مصرف زیاد محتوا یعنی چی؟
وقتی روزانه ساعتها بین پیامها، ویدئوها، خبرها و شبکههای اجتماعی جابهجا میشیم، مغزمون درگیر ورودیِ بدون توقف میشه.
سیستم عصبی برای همچین حجم اطلاعاتی طراحی نشده، بنابراین واکنشهای جبرانی شروع میشن.
سیستم پاداش بیشفعال میشود
تصویربرداریها از مغز در حال کار نشان میدهند محتوای سریع (اسکرول، ویدئوهای کوتاه، نوتیفیکیشنها) باعث ترشح مکرر دوپامین میشود. این یعنی:
- تمرکزهای طولانی سختتر میشوند
- مغز دنبال محرک سریعتر میگردد
- تحمل و حوصله کم میشود
خستگی شناختی به وجود میآید
مصرف زیاد محتوا = جابهجاییهای مداوم توجه.
این تغییر دائمی بین موضوعات باعث کاهش کارایی قشر پیشپیشانی (مرکز تصمیم و تمرکز) میشود. علائم:
- زود خسته شدن ذهن
- تصمیمگیری ضعیفتر
- حواسپرتی بیشتر
کاهش حافظه و یادگیری
وقتی مغز اطلاعات زیاد دریافت میکنه، زمان کافی برای رمزگذاری حافظه (Encoding) پیدا نمیکنه. نتیجه:
- یادآوری کمتر
- عمق یادگیری پایینتر
- افزایش حافظه کوتاهمدت پراکنده
افزایش اضطراب و بیقراری عصبی
مصرف زیاد محتوا، مخصوصاً خبر و محتوای هیجانی، باعث فعال ماندن سیستم تهدید (بخش آمیگدال مغز) میشود. این یعنی:
- هشدارهای بیشتر
- بیقراری روانی
- خواب نامنظم
کاهش توان تحمل سکوت و کندی
مغز عادت میکند همیشه تحریک شود. وقتی محرک قطع میشود:
- احساس خستگی یا کسالت شدید
- نیاز به چککردن مداوم
- بیحوصلگی بدون دلیل
یادتون باشه مغز از «زیادی محتوا» خسته نمیشه، فرسوده میشه
