به گزارش ایرنا، تئاتر در سیستان و بلوچستان سالهاست بر صحنهای دوگانه حرکت میکند؛ صحنهای که در زمان برگزاری جشنوارهها مملو از شور، انگیزه و رقابت هنری است اما در اجراهای عمومی با سالنهایی نیمهخالی یا خاموش مواجه میشود.
برگزاری جشنوارههای تئاتر در نقاط مختلف سیستان و بلوچستان بهویژه در سالهای اخیر، نقش مهمی در پویایی این هنر داشته است. استقبال قابل توجه گروههای نمایشی و حضور پرشمار علاقهمندان هنر نمایش در این رویدادها نشان میدهد تئاتر همچنان جایگاه خود را در میان جامعه هنری حفظ کرده است.
با این حال، بررسی ترکیب مخاطبان جشنوارهها نشان میدهد بخش عمده تماشاگران را اهالی تئاتر، هنرمندان و فعالان فرهنگی تشکیل میدهند و حضور مردم عادی در سالنها چندان پررنگ نیست؛ موضوعی که فاصله تئاتر با مخاطب عمومی را آشکار میکند.
این فاصله در اجراهای عمومی نمود بیشتری دارد؛ برخلاف جشنوارهها که فضای رقابتی و حمایتی دارند، نمایشهای عمومی اغلب با کمبود تماشاگر روبهرو هستند و استقبال محدودی از سوی شهروندان صورت میگیرد. نبود تبلیغات گسترده و هدفمند، یکی از عوامل اصلی کمرنگ بودن حضور مخاطبان است و اطلاعرسانی محدود باعث میشود بسیاری از اجراها حتی از دید علاقهمندان بالقوه نیز پنهان بماند.
نبود مخاطب، پیامدهای اقتصادی نیز به همراه داشته است؛ در بسیاری از اجراهای عمومی، بلیتفروشی محقق نمیشود و درآمد حاصل، هزینههای تولید را پوشش نمیدهد، شرایطی که ادامه فعالیت حرفهای را برای گروههای نمایشی دشوار کرده است.

کمبود زیرساختها و آموزش؛ گرههای قدیمی تئاتر سیستان و بلوچستان
در کنار چالش مخاطب، کمبود سالنهای استاندارد و تخصصی تئاتر نیز از موانع قدیمی این هنر در سیستان و بلوچستان بهشمار میرود. اجرای نمایش و تمرین گروههای نمایشی در فضاهای غیراستاندارد، هم کیفیت آثار را تحت تأثیر قرار میدهد و هم تماشاگر را کاهش میدهد.
با وجود این محدودیتها، تئاتر سیستان و بلوچستان از ظرفیت انسانی قابل توجهی برخوردار است. کسب موفقیتها و جوایز ملی توسط هنرمندان این استان نشان میدهد نمایش در این منطقه از توان خلاقانه و هنری بالایی برخوردار است.
تئاتر میتواند نقش مؤثری در بیان مسائل اجتماعی، افزایش آگاهی عمومی و کاهش آسیبهای اجتماعی در سیستان و بلوچستان ایفا کند؛ ظرفیتی که در صورت تقویت ارتباط با مخاطب، میتواند به یکی از ابزارهای مهم فرهنگی استان تبدیل شود.
در این میان، ادارهکل فرهنگ و ارشاد اسلامی سیستان و بلوچستان با برگزاری جشنوارههای تئاتر در ایرانشهر، سراوان، چابهار و سایر نقاط استان تلاش کرده است فضای فعالیت و دیدهشدن هنرمندان را فراهم کند؛ رویدادهایی که با استقبال قابل توجه جامعه هنری همراه بوده و به پویایی تئاتر کمک کرده است.
همچنین متولیان فرهنگی با پذیرش وجود ضعفهای آموزشی در حوزه نمایش از برنامهریزی برای برگزاری کلاسهای تخصصی آموزش تئاتر تا پایان سال خبر دادهاند؛ اقدامی که میتواند نقش مهمی در ارتقای سطح حرفهای هنرمندان و پرورش نسل جدید داشته باشد.
در کنار آموزش، حمایت از اجراهای عمومی، تبلیغات شهری و ایجاد مشوقهای فرهنگی میتواند مردم را بیش از پیش به سمت سالنهای تئاتر سوق دهد؛ تئاتر سیستان و بلوچستان امروز اگرچه در اجراهای عمومی با چالش مخاطب روبهروست اما از ظرفیتهایی برخوردار است که با حمایت هدفمند و برنامهریزی فرهنگی، میتواند بار دیگر سالنها را به مکانی زنده برای گفتوگوی اجتماعی تبدیل کند.