Falls»، پس از شکست در سالن ورزشی آیچی، نشد. حضور یک ساله عدنان در انجمن WWWF، با آسیبدیدگیاش در مسابقات تگ تیم جهانی همراه شد و این مهم، باعث شد تا او، محل برگزاری را به دلیل جراحی گردنش، ترک کند. در نتیجه ترک محل برگزاری، تمامی عناوین مسابقات از عدنان، سلب شد. او در سال 1977 به هاوایی بازگشت و استاد «مسابقه مرگ سرخپوست» شد. با این حال، شکست از تور کاماتا، دوره قدرت عدنان در سرزمین اَلوها را به پایان خود رساند. پس از ترک عراق، تنشهای میان آمریکا و عراق، از نظر سیاسی، به بالاترین حد ممکن خود رسید تا تحت تأثیر این اتفاقات، عدنان در مسابقات قهرمانی AWA، با نام «شیح عدنان القیسی»، نقش مرد منفور آمریکاییها را به همراه جری بلکول، بازی کند. در سال 1991، پس از جدایی از AWA، عدنان در ابتدا با «گروهبان اسلاتر»، یک تیم را تشکیل داد و برابر آلتیمیت واریر و هالک هوگان قرار گرفت. او در ادامه به «مثلث وحشت» با حضور شیخ آهنین که با نام «کلنل مصطفی» فعالیت میکرد، ملحق شد و بار دیگر با هوگان، رقابتهای جذابی را تجربه کرد. القیسی تا سال 1998 در کشتی حرفهای حضور داشت و با 714 پیروزی، 192 تساوی و 508 شکست، ماجراجویی خود را به اتمام رساند.
از جمله افتخارات القیسی در کشتی، یک قهرمانی در سنگینوزن و تگ تیم هاوایی NWA، دو قهرمانی سنگینوزن و چهار تگ تیم شمال غربی پاسیفیک NWA، یک قهرمانی سنگینوزن تگزاس و یک تگ تیم جهانی NWA، یک قهرمانی سنگینوزن و یک تگ تیم جهانی IWA و یک قهرمانی تگ تیم WWWF و قهرمانی سنگینوزن فورت مایرز بود. انتشارات «تریموف بوک»، در سال 2005، کتاب خاطرات عدنان القیسی را با عنوان «شیخ بغداد؛ داستانهای شهرت و وحشت از زبان ژنرال عدنان» را منتشر کرد تا خاطرات این کشتیگیر در عراق صدام حسین، بازخوانی شود. او در تاریخ شش سپتامبر 2023، در سن 84 سالگی، دار فانی را وداع گفت. از القیسی در مسابقات کشتی، یک تکیه کلام به یادگار مانده است: «کاروان به مأموریت خود ادامه خواهد داد و واقواق یک سگ، آن را متوقف نخواهد کرد».
