به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان کرمانشاه، وحید خواجوی مربی مسئول مرکز شماره ۸ و قصهگوی توانمند این مجموعه با اشاره به ویژگیهای یک قصه خوب، گفت: قصهگویی میتواند به عنوان ابزاری کلیدی در آموزش رسمی و غیررسمی به کودکان بکار گرفته شود.
وحید خواجوی در حاشیه جشنواره قصهگویی کرمانشاه در گفتوگو با ایسنا، با بیان اینکه قصهگویی تأثیری عمیق و چندوجهی بر رشد اجتماعی و روانی افراد دارد، اظهار کرد: مهمترین اثر قصهگویی تقویت فن بیان است، چرا که قصهها با ریتم و زبان خود به شنوندگان امکان میدهند تا مهارتهای زبانی و گفتاری خود را تقویت کنند.
وی با بیان اینکه افراد با شنیدن و بازگویی داستانها قادر به سازماندهی بهتر افکار و انتقال دقیقتر مفاهیم میشوند، تاکید کرد: این توانایی بهویژه برای کودکان، پایهای برای موفقیتهای بعدی در زندگی شخصی و حرفهای خواهد شد.
این قصهگوی کرمانشاهی با بیان اینکه قصهها مهارت گفتوگو و گفتمانپروری را نیز تقویت میکند، تصریح کرد: شنوندگان با درک شخصیتها، دیدگاهها و چالشهای داستان، توانایی شنیدن و پاسخگویی به نظرات مختلف را میآموزند که این مهارت پایهای برای ایجاد تعاملات سازنده و حل تعارضات در جامعه است.
خواجوی با تاکید بر اینکه یکی از بزرگترین هدایای قصهگویی پرورش خلاقیت است، افزود: تخیل آزادانه در دنیای داستانها به افراد این امکان را میدهد که فراتر از محدودیتهای روزمره فکر کنند و ایدههای نوآورانه خلق کنند. کودکان و بزرگسالانی که با قصهها آشنا هستند، اغلب دیدگاههایی خلاقانهتر و انعطافپذیرتر نسبت به مشکلات زندگی دارند.
وی با بیان اینکه قصه اعتماد به نفس را در افراد بالا میبرد، تصریح کرد: شنوندگان و گویندگان داستانها، با احساس همزادپنداری با شخصیتها، به تدریج خود را در موقعیتهای مشابه میبینند و تواناییهای خود را باور میکنند. قصهها به افراد این جرأت را میدهند که با چالشهای زندگی روبرو شوند و از تجربیات گذشته برای غلبه بر موانع استفاده کنند.
این قصهگوی کرمانشاهی با اشاره به اینکه پویایی جامعه یکی از اثرات مثبت قصهگویی است، افزود: قصهها به عنوان رسانهای برای انتقال ارزشها و اهداف مشترک، میتوانند حس همبستگی و تعامل اجتماعی را تقویت کنند.
وی با بیان اینکه قصهها بستری برای تبادل ایدهها و خلق ارتباطات جدید فراهم میکنند، گفت: این تعاملات اجتماعی، زمینهساز رشد فردی و گروهی میشوند.
خواجوی با اشاره به اثرات روانشناختی قصه، گفت: قصهها ابزاری قدرتمند برای کاهش اضطراب و استرس هستند. روایتهای امیدبخش به شنوندگان کمک میکند تا با چالشهای روزمره کنار بیایند و حس آرامش و امید را تجربه کنند.
وی تاکید کرد: قصهگویی به عنوان یک ابزار تربیتی، مفاهیم اخلاقی و اجتماعی را به شکلی جذاب و ماندگار به نسلهای جوان منتقل میکند.
خواجوی با اشاره به نقش مهم قصهها در آموزش افراد، گفت: قصهها میتوانند کیفیت یادگیری افراد را بالا ببرند. قصهها اطلاعات را به شکلی داستانی و جذاب ارائه میدهند و یادگیری را برای مخاطبان آسانتر و دلپذیرتر میکند.
وی با بیان اینکه قصهها به دانشآموزان کمک میکند تا مفاهیم پیچیده را بهتر درک کنند و آنها را به زندگی واقعی خود مرتبط سازند، تصریح کرد: قصهگویی میتواند به عنوان ابزاری کلیدی در آموزش رسمی و غیررسمی به کار گرفته شود.
خواجوی در ادامه با بیان اینکه قصه خوب قصهای است که مخاطبان خود را وارد فرآیند اندیشیدن میکند، پرسش میسازد و آنها را به همزادپنداری با شخصیتها دعوت میکند، گفت: قصه خوب قصهای است که همه چیز را توضیح نمیدهد و فضاهایی را برای مخاطب خالی می گذارد تا ذهن مخاطب آنها را با تصویر و خیال خود پر کند.
این قصهگوی کرمانشاهی با بیان اینکه زبان قصه باید ساده، شفاف و موسیقایی باشد، افزود: قصه خوب شأن فهم کودک را حفظ میکند و از موعظه و نتیجهگیریهای مستقیم پرهیز دارد.
خواجوی با تاکید بر اینکه در قصه خوب، ارزشها نشان داده میشوند، تاکید کرد: در قصه خوب مخاطب از خلال کنش شخصیتها قضاوت میکند و به کشف میرسد که این نوع روایتها معمولاً تأثیر ماندگارتری نسبت به پیامهای صریح اخلاقی دارد.
وی با بیان اینکه برای انتخاب قصه خوب شناخت دقیق مخاطب ضروری است، افزود: در انتخاب قصه خوب سن، زیستجهان، زمینه فرهنگی و نیازهای روانی مخاطب باید در نظر گرفته شود.
خواجوی ادامه داد: قصهای خوب انتخاب شده که در کنار داشتن موضوعی جذاب بتواند پس از پایان روایت نیز در ذهن مخاطب باقی بماند، پرسش ایجاد کند و میل به بازگویی یا بازآفرینی فرد را بیشتر کند.
وی با بیان اینکه قصه خوب قصهای است که قابلیت زندهشدن دارد، گفت: قصه خوب قصهای است که میتوان آن را گفت، اجرا کرد، بازی کرد و با هنرهای دیگر پیوند زد.