مالیات نقل و انتقال خودرو یکی از مراحل اصلی خرید و فروش خودرو در ایران است؛ مالیاتی که پیش از تعویض پلاک باید پرداخت شود و بدون تسویه آن، هیچ انتقال قانونی مالکیتی انجام نخواهد شد. هرچند طبق قانون، این مالیات بر عهده فروشنده است، اما در بسیاری از معاملات، طرفین توافق می‌کنند که خریدار پرداخت آن را انجام دهد؛ توافقی که تنها زمانی معتبر است که کتبی و دارای امضای هر دو طرف باشد.

به گزارش تین نیوز به نقل از تسنیم، مالیات نقل و انتقال، مبلغی است که دولت هنگام خرید و فروش خودرو از مالک خودرو می‌گیرد تا بخشی از هزینه‌های عمومی را پوشش دهد. این مالیات همانند مالیات ارزش افزوده (VAT) عمل می‌کند؛ یعنی در لحظه نقل و انتقال، فرد باید سهم مالیاتی مرتبط با ارزش خودرو را پرداخت کند.

این مالیات ربطی به جریمه، بدهی، خلافی یا عوارض شهرداری ندارد و یک بخش کاملاً مستقل از فرآیند نقل و انتقال خودروست.

چه کسی موظف به پرداخت مالیات است؟

اصل قانون می‌گوید: فروشنده باید مالیات نقل و انتقال را بپردازد. اما عرف بازار و توافق‌های خصوصی معمولاً این روند را تغییر می‌دهد.

نکته کلیدی:

اگر خریدار و فروشنده توافق کنند که مالیات را خریدار بدهد، باید توافق‌نامه کتبی داشته باشند. توافق شفاهی در مراجعه به مراکز تعویض پلاک هیچ اعتباری ندارد.

مهم‌ترین عواملی که تعیین کننده میزان مالیات نقل و انتقال یک خودرو هستند شامل نوع خودرو، سال تولید و تولید داخل یا وارداتی بودن آن است. هرچه قیمت یک خودرو بیشتر باشد میزان مالیات آن بالاتر خواهد بود. همچنین مالیات نقل و انتقال خودرو‌های صفرکیلومتر در سال ۱۴۰۴ بیشتر از مدل‌های کارکرده و دست‌دوم است. از طرف دیگر مالکان خودرو‌های وارداتی می‌بایست مالیات بیشتری را نسبت به خودرو‌های داخلی بپردازند.