سوگل خلیق، بازیگر جوان سینمای ایران، در 16 آبان سال 1367 در خانوادهای چهار نفره در تهران متولد شد. او که یک برادر بزرگتر به نام سهراب دارد، از کودکی در محیطی گرم و صمیمی رشد کرده است.
«سوگل خلیق: زنان زندگی را پرمعنا و زیباتر میکنند؛»
این هنرمند با بیان سخنانی ساده اما تأثیرگذار، از احساسی سخن گفت که بسیاری آن را درک کردهاند اما کمتر توانستهاند به زبان بیاورند. او از روزهایی یاد کرد که در کنار مادرش دنیا به مکانی امنتر تبدیل میشد؛ روزهایی که به لطف حضور مادری مهربان، زیبا و آرام دنبال میشدند.
سوگل خلیق مقام زن را نه تنها به خاطر نقشی که بر عهده دارد بلکه به خاطر معنایی که میبخشد ستود. او از زنان به ویژه مادران به عنوان مظهر امنیت، قدرت و زیبایی یاد کرد؛ کسانی که حتی سکوتشان نیز میتواند قلبها را مطمئن و آرام کند.
او مادر را اینگونه تعریف کرد: کسی که در میان پرمشغلهترین و دشوارترین لحظات نیز میتواند آرامش را حفظ کند؛ فردی که حتی در روزهای سخت، امید را از دل ناامیدی بیرون میآورد و خستگی را به آرامش تبدیل میکند.
شاید بسیاری از مردان بتوانند زندگی را منظم، دقیق و حسابشده پیش ببرند، اما حقیقت این است که خانهای بدون زن چیزی کم دارد؛ یک حس بینظیر، نامشهود اما بسیار حیاتی.
حضور زنان در زندگی تنها به معنی کنار هم بودن نیست، بلکه آنها کیفیت زندگی را بهبود میبخشند و زندگی را گرمتر، لطیفتر و انسانیتر میسازند.
سوگل خلیق، در سخنان احساسیاش به نقش مادرانه زنان اشاره کرد و گفت که مادر بودن فقط یک نقش نیست، بلکه روحیهبخشیدن، تعادل و معنا به زندگی است. او خاطرنشان کرد که این حضور است که خانه را به معنای واقعی کلمه به خانه تبدیل میکند.