شناسهٔ خبر: 76353705 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: دفاع پرس | لینک خبر

ادبیات کهن فارسی ظرفیتی تئاتری مبتنی بر فرهنگ ایرانی است

یک استاد دانشگاه با بیان اینکه فرهنگ ایرانی سرشار از حکایت‌پردازی است، گفت: ما ایرانیان گنجینه‌ای عظیم از مولوی، فردوسی، عطار و نظامی در اختیار داریم که می‌توانند مبنای شکل‌گیری تئاتری مبتنی بر فرهنگ ایرانی باشند.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، مراسم رونمایی از کتاب «تئاتر مسجد و هنر قدسی» صبح روز (سه‌شنبه) در حوزه هنری برگزار شد. سید مصطفی موتورچی دبیر جشنواره تئاتر بچه‌های مسجد اظهار داشت: این کتاب حاصل سال‌ها پژوهش درباره جریان «بچه‌های مسجد» و تئاتر مبتنی بر هنر قدسی است. ضروری است که نسل جوان بداند تئاتر مسجد، جریانی ریشه‌دار، اصیل و بسیار مهم در عرصه فرهنگی و هنری کشور است.

این هنرمند تئاتر به کتاب «تئاتر مسجد و هنر قدسی» اشاره کرد و افزود: این اثر تلاش دارد مبانی فکری و پیشینه فعالیت هزاران گروه فعال تئاتر مسجد را تبیین کند و امیدوارم چراغ راهی برای فعالان این حوزه باشد.

در ادامه تاج‌بخش فنائیان استاد دانشگاه و پژوهشگر با تأکید بر سابقه تئاتر مسجد در حوزه هنری اظهار داشت: در حوزه هنری، تئاتر و هنر مسجد پیشینه‌ای جدی دارد. از سال‌های ابتدایی انقلاب، نشریه «بچه‌های مسجد» توسط امیرحسین فردی منتشر می‌شد و تلاش می‌شد شرایطی فراهم شود تا تئاتر در مساجد گسترش یابد. خوشحالم که حوزه هنری پس از گذشت بیش از ۴۰ سال، همچنان بر هنر قدسی پایبند مانده است.

این استاد دانشگاه ادامه داد: وقتی از هنر قدسی سخن می‌گوییم، منظور هنری است که صرفاً در دایره اندیشه باقی نمی‌ماند، بلکه مسیر حرکت به سوی «آنچه باید باشد» را ترسیم می‌کند؛ مسیری که مقصد آن تعالی انسان است.

وی با اشاره به محتوای پژوهشی اثر گفت: در این کتاب، پیشینه تئاتر قدسی و تئاتر مسجد در ایران و جهان بررسی شده و ریشه‌های نمایش دینی و آیینی که از مناسک و آیین‌ها شکل گرفته‌اند، مورد مطالعه قرار گرفته است.

فنائیان با تأکید بر ضرورت پژوهش در هنر نمایش افزود: فرهنگ ایرانی سرشار از حکایت‌پردازی است. ما گنجینه‌ای عظیم از مولوی، فردوسی، عطار و نظامی در اختیار داریم که می‌توانند مبنای شکل‌گیری تئاتری مبتنی بر فرهنگ ایرانی باشند. نباید از پژوهش غافل شویم و صرفاً به نظریه‌پردازی بسنده کنیم.

وی خاطرنشان کرد: تفاوت اساسی حکایت ایرانی با تئاتر غربی و ارسطویی در «تم» آن است. اگر تئاتر غرب به آنچه نباید باشد می‌پردازد، حکایت ایرانی بر «آنچه باید باشد» تأکید دارد؛ یعنی نیکی و خرد. این نگاه در شخصیت‌پردازی نیز متجلی است و انسان را نه صرفاً به‌عنوان تماشاگر، بلکه به‌عنوان مخاطب اصلی قرار می‌دهد.

انتهای پیام/ 121