علی خدادادی روز شنبه در گفت گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: تالاب نیلوفر آبی از جمله تالاب های درون شهری بابل است که سالانه تعداد قابل توجهی از پرندگان مهاجر برای زمستان گذرانی در این آب خوان فرود می آیند.

وی پاکسازی گیاه تهاجمی سنبل آبی از تالاب نیلوفر آبی یکی از خواسته های مهم شهروندان و دوستداران محیط زیست و حیات وحش بود، اظهار کرد: نیروهای فضای سبز با دقت و حساسیت بالا پاکسازی در این آب خوان را آغاز کردند.

مدیر عامل سازمان فضای سبز شهرداری بابل تصریح کرد: با توجه به قدرت تکثیر این گیاه تهاجمی همه آب بندان هاب محدوده شهر بابل به صورت مستمر مورد بازرسی قرار می گیرد.

خدادادی با بیان این مطلب که جمع آوری گیاه تهاجمی سنبل آبی در ابتدای نفوذ در یک آب خوان کار مشکلی نخواهد بود، ادامه داد: در صورت سهل انگاری این گیاه همانند آب بندان آغوزبن بابل به صورت جهشی کل تالاب را در تسخیر خود در می آورد.

این مقام مسوول تصریح کرد: تقاضای ما از همه شهروندان ان است که در صورت مسافرت به استانها یا تالاب های دیگر گیاه سنبل آبی را به مکان دیگری منقل نکنند چون این کار برای محیط زیست مازندران بسیار آسیب زا و پر هزینه است.

تالاب ۳۴ هکتاری نیلوفر آبی بابل که هر ساله میزبان انبوهی از پرندگان مهاجر با گونه های متنوع است این گیاه تهاجمی یک تهدید جدی برای این آب خوان محسوب می شود چرا که شیطان آبی به سرعت گستره آبی این تالاب را در تصرف خود در می آورد و جایی برای فرود پرندگان مهاجر باقی نمی ماند تالاب حیدرکلا در بابل یکی از شاخص‌ترین تالاب‌های محل رشد لوتوس‌ها یا همان نیلوفرهای آبی هستند.

سنبل آبی گیاهی از خانواده سنبل است که به دلیل قدرت رشد و تکثیر بسیار بالا و همچنین گل های بنفش زیبای آن مورد توجه گردشگران و بعضا جابجایی به عنوان گیاه زینتی است و این ویژگی باعث می شود به سرعت به مناطق آبی سرایت کند و به دلیل قدرت جذب بالای آب در ریشه ها و ساقه های بهم تنیده غوطه ور آن، توانایی بالایی در نابودی اکوسیستم های آبی و تالابی دارد.

متاسفانه در دنیا تاکنون روش مبارزه خاصی که فاقد آثار جانبی زیانبار برای اکوسیستم ها باشد برای سنبل آبی معرفی نشده و تنها راه موثر توصیه شده برای‌ مقابله با آن، مبارزه فیزیکی (جمع آوری) است. اما در بعضی موارد به دلیل گستردگی مناطق آلوده به این گیاه و دشواری و کند بودن روند اجرای شیوه مذکور، پاکسازی کامل از وجود این گونه مهاجم نیازمند عزم جدی سایر مسوولان و مردم است.

سنبل آبی، گیاهی آبزی با نام علمی Eichhornia crassipes بومی مناطق گرمسیری آمریکای جنوبی و آمازون است و خارج از محدوده بومی خود به عنوان گونه‌ای مهاجم شناخته می‌شود. این گیاه آزادانه در آب شناور است و تا حدود یک متر بالاتر از سطح آب رشد می‌کند.

اندازه برگ‌های سنبل آبی بین ۱۰ تا ۲۰ سانتی‌متر است و به صورت شناور روی سطح آب دیده می‌شود. هر ریشه این گیاه بین هشت تا ۱۵ گل می‌دهد که روی سطح آب می‌رویند و معمولا شش گلبرگ دارند که رنگ آنها بین صورتی و بنفش دیده می‌شود.

سنبل آبی رشد بسیار سریعی دارد و هر گیاه هزاران دانه در سال تولید می‌کند که دوام برخی دانه‌ها تا ۲۸ سال هم می‌رسد. همین موضوع باعث می‌شود در برخی مناطق جمعیت این گیاه در ۲ هفته تقریبا ۲ برابر ‌شود.

به علت رشد سریع، تعداد دانه‌های زیاد و زیبایی ظاهری گل‌های این گیاه، به تازگی به عنوان گیاهی زینتی خرید و فروش شده و در منازل کنار گیاهان آپارتمانی دیده می‌شود. سنبل آبی به دمای هوای پایین حساس است و در زمستان دوام نمی‌آورد، اما در تابستان‌ها گل‌های زیبایی می‌دهد و عمر هر گل بین یک تا روز است.