به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، ایالات متحده آمریکا در ظاهر به‌عنوان بزرگ‌ترین دموکراسی جهان شناخته می‌شود؛ اما بررسی دقیق روابط مالی و سیاسی نشان می‌دهد که این کشور در عمل تحت سلطه لابی‌های صهیونیستی قرار دارد. از کنگره و سنا گرفته تا کاخ سفید، تصمیمات کلیدی در حوزه سیاست خارجی و حتی داخلی، در راستای منافع اسرائیل تنظیم می‌شوند. نمونه بارز این نفوذ را می‌توان در روابط میان دونالد ترامپ و خانواده ادلسون مشاهده کرد؛ روابطی که نشان می‌دهد چگونه سرمایه‌داران صهیونیست می‌توانند مسیر سیاست یک دولت را تعیین کنند.

پیشینه تاریخی نفوذ صهیونیست‌ها در آمریکا

لابی‌های طرفدار اسرائیل از دهه‌های گذشته قدرتی بی‌بدیل در آمریکا داشته‌اند. سازمان‌هایی مانند AIPAC توانسته‌اند با صرف میلیون‌ها دلار، نمایندگان کنگره را تحت فشار قرار دهند و سیاست‌های مطلوب اسرائیل را به قانون تبدیل کنند. این نفوذ تنها به عرصه سیاست محدود نبوده، بلکه رسانه‌ها، دانشگاه‌ها و صنایع نیز تحت تأثیر مستقیم سرمایه صهیونیستی قرار گرفته‌اند.

• دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰: آغاز نفوذ گسترده لابی‌های اسرائیلی در کنگره.

• دهه ۱۹۸۰: افزایش کمک‌های نظامی آمریکا به اسرائیل تحت فشار لابی‌ها.

• دهه ۲۰۰۰: جنگ عراق و افغانستان با حمایت لابی‌های طرفدار اسرائیل، به‌عنوان بخشی از پروژه خاورمیانه جدید.

این روند نشان می‌دهد که نفوذ صهیونیستی در آمریکا یک پدیده مقطعی نیست، بلکه ساختاری پایدار و نهادینه شده است.

ادلسون‌ها؛ نماد سرمایه صهیونیستی

شلدون ادلسون، میلیاردر صنعت کازینو، و همسرش میلیام ادلسون، از بزرگ‌ترین اهداکنندگان حزب جمهوری‌خواه بودند. پس از مرگ شلدون در سال ۲۰۲۱، میلیام نقش پررنگ‌تری در سیاست آمریکا ایفا کرد.

• ثروت: بیش از ۴۱ میلیارد دلار (طبق فوربز).

• حمایت مالی: بیش از ۶۰۰ میلیون دلار کمک به کارزارهای جمهوری‌خواهان از سال ۲۰۱۵.

• نفوذ رسانه‌ای: مالک روزنامه «اسرائیل هیوم» که به‌طور مستقیم در خدمت تبلیغات صهیونیستی قرار دارد.

• سرمایه‌گذاری فرهنگی: نیم میلیارد دلار کمک به بنیاد «برث‌رایت» برای جذب جوانان یهودی به اسرائیل.

ادلسون‌ها نه تنها در انتخابات آمریکا نقش‌آفرینی کردند، بلکه در سیاست‌های کلیدی نیز فشار مستقیم وارد آوردند.

رابطه ترامپ با ادلسون‌ها

ترامپ بارها اذعان کرده که ادلسون‌ها بیش از هر فرد دیگری به کاخ سفید رفت‌وآمد داشته‌اند. این رفت‌وآمدها تنها دیدارهای دوستانه نبود، بلکه جلسات فشار سیاسی برای اجرای سیاست‌های طرفدار اسرائیل بود.

• مدال آزادی ریاست‌جمهوری: ترامپ در سال ۲۰۱۸ این مدال را به میلیام ادلسون اعطا کرد.

• پیشنهاد مالی: در مراسم حنوکا، میلیام ادلسون به‌طور علنی به ترامپ پیشنهاد داد ۲۵۰ میلیون دلار برای نامزدی سوم دریافت کند.

• نفوذ در تصمیمات: ترامپ بارها سیاست‌های کلیدی خود را با نظر مستقیم ادلسون‌ها اتخاذ کرد.

این روابط آشکارا نشان می‌دهد که چگونه سرمایه صهیونیستی می‌تواند حتی قانون اساسی آمریکا را به چالش بکشد.

تأثیر بر سیاست خارجی آمریکا

نفوذ ادلسون‌ها و دیگر لابی‌های صهیونیستی باعث شد سیاست خارجی آمریکا در خاورمیانه به‌طور کامل در راستای منافع اسرائیل تنظیم شود:

• انتقال سفارت به اورشلیم: اقدامی که خشم جهان عرب و جامعه بین‌المللی را برانگیخت.

• به رسمیت شناختن اشغال جولان: اقدامی خلاف قوانین بین‌المللی که تنها به سود اسرائیل بود.

• فشار برای الحاق کرانه باختری: اقدامی که عملاً نابودی آرمان فلسطین را هدف قرار داده است.

این تصمیمات نه بر اساس منافع ملی آمریکا، بلکه تحت فشار مستقیم سرمایه‌داران صهیونیست اتخاذ شدند.

نفوذ در انتصابات دولتی

ترامپ بسیاری از انتصابات کلیدی خود را با نظر ادلسون‌ها انجام داد.

• مایک هاکبی: سفیر آمریکا در اسرائیل، فردی که آشکارا وجود فلسطینی‌ها را انکار کرده است.

• الیسه استفانیک: سفیر آمریکا در سازمان ملل، دریافت‌کننده جایزه «مدافع اسرائیل ادلسون».

این انتصابات نشان می‌دهد که حتی ساختار دیپلماتیک آمریکا نیز تحت نفوذ مستقیم صهیونیست‌ها قرار دارد.

پیامدها برای استقلال سیاسی آمریکا

وابستگی دولت‌های آمریکا به سرمایه صهیونیستی پیامدهای خطرناکی دارد:

• تضعیف استقلال سیاسی: تصمیمات کلیدی نه بر اساس منافع مردم آمریکا، بلکه در راستای منافع اسرائیل اتخاذ می‌شوند.

• افزایش تنش‌های بین‌المللی: سیاست‌های طرفدار اسرائیل باعث افزایش بحران در خاورمیانه و جهان شده است.

• بی‌اعتمادی داخلی: مردم آمریکا شاهدند که سیاستمدارانشان بیش از آنکه به فکر رفاه داخلی باشند، در خدمت منافع خارجی عمل می‌کنند.

نتیجه‌گیری

مطالعه روابط ترامپ و ادلسون‌ها نمونه‌ای روشن از این واقعیت است که تمامی دولت‌های آمریکا ذیل قدرت صهیونیست‌ها عمل می‌کنند. سرمایه‌گذاری‌های کلان، فشارهای سیاسی و نفوذ در انتصابات دولتی، ساختاری ایجاد کرده که در آن منافع اسرائیل بر سیاست‌های داخلی و خارجی آمریکا اولویت دارد. این وضعیت نه یک استثنا، بلکه بخشی از الگوی پایدار سلطه صهیونیستی بر قدرت سیاسی ایالات متحده است.