شناسهٔ خبر: 76125099 - سرویس ورزشی
نسخه قابل چاپ منبع: اعتماد آنلاین | لینک خبر

یاد دربی ۱۲۰ هزار نفری بخیر!

پیشکسوت باشگاه استقلال می‌گوید در دربی خیلی بحث جوانی و تجربه مطرح نیست. مهم انگیزه و روحیه است.

صاحب‌خبر -
یاد دربی ۱۲۰ هزار نفری بخیر!
کد خبر: 750640
|
۱۴۰۴/۰۹/۱۴ ۱۳:۵۵:۳۱

با نزدیک‌شدن به دیدار حساس استقلال و پرسپولیس، پای صحبت‌های شاهرخ بیانی، پیشکسوت و کاپیتان اسبق باشگاه استقلال نشستیم. او در این گفت‌وگو بر تاثیر بالای حضور هواداران بر دربی گفت و تاکید کرد که جوانی استقلال در بازی امروز می‌تواند به سودش تمام شود.

به گزارش ورزش سه، مشروح مصاحبه با بیانی را در ادامه بخوانید:

* استقلال برای دربی آماده‌تر است یا پرسپولیس؟

«واقعیت این است که هر دو تیم در شرایط خوبی قرار دارند. هر دو بالانشین جدول هستند و بازیکنان باکیفیتی در اختیار دارند. طبیعتا هر دو تیم و دو مربی خارجی برای برد به میدان می‌آیند. استقلال ممکن است از نظر تجربه، کمی جوان‌تر باشد و اینجاست که نقش کادر فنی برای توجیه و آماده‌سازی ذهنی بازیکنان بسیار پررنگ می‌شود. به کادر فنی استقلال گفتم که باید به بازیکنان تفهیم کنند که این بازی، متفاوت از سایر بازی‌هاست. باید به آنها بگویند که فضای دربی سنگین است و مجال زیادی برای دادن موقعیت به حریف وجود ندارد.

* از جوانی استقلال برای دربی نگران نیستید؟

این موضوع برایم نگران‌کننده نیست، به شرطی که بازیکنان جوان به خوبی توجیه شوند. اگر توجیه شوند، دوندگی و انگیزه بیشتر آن‌ها می‌تواند تاثیرگذار باشد. شاید ۱۰-۱۵ دقیقه اول بازی برای آن‌ها سنگین باشد، اما اگر بتوانند توپ را حفظ کنند و با استرس کمتر بازی کنند، شرایط بهتر خواهد شد. خوشبختانه در کادر فنی استقلال افرادی مانند خسرو حیدری و بیژن طاهری و وریا غفوری هستند که خود سابقه دربی دارند و می‌توانند بازیکنان را توجیه کنند. خود من هم اولین دربی‌ام را به یاد دارم که آن دقایق اول استرس داشتم، اما به مرور در بازی جا افتادم.»

* برای استقلال که تیمش به گفته شما جوانتر است، اینکه بازی در حضور فقط 8 هزار تماشاگر برگزار می‌شود بهتر نیست؟

«بله خیلی بهتر است. اگر بازی در ورزشگاه آزادی و با جمعیت زیاد برگزار می‌شد، همه چیز فرق می‌کرد. اگر صد هزار تماشاگر حضور داشتند، جو و فشار بازی کاملا متفاوت بود. وقتی ببینی هواداران ۴۸ ساعت قبل پشت درها می‌خوابند و از شهرهای دور می‌آیند، خودش برای بازیکنان جوان استرس مضاعفی ایجاد می‌کند.»

* پس موافقید که دربی در اراک برگزار می‌شود؟

«به طور واقعی نه. متاسفانه مسئولان دربی را کوچک کرده‌اند. در حالی که شهرهای بزرگی مثل مشهد، اصفهان و شیراز استادیوم‌های مناسبی دارند، چرا باید دربی تهران را این‌گونه محدود برگزار کرد؟ این کار از زیبایی‌های فوتبال کم می‌کند. نمی‌دانم آقایان دنبال چه هستند چون زیبایی فوتبال دارد از بین می‌رود. به یاد دارم سال ۶۱ دربی را با ۱۲۰ هزار تماشاگر بازی کردیم؛ بدون درگیری و با احترام متقابل. آن دربی در تمام آسیا زبان‌زد بود. اما متاسفانه ما به جای پیشرفت، داریم پسرفت می‌کنیم.»

* انگار در جایی گفته بوید می‌توانستیم در کشورهای همسایه مانند امارات بازی را برگزار کنیم. با برگزاری دربی در امارات، همین 8 هزار نفر هم به ورزشگاه می‌رفتند؟

«صددرصد اگر دربی در امارات برگزار می‌شد، استادیوم مملو از هواداران ایرانی مقیم و مسافر می‌شد. این اتفاق می‌توانست به زیبایی و کیفیت ارائه فوتبال کمک کند. در همه دنیا برای رفاه هوادار و لذت بردن او از ساعات حضور در استادیوم سرمایه‌گذاری می‌کنند، اما ما متاسفانه کاری نکرده‌ایم که هوادارانمان مشتاقانه به استادیوم بیایند. حتی زمین‌های خوب قدیمی مثل زمین تختی را نیز حفظ نکرده‌ایم. مدیریت ضعیف، بزرگ‌ترین آفت است.»

* خیلی از تعصب آن دوران گفته‌اند. مساله دیگری هم در بهتر بودن کیفیت دربی دخیل بود؟

«در آن دوران، ما اصلاً به جدول فکر نمی‌کردیم. فقط و فقط به خاطر هوادارانمان با تمام وجود بازی می‌کردیم. امکانات امروزی مانند بهترین هتل‌ها و هواپیماها نبود، اما عشق به پیراهن باشگاه و هواداران انگیزه اصلی بود. من با موتور از خانه به تمرین می‌رفتم.»

* یکی از یاغی‌های فوتبال ایران بودید. چه شد که با آن همه تعصب به استقلال، به پرسپولیس رفتید؟

«باشگاه استقلال من را نخواست. درباره حضور کوتاهم در پرسپولیس باید بگویم که این انتقال به خواست خودم نبود. شرایطی پیش آمد که من و سعید مراغه چیان (کاپیتان وقت تیم) بر سر موضوع گرفتن زمین در سعادت آباد (که آن زمان زمین‌های شهری دولتی بود) اختلاف نظر پیدا کردیم. من معتقد بودم کاپیتان تیم باید حامی بازیکنان در مقابل باشگاه باشد. این مسئله باعث شد راهمان جدا شود و من به پرسپولیس بروم. البته زمین را هم نگرفتم! در آن فصل با پرسپولیس قهرمان شدم و با تمام وجود بازی کردم، اما قلباً همیشه استقلالی بودم. پس از بازگشت از قطر، به استقلال برگشتم و بهترین سال‌هایم را با این تیم سپری کردم. خوشبختانه هواداران پرسپولیس نیز به خاطر صداقت و حرفه‌ای‌گری‌ام، همواره با احترام با من برخورد کردند. با بازیکنانی مانند علی پروین، حمید درخشان و محمد پنجعلی نیز دوستان صمیمی‌ای بودم.»

* صحبت پایانی.

«در نهایت، مهم این است که فوتبال ایران و این رقابت تاریخی عزت و شأن خود را حفظ کند. امیدوارم مسئولان برای بهبود شرایط استادیوم‌ها و رفاه هواداران قدم بردارند. برای دربی نیز آرزوی بهترین‌ها را برای هر دو تیم دارم، اما قلبم با استقلال است و انشاالله ما برنده خواهیم شد.»