به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، هفتهای که گذشت، خبرهایی از جنس صنفی، فرهنگی و دانشجویی در سطح دانشگاهها منتشر شد. برخی از این اخبار دانشجویان زیادی را دربر گرفت و برای آنها حائز اهمیت بود. گزیدهای از مهمترین اخبار صنفی و فرهنگی دانشگاهها در هفته گذشته را مرور میکنیم.
میان گهواره و جزوه؛ روایت زنانی که روز دانشجو را متفاوت زندگی میکنند
در روزی که اغلب به یاد اعتراضها و جنبشهای دانشجویی اختصاص دارد، سکوت مادران دانشجو در دانشگاهها شاید بلندترین فریاد باشد؛ زنانی که همزمان با نوزادان خود، پشت میزهای تحصیل مینشینند، زمان را قطعهقطعه مدیریت میکنند و با کمترین امکانات، مسیر علم و مادری را همزمان طی میکنند.
هوا سرد است. حیاط دانشگاه خلوتتر از همیشه، و باد زمستانی میان شاخههای درختان، صدایی شبیه زمزمهای ممتد ایجاد کرده. سمیه، مادر ۲۷ ساله دانشجوی ترم ششم علوم اجتماعی، نوزاد نهماههاش را در آغوش گرفته و با کیفی سنگین که یکطرف شانهاش را پایین کشیده، از پلههای دانشکده بالا میرود.
نوزاد بیقرار است؛ سمیه مدام پتو را روی او جابهجا میکند و همزمان نگران است که مبادا استاد امروز هم درباره دیر رسیدنش تذکری بدهد. «گاهی فکر میکنم من دو زندگی را همزمان زندگی میکنم؛ یکی زندگی دانشجویی و یکی زندگی مادری. هر دو را با هم نمیشود پیش برد، ولی مجبورم.» اینها را آرام در دل میگوید. نه گلایه است، نه اعتراض واقعیت زندگی زنی است که میخواهد آیندهاش را خودش بسازد ولی نمیخواهد مادریاش را هم از دست بدهد.
۱۲۰۰ تخت خوابگاهی با بودجه نزدیک به ۱۰۰ میلیارد تومان ساخته شد
معاون دانشجویی و فرهنگی دانشگاه گفت: علوم پزشکی تهران ۱۲۰۰ تخت خوابگاهی با بودجه نزدیک به ۱۰۰ میلیارد تومان ساخته و خدمات رفاهی دانشجویان را ارتقا داد.
محمدحسین پورغریب، معاون دانشجویی و فرهنگی دانشگاه، در ابتدای مراسم با تبریک روز دانشجو به دانشجویان، بر اهمیت تقویت هویت دانشجویی و مشارکت فعال آنان در حوزههای صنفی، فرهنگی، اجتماعی و پژوهشی تأکید کرد. وی همچنین میلاد حضرت فاطمه زهرا (س) و روز مادر را به بانوان تبریک گفت و بر لزوم پررنگتر شدن نقش زنان در جامعه تأکید کرد.
معاون دانشجویی و فرهنگی دانشگاه با اشاره به اهمیت فراهم کردن محیط امن و آرام برای دانشجویان گفت: دانشجویان باید بتوانند بدون دغدغه بر آموزش، پژوهش و مسئولیتهای اجتماعی تمرکز کنند. تعهد و عرق ملی دانشجویان در دوران کرونا و شرایط سخت، نشاندهنده پایبندی آنان به مسئولیتهای خود است.
بیداری دانشجو ۷۲ ساله شد/ شانزده آذر ۱۴۰۴ چگونه گذشت؟
امسال در روز دانشجو از مسئولین دولتی و نمایندگان مجلس گرفته تا نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری، شخصیتهای مختلفی مهمان دانشجویان بودند. شانزده آذر نه فقط یادآور گذشته، که تپش زندهی مقاومتِ امروز است؛ روزی که خونِ دیروز و اشکِ امروز، در یک صدا فریاد میزنند: ایستادگی فراموش نمیشود و حقیقت هرگز خاموش نخواهد شد.
هفتاد و دو سال از آن روز خونفشانِ دانشگاه تهران در شانزده آذر ۱۳۳۲ گذشته است؛ روزی که سه جوانِ روشنضمیر با فروغ نگاهشان و با سرخیِ خونشان، بر صفحهی تاریخ، مُهر شرافت و آزادگی کوبیدند. اما شانزدهم آذر امسال، تنها یادآور آن سه قطره خونِ جوشانی نیست که سکوتِ سنگین یک دوران را شکافت و سرآغاز انقلاب ایران شد؛ اینبار پژواکیست از فریاد هزاران لالهی پرپرشدهای که در «جنگ ۱۲ روزه» با سینههای سرشار از مهر به میهن و سرهایی مالامال از علم و اندیشه در برابر طوفان ایستادند و با خون خود، خاک ایران را چونان فرشی از حماسه رنگین ساختند.
این روز، از دل تاریخ سر برمیکشد تا بگوید شهادت، نقطهی پایان نبود؛ ادامهی راهی بود که نسلها بعد با گامهای مصممتری پیموده شد و سنگر دانشگاه برای ساختن ایران ایستاد. اکنون شانزدهم آذر نه فقط خاطرهی رشادتِ دیروز، که تجسم تپشِ زندهی مقاومتِ امروز است؛ روزی که خونِ سرخ جوانان ۱۳۳۲ با آتش ایمانِ دلیرانِ ۱۴۰۴ در هم میآمیزد و ندایی واحد برمیخیزد: که این سرزمین همچنان زنده است، که فریاد حق هرگز خاموش نمیشود و تا زمانی که رگهای این خاک از حماسه لبریز باشد، هیچ ظلمی بر آن سایه نخواهد افکند.
روز دانشجو و زندگی دانشجویی با نان خشک، خاتمی، رونالدو و سردار متفاوت
روز دانشجو که فرا میرسد نوع زندگی دانشجو در محیط دانشگاه و خوابگاه نیز سوژه میشود و گاها گزارشگران، عکاسان و یا خبرنگاران به سراغ این قشر جامعه میشتابند؛ در زندگی دانشجویی انواع پس زمینه را خواهید دید.
در یکی از گزارشهای تصویری به مناسبت ۱۶ آذر روایتگری سادهترین لحظههای زندگی دانشجویی را خواهید دید؛ یخچالی که تنها چند عدد تخممرغ در آن مانده، ظرفهایی که شستنشان همیشه برای فرداست در کنار در و دیوارهایی که از عکسهای افرادی همچون محمد خاتمی و کریستین رونالدو پوشیده شده است.
در چنین زیستی، بلوغ اتفاقی ناگهانی نیست، آرامآرام در همین اتاقهای کوچک شکل میگیرد. جوانها میان درس و بیخوابی، میان شتاب صبحها و گفتوگوهای شبانه، اولین تمرینهای مسئولیتپذیری را سپری میکنند و در همین تمرین هاست که خاطراتی ساخته میشود که سالها بعد، با همه سختیها و کمبودها، هنوز طعم شیرینی دارد.