خداداد عزیزی، پیشکسوت فوتبال کشورمان اخیراً در برنامه پخش زنده قرعهکشی جام جهانی ۲۰۲۶ روی آنتن شبکهسه سیما از عبارت ناشایستی استفاده کرد که انتقادات زیادی را برانگیخت.
او رفتارهای متملقانه رئیس فیفا نسبت به دونالد ترامپ را مصداق حرکتی ناپسند دانست که البته در ایران نیز موردِ نکوهش است؛ اما استفاده از واژهای بسیار زشت برای توصیف رفتارِ اینفانتینو، سبب شد اصل حرف خداداد نیز زیرسؤال برود و حتی دوستدارانش هم او را شماتت کنند.
درحالیکه «غزال تیزپای آسیا» تنها با یک عذرخواهی میتوانست غائله را ختم کند، ترجیح داد مثل همیشه سینهخیز به اشتباهش ادامه دهد. مدیر تیم تراکتور در جمع خبرنگاران مدعی شد چنان عبارتی در ادبیاتِ عامیانه وجود داشته و بیانش نهتنها غلط نبوده، بلکه نشان از صداقت و بیریایی است!
اما آقای عزیزی که ازقضا سالها پیش در «کوی رضائیه» با نگارنده هممحلهای بود و او را چهرهای «بامعرفت» و «متواضع» میشناختیم و همان زمان بهواسطه گلِ تاریخی در ملبورن مایه سربلندی مردم سراسرِ مشهد و ایران شد، امروز باید بداند که چنین حاشیههایی تنها سبب کاهشِ محبوبیت و به چالش کشیدنِ زحماتش میشود.
درباره واکنش خداداد به حاشیه اخیر نیز خوباست بدانیم حتی اگر کسی در خلوت با دوستانش هم از الفاظ نامناسب استفاده میکند، بایستی در انظار عمومی ادب را رعایت کند. اهمیت این موضوع البته در تریبونهایی مانند رسانه ملی که خانوادهها -بهویژه کودکان و نوجوانان- مخاطب آن هستند، صدچندان میشود.
سخن را با شعری از سعدی به پایان برسانیم که میفرماید:«کردم از عقل سؤالی، که مگر ایمان چیست؟ عقل بر گوشِ دلم گفت؛ که ایمان، ادب است! آدمیزاد اگر بیادب است، آدم نیست؛ فرق مابینِ بنیآدم و غیرِآن، ادب است»...
خداداد عزیزی، پیشکسوت فوتبال کشورمان اخیراً در برنامه پخش زنده قرعهکشی جام جهانی ۲۰۲۶ روی آنتن شبکهسه سیما از عبارت ناشایستی استفاده کرد که انتقادات زیادی را برانگیخت.
او رفتارهای متملقانه رئیس فیفا نسبت به دونالد ترامپ را مصداق حرکتی ناپسند دانست که البته در ایران نیز موردِ نکوهش است؛ اما استفاده از واژهای بسیار زشت برای توصیف رفتارِ اینفانتینو، سبب شد اصل حرف خداداد نیز زیرسؤال برود و حتی دوستدارانش هم او را شماتت کنند.
درحالیکه «غزال تیزپای آسیا» تنها با یک عذرخواهی میتوانست غائله را ختم کند، ترجیح داد مثل همیشه سینهخیز به اشتباهش ادامه دهد. مدیر تیم تراکتور در جمع خبرنگاران مدعی شد چنان عبارتی در ادبیاتِ عامیانه وجود داشته و بیانش نهتنها غلط نبوده، بلکه نشان از صداقت و بیریایی است!
اما آقای عزیزی که ازقضا سالها پیش در «کوی رضائیه» با نگارنده هممحلهای بود و او را چهرهای «بامعرفت» و «متواضع» میشناختیم و همان زمان بهواسطه گلِ تاریخی در ملبورن مایه سربلندی مردم سراسرِ مشهد و ایران شد، امروز باید بداند که چنین حاشیههایی تنها سبب کاهشِ محبوبیت و به چالش کشیدنِ زحماتش میشود.
درباره واکنش خداداد به حاشیه اخیر نیز خوباست بدانیم حتی اگر کسی در خلوت با دوستانش هم از الفاظ نامناسب استفاده میکند، بایستی در انظار عمومی ادب را رعایت کند. اهمیت این موضوع البته در تریبونهایی مانند رسانه ملی که خانوادهها -بهویژه کودکان و نوجوانان- مخاطب آن هستند، صدچندان میشود.
سخن را با شعری از سعدی به پایان برسانیم که میفرماید:«کردم از عقل سؤالی، که مگر ایمان چیست؟ عقل بر گوشِ دلم گفت؛ که ایمان، ادب است! آدمیزاد اگر بیادب است، آدم نیست؛ فرق مابینِ بنیآدم و غیرِآن، ادب است»...