شناسهٔ خبر: 76276006 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: رکنا | لینک خبر

این مطلب از گروه وب گردی تهیه شده و فقط جنبه سرگرمی دارد

فیلم / بابک کریمی: مادرم بد بود ... / بهم محبت نمی کرد ... برای اولین بار تو 15 سالگی تو ایتالیا باهاش رفتم زیر یک سقف/ وقتی مُرد...

ویدئویی از مصاحبه بابک کریمی با علی ضیا در فضای مجازی منتشر شده که در آن، بازیگر مطرح سینما از رابطه پیچیده و سخت خود با مادرش و جزئیات زندگی شخصی‌اش صحبت می‌کند.

صاحب‌خبر -

دوران کودکی و زندگی بابک کریمی

بابک کریمی ، هنرپیشه شناخته شده سینما، در دوم فروردین ۱۳۳۹ در شهر پراگ کشور چک دیده به جهان گشود. وی پس از گذران تحصیلات دبیرستان در تهران، برای ادامه تحصیل راهی کشور ایتالیا شد و در رشته هنر به تحصیل پرداخت. پس از اتمام دانشگاه، او مسیر تدریس را پیش گرفت و به عنوان مدرس در شهر رم فعالیت می‌کرد. بابک فرزند پدری قدرتمند از عرصه سینما بود و نامش همیشه در کنار خانواده مطرح هنری به یاد می‌آید.

اعتراف تلخ درباره رابطه با مادر

بابک کریمی در گفتگوی صریح و بی‌پرده با علی ضیا، پرده از راز رابطه پیچیده و خاصش با مادرش برداشت. او با لحن احساسی و آشکار چنین گفت:

"من و مادرم همیشه یک رابطه سخت و سنگین داشتیم. هیچ وقت ما نتونستیم به اون گرما و صمیمیت مادر و فرزندی برسیم که اکثر مردم باهاش روحیه می‌گیرن. از اون قربون صدقه‌ها و محبت‌هایی که مادرهای ایرانی به بچه‌هاشون داری، ما هیچ وقت بهره‌ای نبردیم. مادرم آدمی منطقی و همیشه سختگیر بود. کارهایش بی‌نقص و توانایی‌هایش خارق‌العاده بودند، اما عاطفه‌ای در کار نبود."

سایه سنگین افسردگی پس از مرگ مادر

"یکی از آرزوهای من همیشه این بود که بتونم روزی با مادرم رابطه‌مون رو درست کنیم؛ به اون مرحله برسم که یک پیوند واقعی داشته باشیم. اما این امید برای همیشه با مرگ او تمام شد. وقتی مادرم فوت کرد، تمام آرزوها و دل‌خوشی‌های من هم باهاش رفت. این اتفاق باعث شد من دچار افسردگی شدیدی بشم، چرا که در حقیقت بخشی از وجودم رو با خودش برد."

یک اعتراف تکان‌دهنده

بابک کریمی در دوره نوجوانی برای اولین بار توانست کنار مادرش زندگی کند، اما همان محدودیت عاطفی، این رابطه را به مرحله‌ای نرساند که بتوان گفت یک ارتباط گرم مادر و فرزندی است. اعتراف او درباره حس ناتمام زندگی خانوادگی‌اش و غم ماندگار حاصل از مرگ مادرش، چهره دیگری از وی را به نمایش گذاشته است؛ چهره‌ای که در سایه هنر و شهرت، زخمی از فقدان و فقدان انسانی را پنهان کرده بود.

برچسب‌ها: