به گزارش سلامت نیوز به نقل از webmd، افراد مبتلا به HIV برای تقویت سیستم ایمنی و سلامت بدن گاهی سراغ ویتامینها و مکملها میروند، اما مصرف بدون نظارت پزشک میتواند خطرناک باشد. در این مطلب میخوانید کدام ویتامینها مفید و کدام مکملها ممکن است مضر باشند.
مولتیویتامینها
مطالعات نشان میدهند مصرف مولتیویتامین میتواند به بهبود درمان و کاهش عوارضی مثل بیماری سل در افراد مبتلا به HIV کمک کند. با این حال، اثر آن در افرادی که داروهای ضدویروس (ART) مصرف میکنند، مانند افراد سالم، نیست.
ویتامین D
ویتامین D برای سلامت استخوانها و سیستم ایمنی مهم است. بسیاری از افراد مبتلا به HIV سطح پایینی از ویتامین D دارند، و درمانهای ART ممکن است تولید طبیعی آن در بدن را کاهش دهند. معمولاً پزشکان سطح ویتامین D را با آزمایش خون بررسی کرده و در صورت نیاز مکمل تجویز میکنند.
DHEA
DHEA میتواند به حفظ تعادل هورمونی، انرژی و خلقوخو کمک کند، اما مصرف بیش از حد آن میتواند مضر باشد و برای همه مبتلایان به HIV لازم نیست.
سایر مکملها
برخی ویتامینها و مواد مغذی ممکن است برای سلامت سیستم ایمنی و ترمیم سلولها مفید باشند، مانند:
-
ویتامین C و E
-
سلنیوم
-
ویتامینهای گروه B (B1, B2, B6, B12 و فولیک اسید)
-
جینکو بیلوبا، میلت تیستل و والرین
با این حال، شواهد علمی قطعی نیست و ممکن است برخی از این مکملها با داروهای HIV تداخل داشته باشند.
مکملهایی که باید از آنها اجتناب کرد
-
ویتامین A و آهن در دوز بالا میتوانند خطرناک باشند.
-
مکملهای حاوی کلسیم و منیزیم ممکن است اثر داروهای ART را کاهش دهند.
-
برخی محصولات ترکیبی که ادعای تقویت سیستم ایمنی دارند، ممکن است ایمن نباشند.
-
گیاهانی مثل گل ساعتی (St John’s wort) میتوانند با داروهای HIV تداخل داشته باشند.
بهترین راه دریافت ویتامینها و مواد مغذی، مصرف غذای سالم و متنوع است. اگر قصد مصرف مکمل دارید، حتماً قبل از شروع با پزشک مشورت کنید تا از تداخل دارویی یا اثرات جانبی جلوگیری شود.