شناسهٔ خبر: 76135457 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: سینماپرس | لینک خبر

«محمدامین همدانی» در گفتگو با «سینماپرس» مطرح کرد:

اگر «جشنواره جهانی فجر» هم‌زمان با «جشنواره ملی فجر» برگزار می‌شد امکان استفاده مشترک از مدعوین وجود داشت/ وقتی زمان جشنواره‌ها فاصله می‌گیرد مشارکت فیلم‌سازها کاهش می‌یابد

سینماپرس: «محمدامین همدانی» با بیان این مطلب که معمولا جشنواره های بین المللی با تبلیغات جشنواره خود در رویدادهای بین المللی سعی بر جذب سینماگران می کنند؛ گفت: داشتن دیپلماسی فعال فرهنگی و بازاریابی در جشنواره‌های معتبر دنیا، از طریق غرفه‌ها و حضور فعال، می‌تواند راهکاری جدی برای تقویت شبکه ارتباطی و جذب مهمانان بین‌المللی باشد.

صاحب‌خبر -

«محمدامین همدانی» سینماگر و تهیه کننده انیمیشن در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس ضمن بیان محدودیت هایی که سبب افول جایگاه بین المللی جشنواره فجر شده است؛ در مورد عواملی که بخش داخلی این جشنواره را متاثر می سازد؛ اظهار داشت: به نظر می‌رسد جشنواره فجر با وجود سیاست‌ها و اهداف بزرگی که دارد، همواره تحت فشارهای متعددی قرار می‌گیرد؛ فشارهایی که مستقیم یا غیرمستقیم بر تصمیم‌گیری‌ها و جهت‌گیری‌های جشنواره اثر می‌گذارند. این فشارها از جنبه‌های مختلف وارد می‌شوند؛ بخشی از سوی شبکه پخش و سینماها، بخشی از طرف شخصیت‌های سرشناس، بخشی دیگر از سمت رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها و همچنین از ناحیه مسائل مالی.

وی افزود: این شرایط باعث می‌شود داورانی که عموماً افراد پاکدستی هستند، تحت تأثیر این فشارها قرار بگیرند و در نهایت خروجی جشنواره چیزی نباشد که هیچ‌یک از آن‌ها بتوانند صددرصد از آن دفاع کنند. به همین دلیل، به نظر می‌رسد جشنواره فجر نمی‌تواند به طور کامل نماینده و معیار اصلی قضاوت سینمای ایران باشد. با این حال، امیدوارم روزی برسد که این جشنواره جایگاه و کاریزمای واقعی خود را بازیابد و به اصلی‌ترین شاخصه کیفیت سینمای ایران تبدیل شود.

تهیه کننده انیمیشن «پسر دلفینی» در مورد جشنواره بین الملل فجر تصریح نمود: ما با کمبود نقدینگی در چنین رویدادهایی مواجه هستیم، به‌ویژه زمانی که قرار باشد مهمانان خارجی دعوت شوند. همان‌طور که می‌دانید، برای بخش بین‌المللی باید هزینه بلیت و اقامت مدعوین تأمین شود تا سطح جشنواره ارتقا یابد. هرچه سطح جشنواره بالاتر برود، امکان ایجاد ارتباطات بهتر با جشنواره‌های معتبر دنیا هم بیشتر می‌شود. این یک روند زنجیروار و شبکه‌ای است.

وی تاکید کرد: طبیعتاً مسئولان نیاز بیشتری به منابع ارزی دارند تا کیفیت جشنواره بین‌المللی را ارتقا دهند. یکی از دلایل اصلی عقب‌ماندن این بخش نیز همین مضیقه‌های ارزی کشور است که مانع از دعوت مهمانان و داوران سطح بالا می‌شود. در نتیجه، فیلم‌سازها نیز کمتر تمایل به حضور پیدا می‌کنند.

او ادامه داد: معمولا جشنواره های بین المللی با تبلیغات جشنواره خود در رویدادهای بین المللی سعی بر جذب سینماگران می کنند. متولیان جشنواره های بین المللی ما بخصوص جشنواره فجر با قرار دادن استند، برپایی غرفه و اقداماتی از این قبیل باید این رویداد را به شکل موثرتری تبلیغ کنند. انتشار فراخوان به تنهایی نمی تواند اقبال بین المللی را بوجود آورد.

همدانی در مورد اسپانسرینگ در جشنواره بین المللی فجر بیان کرد: اسپانسر خارجی معمولاً انگیزه چندانی برای حضور در بازار ایران ندارد و اسپانسرهای داخلی نیز به دلیل کوچک‌تر بودن جشنواره بین‌الملل نسبت به جشنواره اصلی، کمتر به آن توجه می‌کنند؛ به‌ویژه وقتی زمان برگزاری آن فاصله زیادی از جشنواره اصلی داشته باشد. در این شرایط، تنها راه تضمین موفقیت جشنواره بین‌المللی حمایت و بودجه حاکمیتی است، چرا که یک جشنواره بین‌المللی در سطح یک کشور باید پشتوانه مالی جدی داشته باشد.

این سینماگر همچنین در خصوص جدا برگزار شدن جشنواره بین المللی فجر اظهار داشت: اگر «جشنواره جهانی فجر» هم‌زمان با «جشنواره ملی فجر» برگزار می‌شد، امکان استفاده مشترک از مدعوین وجود داشت. همچنین فیلم‌سازها می‌توانستند در کارگروه‌های مشترک تبادل تجربه کنند. اما وقتی زمان جشنواره‌ها فاصله می‌گیرد، مشارکت فیلم‌سازها کاهش می‌یابد و رونق جشنواره بین‌الملل نیز کم‌رنگ‌تر می‌شود.

«محمد امین همدانی» در پایان این گفت و گو خاطرنشان ساخت: پروتکل‌های بین‌المللی اهمیت زیادی دارند؛ از سطح و میزان جوایز گرفته تا اعتبار داوران و امکانات در نظر گرفته‌شده برای مدعوین خارجی، اعم از فیلم‌سازان و داوران. محدودیت‌های موجود در کشور برخی از این الزامات را دشوار می‌سازد، اما همچنان می‌توان با تأمین بودجه مناسب، سطح جشنواره را ارتقا داد. در کنار آن، داشتن دیپلماسی فعال فرهنگی و بازاریابی در جشنواره‌های معتبر دنیا، از طریق غرفه‌ها و حضور فعال، می‌تواند راهکاری جدی برای تقویت شبکه ارتباطی و جذب مهمانان بین‌المللی باشد.