طرفداری | اولیور نوویل (Oliver Neuville) زاده یک می 1973 در شهر لوکارنوی سوئیس است. او در پستهای مهاجم نوک، مهاجم دوم و وینگر راست بازی میکرد. پدر اولیور، اهل آلمان و مادرش، اهل ایتالیا بود. او فوتبالش را در سال 1979، در سن شش سالگی در تیمهای پایه گامبرونیو شروع کرد و در سال 1991، با تیم اصلی لوکارنو، وارد فوتبال حرفهای شد. این بازیکن در 14 بازی برای تیم شهر زادگاهش، هشت گل زد تا پس از یک سال با باشگاه سروت در لیگ برتر سوئیس قرارداد ببندد. نخستین فصل نوویل با این باشگاه سوئیسی به آمار 30 بازی و چهار گل برابر تیمهایی مثل لوگانو، سیون و لوزان (رفت و برگشت) منتهی شد. در فصل 94-1993 که با قهرمانی سروت در لیگ برتر سوئیس همراه بود، حاصل کار نوویل در تمامی رقابتها، 34 بازی و 16 گل بود. این بازیکن که نقش مهمی در رسیدن تیمش به قهرمانی سوئیس، پس از 9 سال داشت، دو فصل دیگر در این باشگاه ماند و به آمارهای 24 بازی و هشت گل در فصل 95-1994 و 37 بازی و 22 گل در فصل 96-1995 رسید. او در سال 1995، بسیار به قرارداد با بایرن مونیخ نزدیک شده بود اما توافق سروت و باشگاه آلمانی، پس از دشواریهای فراوان به نتیجه منتهی نشد.
یوپ هاینکس که در سال 1996، هدایت باشگاه تنه ریف اسپانیا را برعهده گرفته بود، علاقه زیادی به سبک بازی هموطنش یعنی نوویل داشت و در نهایت، درخواست جذب او را به مدیران متبوعهاش داد. نخستین بازی نوویل برای تنه ریف، دیدار این باشگاه برابر کامپوستلا در هفته نخست لالیگا بود که با گلزنیاش همراه شد. نوویل خیلی زود به بازیکنی مهم در ترکیب تنه ریف تبدیل شد و پس از ثبت گل پیروزیبخش در هفته 25 برابر والنسیا، گل تساویبخش تیمش در دیدار هفته 31 برابر رئال مادرید را به ثمر رساند و نامش را در فوتبال اسپانیا مطرح کرد. بریس برابر رئال زاراگوزا و در ادامه، پیشروی تا مرحله نیمه نهایی جام یوفا، از دیگر نکات قابل توجه این بازیکن در این فصل بود که با آمار 43 بازی و پنج گل همراه شد. سرانجام در سال 1997، انتقال نوویل به بوندسلیگا به مرحله نهایی خود رسید و این بازیکن با هانزاروستوک قرارداد بست. پس از نخستین دیدار برابر لورکوزن، این بازیکن به گلزنی در سه دیدار متوالی برابر کلن، دویسبورگ و شالکه رسید تا خط و نشانی جدی برای آقای گلی بوندسلیگا بکشد. او در ادامه فصل، دو گل در بازی رفت و یک گل در بازی برگشت برابر گلادباخ زد و دروازه تیمهای کایزرسلاترن و کارلسروهه را نیز باز کرد. آمار 17 بازی، هشت گل و چهار پاس گل در این فصل نوویل به ثبت رسید.
فصل 99-1998 نوویل در هانزاروستوک، بسیار موفقیتآمیز بود زیرا این بازیکن توانست با آمار 33 بازی، 14 گل و هفت پاس گل، یکی از بهترین بازیکنان فصل بوندسلیگا شود. درخشش نوویل، بالاخص در نیمه دوم فصل که برای هانزاروستوک فانوس به دست، بسیار حیاتی بود، این باشگاه را به صورت ناپلئونیوار در بوندسلیگا ماندنی کرد. پس از هتتریک برابر مونیخ 1860 در هفته 29، این بازیکن دروازه نورنبرگ و بوخوم را در دو هفته پایانی بوندسلیگا باز کرد و در دیدار حساس برابر بوخوم در هفته پایانی، پاس گل پیروزیبخش را به ثبت رساند تا نقش اصلی بقای تیمش باشد. او در این فصل، دروازه دورتموند را نیز باز کرده بود. در سال 1999، انتقال معادل 4.5 میلیون یورویی نوویل به بایر لورکوزن نهایی شد تا این مهاجم سختکوش، در سطح بالاتری از فوتبال آلمان به میدان برود. کریستوف دام، سرمربی وقت لورکوزن، در هفته نخست بوندسلیگا برابر دویسبورگ، برای نخستین بار از نوویل در ترکیب تیمش استفاده کرد. این بازیکن پس از گلزنی در هفته دوم بوندسلیگا برابر بایرن مونیخ، بازیکنی مهم در ترکیب دام شد و در ادامه فصل، گلزنی برابر لاتزیو و دینامو کیف در لیگ قهرمانان اروپا و شالکه، اولم و فرانکفورت در بوندسلیگا را تجربه کرد. 43 بازی، شش گل و 10 پاس گل در نخستین فصل نوویل در لورکوزن به ثبت رسید.
پس از یک تجربه طوفانی با آمار 45 بازی، 16 گل و پنج پاس گل در فصل 01-2000، نوویل یکی از اعضای مهم لورکوزن در راه صعود به فینال لیگ قهرمانان فصل 02-2001 اروپا بود. گلزنی برابر بارسلونا و لاکرونیا (رفت و برگشت) در مرحله گروهی و رفت و برگشت نیمه نهایی برابر منچستر یونایتد، از مهمترین تأثیرات این بازیکن در فینالیستشدن تیمش بود. او در دیدار فینال برابر رئال مادرید، 90 دقیقه بازی کرد اما نتوانست تا قهرمانی در این تورنمنت را به تجاربش بیفزاید. او در بوندسلیگا نیز همانند فصل قبل خود درخشان بود و با لحظات مهمی مثل هتتریک برابر هامبورگ، آمار کلی 56 بازی، 22 گل و 13 پاس گل را ثبت کرد. در دو فصل بعدی، تعداد گلهای نوویل کاهش یافت اما اثرگذاری او، دستخوش تغییری نشد. آمارهای این بازیکن در این دو فصل، 48 بازی، چهار گل و 9 پاس گل در فصل 03-2002 و 35 بازی، هشت گل و سه پاس گل در فصل 04-2003 بود. در سال 2004، پیشنهاد تمدید قراردادی از سوی لورکوزن به این بازیکن ارائه نشد تا او بدون پرداخت پولی، راهی مونشن گلادباخ شود.
نخستین بازی نوویل برای گلادباخ در دیدار برابر آرمینیا بیله فلد به ثبت رسید. گلزنی در شش بازی متوالی، از هفته سوم تا هشتم که شامل دو بریس برابر هانزاروستوک و کایزرسلاترن میشد، عملکردی بسیار قابل توجه از سوی این بازیکن در روزهای نخست حضور در گلادباخ میشد. او پیش از شروع فصل نیز با یک گل پشتپا در دیدار دوستانه برابر گالاتاسارای، کاندیدای بهترین گل ماه شده بود. 33 بازی، 12 گل و شش پاس گل که نهایت آن، گلزنی در آخرین دیدار فصل برابر لورکوزن بود، حاصل نخستین فصل همکاری نوویل با گلادباخ بود. او در ماه اکتبر همین فصل و در دیدار برابر کایزرسلاترن، با اشتباه داور مسابقه، یک گل را با دست خود به ثمر رساند تا مشمول محرومیتی دو جلسهای و سرزنشهای زیادی از سوی مطبوعات شود. پس از دو فصل با آمارهای 35 بازی، 10 گل و 10 پاس گل در فصل 06-2005 و 17 بازی، چهار گل و یک پاس گل در فصل 07-2006، سقوط به سطح دوم فوتبال آلمان، تجربهای تلخ در کارنامه نوویل بود. تصمیم نهایی او، ادامه همکاری با گلادباخ، حتی در بوندسلیگا2 بود که با آمار 36 بازی، 15 گل و 10 پاس گل، به بازگشت این باشگاه به بوندسلیگا، منتهی شد. این بازیکن پس از بازگشت به بالاترین سطح، آمارهای 27 بازی، یک گل و دو پاس گل در فصل 09-2008 و 15 بازی و دو پاس گل در فصل 10-2009 را به ثبت رساند. نوویل در سال 2010، تصمیم گرفت تا بازنشسته شود اما پس از مدتی، پیشنهاد آرمینیا بیله فلد را قبول کرد تا پس از 13 بازی، دو گل و دو پاس گل در سطح دوم فوتبال آلمان، از دنیای فوتبال خداحافظی کند. ظرافت و چابکی بیوقفه، خونسردی در زمین، فروتنی، پیراهن همیشه سایز بالا و چهارچوبشناسی، از ویژگیهای فنی، شخصیتی و ظاهری نوویل در فوتبالش بود.
نوویل میتوانست از میان چهار کشور آلمان (محل تولد پدرش)، ایتالیا (محل تولد مادرش)، بلژیک (محل تولد یکی از پدربزرگهایش) و سوئیس (محل تولد خودش)، یک کشور را برای بازیهای ملی برگزیند؛ انتخاب نهایی اولیور، بازی برای تیم ملی آلمان بود. نخستین بازی ملی اولیور برای تیم ملی آلمان در سال 1998 و در دیدار برابر تیم ملی مالت به ثبت رسید. پس از تجربه نخستین گل ملی برابر فنلاند در سال 1999، نوویل در جام کنفدراسیونهای همین سال حضور داشت و در سه بازی آن به میدان رفت. جام جهانی 2002، سکویی بزرگ برای قدرتنمایی نوویل در سطح جهانی فوتبال بود. پس از حضور در دقایقی کوتاه از مرحله گروهی، این بازیکن در ترکیب ثابت دیدار مرحله یکهشتم نهایی برابر پاراگوئه قرار گرفت و توانست تا تکگل پیروزیبخش ژرمنها را به ثمر رسانده و آنها را راهی مرحله بعدی جام جهانی کند. او در دیدار نیمه نهایی برابر کره جنوبی، پاس تنها گل آلمان را داد تا به همراه کشورش در فینال مهمترین تورنمنت ملی فوتبال بازی کند. شکست برابر برزیل و نایب قهرمانی جام جهانی، زمانی برای این بازیکن تلختر شد که او پیش از برتری رقیب، ضربه آزادی را از فاصله 30 یاردی به تیرک دروازه زد. نوویل در جام جهانی 2006 نیز حضور داشت و پس از تکگل پیروزیبخش دومین دیدار مرحله گروهی برابر لهستان، پنالتی نخست ضیافت پنالتیهای مرحله یکچهارم نهایی برابر آرژانتین را به گل تبدیل کرد و در نهایت، رتبه سوم تورنمنت را با کشورش کسب کرد. نوویل در یورو 2008، تنها در دیدار سوم مرحله گروهی برابر اتریش بازی کرد تا همین بازی، آخرین مسابقه ملی او شود. 69 بازی، 10 گل و 16 پاس گل، حاصل نهایی ماجراجویی ملی نوویل بود که با نایب قهرمانی یورو به پایان خود رسید.
