عصر ایران ؛ علی نجومی ــ بی گمان سینما را از تعلیق نمی توان جدا کرد. اساس هنر هفتم بر انتظار بیننده است که دوربین در پلان بعدی او را با چه تصویر و قابی مواجه خواهد کرد و به جرات می توان گفت اگر « تعلیق» یا به قول سینمایی ها « سوسپانس» یک لباس شکیل بود، مناسب ترین فرد که لباس واقعا در قواره اش بوده کسی نیست جز آلفرد هیچکاک که را به حق « استاد تعلیق» نامیده اند.
فیلم های هیچکاک را می توان به مثابه دانه های یک تسبیح دانست که کلیتی به نام سینمای هیچکاک را می سازند. سینمایی که شاید در جایی کنار برگمان و روبر برسون دریچه ای به هزارتوی تاریک روح و روان انسان باشد. کم نیستند مقالات و کتاب هایی که به مطالعه روان شناختی آثار این استاد بلامنازع سینما پرداخته اند.
تیپی هدرن
بی گمان یکی از مولفه های اصلی سینمای هیچکاک در این زمینه وجود عنصر زن به عنوان ملغمه ای از آسیب پذیری و شیطنت باشد. شاید مهم ترین اثر در این زمینه که به خوبی این دو جنبه شخصیتی قهرمان زن را تصویر کرده است عبارت است از فیلم « پرندگان» ساخته شده به سال 1963.
قصه فیلم:
در سال 1963 در یک مغازه حیوانات خانگی در سان فرانسیسکو، ملانی دانیلز با بازی تیپی هدرن با وکیلی به نام میچ برنر با بازی راد تایلور آشنا می شود. میچ قصد دارد یک مرغ عشق برای جشن تولد 11 سالگی خواهرش کتی بخرد. میچ به سرعت ملانی را می شناسد که در یک دادگاه او را دیده بوده و شوخی با او داشته است اما وانمود می کند تصور کرده است که ملانی فروشنده مغازه است. سپس تصمیم می گیرد تا دانش ملانی از پرندگان را آزمایش کند و مشخص می شود ملانی درک چندانی از دنیای پرندگان ندارد. سپس میچ اعتراف می کند که ملانی را از کجا می شناسد و بعد هم مغازه را ترک می کند.
این اتفاق همچون قلاب ماهیگیری ملانی را جذب دنیای پرندگان کند و او هم مرغ عشق می خرد و وقتی می فهمد میچ به « خلیج بادجا» رفته است او هم عازم آن جا می شود و از این جا به بعد گویا ملانی هم چون کودکی وارد شهر عجایب می شود او باید تاوان انتخاب خود را بدهد و بفهمد دنیای وسوسه انگیز پرندگان( مرغ های دریایی) در عین حال می تواند بسیار خطرناک باشد. و در این میان گویا اهالی این شهر رازی را مخفی کرده اند و...
راد تایلور و تیپی هدرن
نکته تاریک فیلم / اتهام به هیچکاک در مورد آزار و اذیت جنسی
در سال 2016، تیپی هدرن کتاب خاطرات خودش را منتشر کرد و در آن از رفتار زننده هیچکاک در طول فیلم برداری گله مفصلی داشت. البته هدرن در کتاب خودش نوشت که مدت ها است که این زخم روحی او التیام یافته است ولی به دلیل شهرت هیچکاک و افسانه ای بودن جایگاه و نامش، تیپی هدرن نتوانست در همان زمان واکنش مناسبی به این رفتار هیچکاک نشان دهد و او را رسوا کند.
برخورد سینماگران و منتقدان:
آندره تارکوفسکی: « پرندگان مطمئناً یکی از شاخص ترین آثار سینما است.»
دافنه دو موریه نویسنده مشهور انگلیسی که فیلم نامه پرندگان از داستانی به همین نام نوشته او اقتباس شده بود از فیلم هیچکاک اصلا خوشش نمی آمد چون معتقد بود لوکیشن داستان باید در همان انگلیس بماند نه این که به یک منطقه خواب آور آمریکایی منتقل شود.
اندرو ساریس منتقد مشهور هم می گوید: « درست است که قصه فیلم بسیار قوی است اما فراموش نکنید که این هیچکاک است که هنر سینما را در حد اعلی به رخ می کشد.»
چرا با یک شاهکار طرفیم؟/ سکانس اتاق زیر شیروانی
در این سکانس مرغ های دریایی به اتاق زیر شیروانی که ملانی در آن قرار دارد یورش می برند. هر لحظه از این سکانس می گذرد تعلیق و هیجان شدت می یابد. به طوری که می توان گفت به قول انگلیسی ها تماشاچی نیم خیز می شود. منتقدان بر این باورند این سکانس اوج توانایی هیچکاک در ترکیب صدا و تصویر برای خلق تعلیق است.
