به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری دانشجو، گزارشهای رسمی تحقیقاتی که توسط نیروی دریایی آمریکا انجام شده است، نشان میدهد که حملات مستمر نیروهای انصارالله یمن در آبهای دریای سرخ «خسارات جدی و عمیقی» به کشتیها و پرسنل نیروی دریایی آمریکا وارد کرده است.
خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارش خود بامداد جمعه در خصوص این موضوع یادآوری کرده که عملیاتهای یمنیها موجب شد ایالات متحده شدیدترین نبرد دریایی خود از زمان جنگ جهانی دوم را تجربه کند.
نیروی دریایی آمریکا روز پنجشنبه چهار گزارش رسمی منتشر کرده و در آنها اذعان کرده که فشار شدید حملات یمنیها منجر به سلسلهای از حوادث قابل پیشگیری شد که بیش از ۱۰۰ میلیون دلار به ارتش آمریکا ضرر زده است.
طبق توضیحات آسوشیتدپرس در این گزارشها چند سانحه مورد بررسی قرار گرفتهاند:
* شلیک آمریکاییها به نیروهای خودی در دسامبر ۲۰۲۴ که در جریان آن ناو جنگی یواساس گتیزبرگ به سمت دو فروند جنگنده از ناو هواپیمابر یواساس هری اس. ترومن شلیک کرد و یکی از آنها را ساقط نمود؛
*برخورد ناو ترومن با یک کشتی تجاری؛
*سقوط یک جت به دلیل لغزش از عرشه؛
*سقوط یک جت به دلیل نقص فنی هنگام فرود
آسوشیتدپرس نوشته گزارشهای فوق در مجموع تصویری از ناوهواپیمابر آمریکایی ارائه میدهند که نه تنها با حملات موشکی مداوم روبهرو بوده بلکه مجبور بوده با فشارهای عملیاتی دیگری هم دست و پنجه نرم کند.
این فشارها در مواقعی تا جایی بالا بوده که فرمانده و افسر ناوبری کشتی دچار کمبود خواب شدید شده بودند.
مسئلهای که وضعیت را بدتر میکرد این بود که مأموریت این ناو در ابتدا قرار بود شش ماه طول بکشد، اما سپس به هشت ماه افزایش یافته بود.
یکی از گزارشها اشاره میکند که در برخی بخشهای کشتی شدت عملیات رزمی باعث شده بود که خدمه دچار نوعی بیحسی شده بودند و برخی ملوانها دیگر درکی از اینکه نقششان در این مأموریت چیست نداشتند.
این چهار حادثه قابل پیشگیری، بیش از ۱۰۰ میلیون دلار به نیروی دریایی آمریکا خسارت وارد کرد: سه هواپیما از دست رفت، ناو ترومن آسیب دید و چندین ملوان زخمی شدند.
هرچند کسی کشته نشد، اما در چند مورد از این حوادث تنها با چند ثانیه واکنش بهموقع، از فاجعه جلوگیری به عمل آمد.
بیدار باش انصارالله
تحقیقات مربوط به تصادف ناو ترومن با کشتی تجاری نشان داد که «اگر برخورد حدود ۳۰ متر جلوتر اتفاق میافتاد، احتمالاً محفظه خواب ۱۲۰ ملوان در حال استراحت را سوراخ میکرد».
در این گزارش آمده است که کاپیتان وقت ناو ترومن، دیو اسنودن، در ثانیههای قبل از برخورد، «زاویه برخورد را کاهش داده و زمان برخورد را به تأخیر انداخته که احتمالاً از آسیبهای قابل توجهتر و تلفات جانی جلوگیری کرده است».
با این حال، نیروی دریایی حدود یک هفته پس از این حادثه او را از فرماندهی برکنار کرد.
بردلی مارتین، پژوهشگر ارشد مؤسسه رند و کاپیتان بازنشسته نیروی دریایی، این حوادث را «زنگ بیداری» برای نیروی دریایی میداند.
او میگوید: «پیام روشن این مأموریت این است که نیروی دریایی برای مقابله با واقعیت جنگ طولانی آماده نیست. ناو ترومن آشکارا در لبه پرتگاه بود.»
عملیات در یمن
عملیاتهای ارتش آمریکا علیه انصارالله در یمن از اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شد؛ این گروه در آن زمان برای حمایت از فلسطینیها در جنگ غزه اعلام کرد کشتیهای مرتبط با اسرائیل را هدف قرار میدهد.
عملیات نظامی آمریکا برای مقابله با یمنیها ابتدا تحت ریاستجمهوری وقت، جو بایدن، آغاز شد و سپس توسط دونالد ترامپ ادامه یافت.
ابهام در مسئولیتپذیری پس از سوانح بزرگ
آسوشیتدپرس نوشته مشخص نیست نیروی دریایی چه اقداماتی – اگر اقدامی کرده باشد – برای تنبیه ملوانها و فرماندهان مقصر در این رویدادها انجام داده است، زیرا بخشهای مربوط به مسئولیتپذیری در گزارشها سانسور شدهاند.
تنها مورد علنی، برکناری کاپیتان اسنودن حدود یک هفته پس از برخورد با کشتی تجاری بود.
دریادار جیمز کیلبی، دومین مقام ارشد نیروی دریایی، روز پنجشنبه به خبرنگاران اطمینان داد که «اقدامات تنبیهی علیه همه افراد درگیر در چهار حادثه انجام شده است»، اما هیچ جزئیاتی ارائه نکرد.
مارتین از مؤسسه رند گفت که مسئولیتپذیری فردی باید وجود داشته باشد، اما افزود که «بخشی از این موضوع به این دلیل است که نیروی دریایی مطالبات بیش از حدی داشته و اکنون نتیجه خواستههای زیاد را مشاهده میکند».
شلیک به جتهای آمریکا و تصادف در دریا
ناو هواپیمابر یواساس هری اس. ترومن – سومین ناو هواپیمابری که به منطقه اعزام شد – در دسامبر ۲۰۲۴ وارد میدان نبرد شد.
این ناو اولین حمله خود علیه یمنیها را روز ۲۲ دسامبر ۲۰۲۴ انجام داد و کشتیهای دیگر در گروه ضربت این ناو چندین ساعت را صرف دفاع در برابر موشکهای کروز و پهپادهای شلیکشده از طرف یمنیها کردند.
ناو یواساس گتیزبرگ چند فروند جنگنده اف/ای-۱۸اف از ناو ترومن را با موشکهای یمنیها اشتباه گرفت و به سمت دو فروند از آنها شلیک کرد.
گزارش سانسور شده عمدتاً ملوانان مرکز اطلاعات رزمی گتیسبورگ را مقصر دانست که آموزش ضعیفی داشتند و بیش از حد به فناوریای که با مشکل مواجه بود، تکیه کرده بودند.
خدمه یک جت قبل از برخورد موشک ایجکت کردند، در حالی که کشتی، موشک دوم را اندکی قبل از اصابت متوقف کرد.
در ماه فوریه، ملوانان ناو ترومن به بازرسان گفتند که فشار «برنامه فشرده و فرهنگ «فقط کار را انجام بده» را احساس کردهاند.
هنگامی که ناو یواساس ترومن پس از یک توقف کوتاه در بندر، برای بازگشت به دریای سرخ آماده میشد، مجبور شد از مسیرهای آبی بسیار شلوغ نزدیک کانال سوئز عبور کند.
بازرسان دریافتند که ناو به دلیل تأخیر در برنامه، با سرعت غیرایمنی حرکت میکرده است.
ناو ترومن به قدری بزرگ است که اگر موتورهایش خاموش میشد، تقریباً به دو کیلومتر فضا نیاز داشت تا کاملاً متوقف شود.
گزارش تحقیقات نشان داد که هنگامی که یک کشتی تجاری وارد مسیر این ناو عظیم شد، افسر مسئول هدایت کشتی برای جلوگیری از برخورد، اقدام کافی انجام نداد و این عدم اقدام، دلیل اصلی تصادف شناخته شد.
علاوه بر این، فرمانده و افسر ناوبری ناو نیز به دلیل اینکه خطرات این مسیر شلوغ و سرعت زیاد را به طور کامل درک نکرده بودند، مورد انتقاد قرار گرفتند.
از دست رفتن دو جت دیگر نیروی دریایی
پس از بازگشت ناو به دریای سرخ، خدمه در حال انجام عملیات رزمی بودند و از ۱۵ مارس «تقریباً بدون استثنا هر روز پرواز میکردند». این موضوع را کاپیتان جدید ناو ترومن، کریستوفر هیل، به بازرسان گزارش داده است.
این عملیات فشرده، منجر به سقوط دو جت گرانقیمت دیگر شد:
اولین سقوط: در ماه آوریل، در حالی که ملوانان در داخل آشیانهها مشغول جابهجایی هواپیما بودند، ناو ترومن برای فرار از یک موشک شلیکشده از سوی یمنیها ناگهان چرخش تندی انجام داد.
با کج شدن ناو در اثر این چرخش، یک جت جنگنده شروع به لغزش کرد و از عرشه به داخل اقیانوس سقوط کرد. ملوانان داخل جت با وجود تلاش فعالانه برای ترمز گرفتن، نتوانستند آن را متوقف کنند.
گزارش نشان داد که عرشه ناو بهطور غیرعادی کثیف و لغزنده بوده، زیرا «سرعت بالای عملیات رزمی، مانع از انجام نظافتهای منظم ده روزه لازم» شده بود.
دومین سقوط: در ماه مه، یک جت جنگنده F/A-۱۸F هنگام تلاش برای فرود بر روی ناو ترومن به دریا سقوط کرد.
علت، پاره شدن کابلی بود که برای متوقف کردن این جت سنگین طراحی شده است. تحقیقات نشان داد که دلیل این پاره شدن، نگهداری بسیار ضعیف تجهیزات بود که باعث شده بود یک قطعه حیاتی در سیستم وجود نداشته باشد.
دریاسالار شان بیلی، فرمانده گروه ضربت ناو، پس از دیدن گزارش گفت که اجازه داده شده بود نگهداری تجهیزات «تا سطح یک شکست مطلق» تنزل یابد.
با این حال، بازرسان در توجیه این امر، خاطرنشان کردند که پرسنل نگهداری، برای ایجاد تعادل بین ضرورت حفظ تجهیزات و الزامات عملیاتی با مشکل مواجه بودند و سرعت عملیات را مهمترین چالش خود دانستهاند.