شناسهٔ خبر: 76244543 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: اقتصاد نیوز | لینک خبر

وصیت سردار سلامی درباره همسرش/ دختر شهید: در خانه مادر ما، فرمانده خاموش اما مقتدر زندگی بود

اقتصادنیوز: دختر سپهبد شهید حاج حسین سلامی، در جشنی که به مناسبت روز زن برای همسران و بانوان شاغل در سپاه برگزار شد، گفت: در خانه ما، پدرم هیچ‌گاه از مادرم درخواستی نداشت. او را تحت امر نمی‌دید، او را شریک می‌دید. به او اختیار کامل داده بود و به او اعتماد و اطمینان تام داشت.

صاحب‌خبر -

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از فارس، همزمان با فرارسیدن سالروز میلاد حضرت فاطمه زهرا (س)، روز زن و سالروز ولادت حضرت امام خمینی (ره)، قرارگاه پشتیبانی ستاد فرماندهی کل سپاه پاسداران، «جشن بزرگ میلاد کوثر ولایت» را با شعار «مهر فاطمی، اقتدار زن ایرانی» برگزار کرد.

در این مراسم ریحانه سلامی، دختر سپهبد شهید حاج حسین سلامی و دبیر ستاد بزرگداشت مقام زن، به عنوان سخنران ویژه به تبیین سیره عملی پدر شهیدش در تکریم جایگاه زن و خانواده پرداخت.

ریحانه سلامی با اشاره به اینکه پدر بزرگوارشان، پاسداری را کرامت، شرف و زیبایی می‌دانست، تأکید کرد: این عبارات شرح زندگی عملی او بود.

وی با ارائه تصویری از رفتار پدر در محیط خانه اظهار کرد: در خانه ما، پدرم هیچ‌گاه از مادرم درخواستی نداشت. او را تحت امر نمی‌دید، او را شریک می‌دید. به او اختیار کامل داده بود و به او اعتماد و اطمینان تام داشت.

دبیر ستاد بزرگداشت مقام زن با قرائت بخشی از وصیت‌نامه شهید سلامی افزود: پدرم در وصیت‌نامه خود با تواضع قلبی از همسر وفادار و فداکار خود که عمری سختی‌ها را تحمل کرده بود، حلالیت می‌طلبد و او را به خدا می‌سپارد. این نگاه، همان نگاه فاطمی است؛ نگاهی که زن را ستون خانه می‌داند، نه حاشیه آن.

همسران پاسداران، یک گام از آنان عقب نیستند

وی در ادامه به نگاه پدرش نسبت به نقش همسران پاسداران در مجاهدت‌ها اشاره کرد و به نقل از ایشان گفت: پدرم می‌گفت «ما مسیر سختی را پیموده‌ایم ولی هرگز ندیده‌ایم همسرانمان یک گام از ما عقب باشند، جایی کم آورده باشند، تسلیم مشکلات شده باشند یا از راهی که رفته‌ایم پشیمان باشند.»

خانم سلامی برای تبیین این پیوند میان عقیده و عمل، به نمونه‌ای ملموس از خانه پدری خود اشاره کرد و گفت: در آن خانه، مادر ما، فرمانده خاموش اما مقتدر زندگی بود. اقتصاد خانه، مدیریت دخل و خرج، تربیت فرزندان، پیگیری مسائل آموزشی و حتی آرام کردن دل‌های ما، همه بر دوش او بود.