سعید رجبی فروتن در یادداشتی با اشاره به این موضوع تأکید میکند که بدون ورود به بحث معیارهای داوری و میزان اعتبار جشن حافظ نزد منتقدان، این رویداد را میتوان نشانهای از تغییر نگاه داوران به تولیدات تلویزیونی دانست. روندی که از دوره بیستوسوم جشن حافظ آغاز شد و در آن، سهم تلویزیون در میان نامزدها و برندگان به شکل محسوسی کاهش یافت.
در دوره گذشته، تنها سریال مورد توجه داوران «سرزمین مادری» بود که در هشت بخش نامزد شد، اما در نهایت موفق به کسب هیچ تندیسی نشد. همچنین در میان چهرههای تلویزیونی، تنها ایرج طهماسب برای «مهمونی» و کامران نجفزاده برای اجرای «برمودا» نامزد بودند که آنها نیز رقابت را به چهرههای موفق نمایش خانگی واگذار کردند.
به نظر میرسد این روند در دوره بیستوچهارم نیز ادامه داشته باشد و با اعلام نامزدهای بخش سریال، تولیدات نمایشی تلویزیون سهم اندکی در مقایسه با آثار نمایش خانگی داشته باشند؛ آثاری که در یک سال گذشته اقبال بیشتری از سوی مخاطبان و داوران کسب کردهاند.
این در حالی است که تا پیش از دوره بیستوسوم، داوران جشن حافظ بدون توجه به بستر پخش، از سریالهای پرمخاطب تلویزیونی عبور نمیکردند و مجموعههایی چون «پایتخت»، «نون خ»، «گاندو»، «زیرخاکی» و «ستایش» بارها در رشتههای مختلف برنده تندیس شده بودند. همچنین چهرههایی مانند احسان علیخانی و سروش صحت نیز در سالهای گذشته موفق به دریافت جایزه شده بودند.
کاهش حضور تلویزیون در جشن حافظ را میتوان همسو با افت ضریب نفوذ سریالهای سیما در میان مخاطبان دانست؛ موضوعی که به باور کارشناسان، هشداری جدی برای مدیران صداوسیما محسوب میشود تا در سیاستهای تولید و پخش خود بازنگری کرده و به سلایق متنوع مخاطبان توجه بیشتری نشان دهند.
کوچ گسترده چهرهها و سریالسازان حرفهای به نمایش خانگی و تمرکز تلویزیون بر نسل جدیدی از سازندگان، رقابت میان این دو مدیوم را نابرابر کرده است. با این حال، بازگشت مهران مدیری با دو مجموعه تلویزیونی در آینده نزدیک میتواند فرصتی تازه برای جلب مخاطب باشد؛ فرصتی که تحقق آن، نیازمند انعطاف بیشتر در ضوابط تولید و فراهم شدن زمینه حضور هنرمندان و ستارگان محبوب در قاب تلویزیون است.
∎